Πράξη αλληλεγγύης από τους εθελοντές των Στύρων στους εθελοντές των Ψαχνών
Ο Όρος αδελφοσύνης δεν προϋποθέτει δεσμούς εξ αίματος αλλά ανθρωπιστικό και χαρακτηριστικό γνώρισμα
Η απαιτητική και πιεστική φετινή αντιπυρική περίοδο έχει φέρει τον Σύλλογο μας αντιμέτωπο με ακραίες συνθήκες τόσο στον επιχειρησιακό τομέα όσο και στην βιωσιμότητα μας. Η σφοδρότητα των πυρκαγιών , η συνεχόμενη αϋπνία , η ψυχοσωματική κόπωση , η έλλειψη πόρων και χρηματοδότησης ήταν μια σωρεία από παράγοντες που μας στέρησε δυστυχώς δυο οχήματα από το δυναμολόγιο μας δυσκολεύοντας μας στην υλοποίηση του επιχειρησιακού οράματος το οποίο διενεργούμε ακατάπαυστα τα τελευταία 30 συναπτά έτη.
Το ένα όχημα επηρεάστηκε με αρκετά σοβαρές ζημιές από την πυρκαγιά της Καταβόθρας και το άλλο εξετράπη της πορείας του κατά την μετάβαση του σε συμβάν έξω από τα Ψαχνά την επόμενη μέρα.
Τα δυο αυτά γεγονότα σε συνδυασμό με την έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού και υλικών πυρόσβεσης μας έφεραν σε μια δυσμενή θέση τόσο ψυχολογικά όσο και επιχειρησιακά σκεπάζοντας το όραμα μας και την λειτουργηματική μας κοσμοθεωρία με ένα πέπλο απελπισίας και θλίψης.
Ο Σύλλογος μας είναι ένας οργανισμός θα ζήσουμε και με ένα πνεύμονα αψηφώντας οποιαδήποτε συνθήκη , τα αποτελέσματα μας είναι γνωστά στην κοινωνία κάνεις όμως δεν αναρωτήθηκε πως φτάσαμε σε αυτά.
Ο Σύλλογος μας είχε την τύχη να είναι ο πρώτος στην Εύβοια και από τους πρώτους στην Ελλάδα πράγμα που τον έκανε σύμβουλο και ενδεχομένως μέντορα για υπόλοιπους μεταγενέστερης ίδρυσης στο νησί.
Ο Εθελοντισμός και Ανθρωπισμός δεν είναι μόνο στις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης , είναι και στήριξη σε άλλους συναδέλφους , σε άλλους Συλλόγους με την βοήθεια μας προς αυτούς τόσο σε στολές και εξοπλισμό όσο και σε κατευθυντήριες οδηγίες σε θέματα γραφειοκρατίας.
Και ενώ η τοπική στήριξη συνεχίζει να είναι ανύπαρκτη ένα τηλεφώνημα από τον Πρόεδρο του Συλλόγου Δασοπροστασίας Στύρων Χουλιάρα Γεώργιο ξαφνικά μας χάρισε χαμόγελα και συγκίνηση στα ρυτιδιασμένα από την κόπωση πρόσωπα μας.
Οι συνάδελφοι μας από την Ν. Εύβοια έμαθαν για τα γεγονότα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και μετά από σύγκληση του Δ.Σ. αποφάσισαν την οικονομική ενίσχυση μας που θα καλύψει ένα μέρος από τα έξοδα επισκευών και αντικατάστασης του φθαρμένου εξοπλισμού μας.
Η τελευταία μας ελπίδα μας έδωσε ένα ηχηρό και βαρύγδουπο παρών δίνοντας μας ένα παραπάνω κίνητρο να πιστεύουμε στον θεσμό που υπηρετούμε με άμισθο επαγγελματισμό.
Ευχαριστούμε θερμά τα αδέλφια μας , είναι πράξη ανεξίτηλη τόσο στα πρακτικά μας όσο και στις ψυχές μας. Είμαστε όλοι αδέλφια με Πατέρα τον Εθελοντισμό και Μητέρα τον Ανθρωπισμό και έτσι και εμείς όπως κάθε παιδί θέλουμε να κάνουμε τους γονείς μας περήφανους.
Με τιμή…
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Ραπτάκης Σ. Δαφαλιάς Ν.