Τα Ψαχνά στην ομβροσκιά της Δίρφης
Αυτή τη φορά ήμασταν τυχεροί, φίλες και φίλοι του Psaxna.gr
Ο εφιάλτης επανήλθε και χτύπησε άλλους άτυχους, λίγο πιο πάνω, στην άλλη γειτονιά, καταγράφοντας ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΡΕΚΟΡ στην ποσότητα νερού που έπεσε.
Βούλιαξε όλη η Θεσσαλία. Μια απέραντη λίμνη. Θάφτηκαν ολόκληρα χωριά.
Αν αυτό το βαρομετρικό φαινόμενο ήταν πιο κοντά στα μέρη μας θα είχαμε καταστροφές πολύ μεγαλύτερες απ΄ ότι πριν τρία χρόνια.
Η εμπειρία της μετεωρολογίας στον τόπο μας – και γενικά στην Κεντρική Εύβοια – λέει ότι όταν τα καιρικά φαινόμενα έρχονται από βορρά, εκτονώνονται περισσότερο στην βορινή πλευρά της οροσειράς της Δίρφης. Στην προσήνεμη πλευρά. Σε μας, στη νότια πλευρά, την υπήνεμη πλευρά, τα φαινόμενα είναι πολύ πιο ήπια. Αυτό συνέβη και τώρα. Η οροσειρά της Δίρφης από το Ξεροβούνι μέχρι το Καντήλι μας προστάτεψε.
Όταν τα καιρικά φαινόμενα έρχονται από νότια ή δυτικά οι όροι αντιστρέφονται. Τότε συνήθως έχουμε στην περιοχή μας πολύ πιο έντονα φαινόμενα και πολύ πιο ήπια στην πίσω πλευρά της οροσειράς. Αυτό συνέβη πριν τρία χρόνια στο Δήμο μας.
Αυτό είναι το φαινόμενο της ομβροσκιάς. Ανάλογα από πού έρχεται ο καιρός.
Φίλες και φίλοι, τις σκηνές που βλέπουμε τις ζήσαμε δυο φορές μέσα σε δεκαπέντε χρόνια. Μια φορά τον Οκτώβρη του 2006 και μια πριν τρία χρόνια.
Οι Ιάπωνες , που έχουν χειρότερες εμπειρίες, λένε ότι αν κάτι συμβεί δυο φορές τότε είναι σίγουρο ότι θα ξανασυμβεί.
Τώρα πια τα καιρικά φαινόμενα έχουν λιγότερη συχνότητα αλλά μεγαλύτερη ένταση.
Το βλέπουμε άλλωστε.
Τα ρεκόρ σπάνε το ένα μετά το άλλο. Και στο κρύο και στη ζέστη και στο χιόνι και στη βροχή.
Σχέδια για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων για την περιοχή μας υπάρχουν από το 1975,απ΄ ότι ακούγεται. Εδώ και 50 χρόνια. Αλλά μόνο σαν σκέψη πάνω σε χαρτί.
Το θέμα είναι ότι αυτό θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα από όλες τις δημοτικές αρχές εδώ και μισό αιώνα! Αν είχαν όλοι ασχοληθεί έστω και λίγο θα ήμασταν λιγάκι πιο προστατευμένοι. Αυτά που έχουν γίνει είναι απλές ασπιρίνες σε έναν άρρωστο με βαριά διάγνωση και πολύ πικρό ιστορικό με επίφοβο μέλλον. Κάνα δυο πρόχειρα τοιχία και κάτι πέτρες με σήτα στο μικρό ποτάμι.
Άντε και κάνα μέτρο σκάψιμο στην κοίτη του μεγάλου. Απλές ασπιρίνες.
Αποδείχτηκε ότι αυτές οι φυσικές λεκάνες απορροής ομβρίων υδάτων δεν επαρκούν πια με τα σημερινά δεδομένα.
Χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα.
Όταν έρχεστε από Αρτάκη σταθείτε στα Δυο Βουνά και κοιτάξτε τη γεωμορφολογία της περιοχής.
Επαναλαμβάνω: αν η ποσότητα νερού που έπεσε στη Θεσσαλία έπεφτε εδώ, θα πνιγόμασταν όλοι.
Δεν θα έμενε τίποτα όρθιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που επισημαίνουμε το μέγεθος του προβλήματος από αυτήν εδώ τη στήλη.
Ελπίζουμε η επόμενη δημοτική αρχή – όποια και να ναι – να ασχοληθεί κατά προτεραιότητα με το θέμα. Να πάρουν πρωτοβουλίες. Να κάνουν συσκέψεις και να καλέσουν ειδικούς σε θέματα πλημμυρών, ακόμα και από το εξωτερικό όπου έχουν μεγαλύτερη εμπειρία με χειρότερες και συχνότερες καταστάσεις.
Να μελετήσουν καλά το χώρο, να προτείνουν σοβαρά προληπτικά μέτρα και να ξεκινήσουν έργα γιατί τώρα πια θα ζούμε συνεχώς μ΄ αυτόν τον εφιάλτη. Είναι θέμα χρόνου πότε θα ξαναχτυπήσει.
Μακάρι να μην ξεχαστούν όλα αυτά την επομένη των εκλογών.
Για να μη θρηνήσουμε ξανά ανθρώπινες ζωές και καταστροφές.
Αυτά για σήμερα.
Οι ελπίδες στο θεό και στην ομβροσκιά της Δίρφης.
Β. Παπαμιχαήλ