Μητσοτάκης από Εύβοια: Κάθε ημέρα εργαζόμαστε για να κάνουμε τη ζωή σας καλύτερη – Θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος της τετραετίας

Περιμένω τους ειδικούς επιστήμονες γεωλόγους – οικολόγους και όχι μόνο να μας διαφωτίσουν .

Πιο κάτω μεταφέρω ένα απόσπασμα από σχετικό δημοσίευμα στο διαδίκτυο

Κριτική στην Τεχνολογία CCS
Η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (Carbon Capture and Storage – CCS) έχει προταθεί ως εργαλείο μείωσης των εκπομπών θερμοκηπιακών αερίων από βαριά ρυπογόνες βιομηχανίες και μονάδες παραγωγής ενέργειας. Ωστόσο, σύμφωνα με το Κέντρο για το Διεθνές Περιβαλλοντικό Δίκαιο (Center for International Environmental Law – CIEL), η τεχνολογία αυτή δεν επιλύει τις βασικές αιτίες της κλιματικής κρίσης, ενώ συχνά αποτυγχάνει στην πράξη.

Η ιστορική εφαρμογή της CCS έχει δείξει επανειλημμένα αστοχίες στην επίτευξη στόχων μείωσης εκπομπών, υψηλό ενεργειακό κόστος (“energy penalty”), και περιορισμένη καθαρότητα του τελικού αποθηκευμένου CO₂. Επιπλέον, οι περισσότερες υπάρχουσες εφαρμογές της CCS συνδέονται με την αυξημένη παραγωγή πετρελαίου μέσω της μεθόδου “enhanced oil recovery” (EOR), πρακτική που αυξάνει τελικά τις συνολικές εκπομπές.

Η χρήση CCS σε “δύσκολες” βιομηχανίες (όπως τσιμέντο, χάλυβας και πλαστικά) επικαλείται συχνά για τη νομιμοποίηση δημοσίων επιδοτήσεων και επενδύσεων, παρότι μελέτες δείχνουν ότι οι περισσότερες εκπομπές στους τομείς αυτούς μπορούν να μειωθούν με άλλες λύσεις, όπως εξηλεκτρισμός, επαναχρησιμοποίηση υλικών και μείωση της ζήτησης.

Το IPCC αναγνωρίζει μεν τη θεωρητική συμβολή της CCS σε ορισμένα σενάρια, αλλά τονίζει ότι η εξάρτηση από την τεχνολογία αυτή είναι αβέβαιη και συνεπάγεται υψηλό ρίσκο, τόσο οικονομικά όσο και σε επίπεδο επιπτώσεων σε ανθρώπινα δικαιώματα και οικοσυστήματα.

Τέλος, οι αναγκαίες υποδομές για ευρεία εφαρμογή της CCS (αγωγοί CO₂, εγκαταστάσεις συμπίεσης, υπόγειες δεξαμενές) απαιτούν τεράστια δημόσια χρηματοδότηση και θέτουν σοβαρά ζητήματα κοινωνικής αποδοχής και ασφάλειας, ιδίως σε περιοχές που ήδη υφίστανται περιβαλλοντικά βάρη.[5]

Στη πιο πάνω καταχώρηση υπάρχει μία παράγραφος που αναφέρει τις επιφυλάξεις του IPCC στη τεχνολογία που εφαρμόζει η CCS .

Ακολουθεί η παράγραφος :

Το IPCC αναγνωρίζει μεν τη θεωρητική συμβολή της CCS σε ορισμένα σενάρια, αλλά τονίζει ότι η εξάρτηση από την τεχνολογία αυτή είναι αβέβαιη και συνεπάγεται υψηλό ρίσκο, τόσο οικονομικά όσο και σε επίπεδο επιπτώσεων σε ανθρώπινα δικαιώματα και οικοσυστήματα.

Ποια είναι η IPCC :

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (Intergovernmental Panel on Climate Change – IPCC) είναι επιστημονική διακυβερνητική επιτροπή[1][2] υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Ιδρύθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών. Ο σκοπός της επιτροπής είναι η αξιολόγηση της επιστημονικής γνωστικής βάσης και των ερευνών που διεξάγονται για τη μελέτη των κλιματικών αλλαγών. Η επιτροπή αξιολογεί επίσης τις συνέπειες των κλιματικών μεταβολών που προέρχονται από ανθρώπινη δραστηριότητα, μελετώντας πιθανές πολιτικές και δράσεις για την αντιμετώπιση των ενδεχόμενων κινδύνων. Συντονίζει επιστήμονες από ολόκληρο τον κόσμο και μέχρι το 2017 είχε δημοσιεύσει πέντε εκθέσεις (1990, 1995, 2001, 2007 και 2014) σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές που παρατηρούνται και τις πιθανές επιπτώσεις τους. Οι εκθέσεις της IPCC αποτελούν σημείο αναφοράς για τα ζητήματα που άπτονται της παγκόσμιας θέρμανσης και βασίζονται σε επιστημονικές δημοσιεύσεις ειδικών ερευνητών.

Η επιτροπή είναι ένα διακυβερνητικό σώμα, ανοιχτό σε όλες τις χώρες μέλη της Παγκόσμιας Μετεωρολογικής Οργάνωσης και του Προγράμματος για το Περιβάλλον του ΟΗΕ. Συνέρχεται μία φορά ετησίως, προκειμένου να καθοριστούν η εσωτερική λειτουργία, οι αρχές και το πρόγραμμα εργασίας της ή να εγκριθούν οι εκθέσεις της. Περιλαμβάνει τρεις ομάδες εργασίας για την αξιολόγηση των επιστημονικών παραμέτρων των κλιματικών μεταβολών, των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεών τους και των πιθανών πολιτικών που μπορούν να εφαρμοστούν για την αντιμετώπισή τους αντίστοιχα. Οι δραστηριότητες της επιτροπής χρηματοδοτούνται από εθελοντικές συνεισφορές των κυβερνήσεων, ενώ πρόσθετη οικονομική στήριξη παρέχουν η Παγκόσμια Μετεωρολογική Οργάνωση και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ.

Η επιτροπή μοιράστηκε με τον Αλ Γκορ το Νόμπελ Ειρήνης 2007[

Πηγή : wiki pedia

Κύριε Ρουσόδημε Σταμάτη , κύριε διαχειριστή του psaxna gr , Πρωθυπουργός για το Αλιβέρι ήρθε στην Εύβοια , στην Ερέτρια απλώς έκανε μια στάση , σε περιβάλλον ” φιλικό ”.

Αφού δεν κάνατε μια ανάρτηση για το σκοπό της επίσκεψής του ( το Αλιβέρι ) , αναγκάστηκα να κάνω καταχωρήσεις στην ανάρτηση της στάσης του , ( την Ερέτρια ) .

Ακολουθεί ο σκοπός της επίσκεψής του , στην Εύβοια .

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε το Αλιβέρι
29 Μαΐου 2025, 16:28

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρέστη και μίλησε στην τελετή θεμελίωσης του έργου δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στο εργοστάσιο Μηλακίου της ΑΓΕΤ Ηρακλής.

Το έργο «Olympus», προϋπολογισμού 400 εκατομμυρίων ευρώ εκ των οποίων τα 125 εκατ. από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Καινοτομίας (Innovation Fund), αποσκοπεί στο να καταστήσει το εργοστάσιο παραγωγής τσιμέντου στο Μηλάκι εργοστάσιο μηδενικών εκπομπών, μέσω της υιοθέτησης καινοτόμων τεχνολογιών. Με τη λειτουργία της νέας μονάδας, η ετήσια δέσμευση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα υπολογίζεται στους 1 εκατ. τόνους.

(opens in a new tab)
Το έργο θα έχει θετικό οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο σε τοπικό επίπεδο, καθώς θα δημιουργήσει 1.000 νέες θέσεις εργασίας κατά την κατασκευή και επιπλέον 100 θέσεις κατά τη λειτουργία του, ενώ η συνεργασία με υπεργολάβους και προμηθευτές θα συμβάλει στη συνολική οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Επιπλέον οι εγκαταστάσεις του θα λειτουργήσουν ως hub διάχυσης γνώσης και ανταλλαγής τεχνογνωσίας.

Τον Πρωθυπουργό συνόδευαν ο Υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος, ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκος Τσάφος και ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Θανάσης Κοντογεώργης.

Ακολουθεί η ομιλία του Πρωθυπουργού:

«Σεβασμιώτατε, χρόνια σας πολλά, με το καλό και στα εγκαίνια αυτής της σημαντικής επένδυσης, κύριοι Υπουργοί, κύριοι Βουλευτές, κύριε Περιφερειάρχα, κύριοι Δήμαρχοι, φίλες και φίλοι,

Δέχθηκα με πολύ μεγάλη χαρά να βρεθώ σήμερα μαζί σας, στη θεμελίωση ενός πραγματικά πολύ σημαντικού, εξαιρετικά καινοτόμου έργου του Ηρακλή: στη μετατροπή ουσιαστικά, όπως ειπώθηκε και πριν, αυτού του πολύ μεγάλου, του εμβληματικού εργοστασίου στο Μηλάκι του Αλιβερίου, σε μία μονάδα μηδενικού ανθρακικού αποτυπώματος, αυτό που είθισται να λέγεται στη διεθνή ορολογία “net zero”.

Είναι ένα έργο στρατηγικής σημασίας, ένα έργο το οποίο γίνεται εφικτό χάρη στον συνδυασμό ιδιωτικών πόρων από τη μητρική εταιρεία -και σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη την οποία δείχνετε στη χώρα μας- αλλά και σημαντικών ευρωπαϊκών πόρων. Και σίγουρα, δεν πήρε τυχαία αυτή η επένδυση το όνομα του ξακουστού Ολύμπου.

Για να το πούμε έτσι, με πολύ απλά λόγια, όταν ολοκληρωθεί αυτή η σύνθετη επένδυση, αυτές οι εγκαταστάσεις πρακτικά δεν θα εκλύουν πια διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αυτό θα δεσμεύεται μέσα από μία αρκετά σύνθετη διαδικασία, αυτό θα υγροποιείται και στη συνέχεια θα μεταφέρεται σε υπόγειες υποθαλάσσιες αποθήκες, ειδικά διαμορφωμένες για να μπορούν να υποδέχονται το υγροποιημένο διοξείδιο του άνθρακα.

Εν προκειμένω, μιλάμε για τη λεκάνη του Πρίνου, η οποία είναι και μοναδική στη χώρα μας και επιτρέπει την ουσιαστική ολοκλήρωση αυτής της σημαντικής επένδυσης. Γι΄ αυτό και, άλλωστε, αυτή έχει χαρακτηρισθεί ως μία παρέμβαση κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος.

Διάβασα ότι αν η παγκόσμια βιομηχανία τσιμέντου ήταν χώρα, αυτή θα ήταν στην κορυφή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα εκλύοντας σχεδόν 8% των συνολικών. Και αυτό το λέω διότι όταν μιλάμε για την απανθρακοποίηση διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι υπάρχουν βαριές βιομηχανίες, στις οποίες αυτή η διαδικασία απανθρακοποίησης είναι εξαιρετικά σύνθετη, δύσκολη.

Όμως, εσείς επιλέξατε να επενδύσετε σε αυτόν τον δρόμο, από τη μία αναπτύσσοντας, όπως μας είπατε, εναλλακτικά υλικά τα οποία θα μειώνουν τη συμμετοχή του clinker στο τελικό προϊόν, παράγοντας τύπους τσιμέντου πιο φιλικούς προς το περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, εξασφαλίζοντας πρώτη ύλη από ανακυκλώσιμα υλικά, καίγοντας, ουσιαστικά, τα υπολείμματα της ανακύκλωσης των στερεών αποβλήτων αλλά και τα υπολείμματα της αγροτικής παραγωγής, της βιομάζας.

Και αυτή είναι μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία, ένα στοίχημα το οποίο αναλαμβάνει η ΑΓΕΤ Ηρακλής, ο όμιλος Holcim, σε σημαντικές επενδύσεις στην κατεύθυνση των πράσινων δομικών υλικών.

Και δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, ότι αυτή η υποκατάσταση, ήδη σήμερα που μιλάμε, των μη ορυκτών καυσίμων αγγίζει σχεδόν το 50%. Ενώ, ταυτόχρονα, τα κατασκευαστικά, τα αστικά απόβλητα, αυτά τα οποία αποκαλούμε “μπάζα”, τεράστιες ποσότητες, 900 εκατομμύρια τόνοι, σκεφτείτε, μπάζα στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο, ανακυκλούμενα και αυτά με τη σειρά τους αποκτούν έτσι καινούργιες χρήσεις.

Είναι, λοιπόν, μια πραγματικά πράσινη ανάπτυξη, η οποία σέβεται το περιβάλλον αλλά και την ποιότητα ζωής. Θα πάρουμε αυτή την επένδυση ως παράδειγμα. Μιλάμε για μια επένδυση σχεδόν 400 εκατομμυρίων ευρώ. Τα 125 εκατομμύρια από αυτά είναι ευρωπαϊκοί πόροι, προέρχονται από το Innovation Fund, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Καινοτομίας, το οποίο αξιοποιεί ουσιαστικά τα έσοδα των εκπομπών ρύπων για να στηρίξει καθαρές τεχνολογίες.

Γιατί ναι, αυτές οι επενδύσεις για να καταστούν, ουσιαστικά, οικονομικά βιώσιμες χρειάζονται στήριξη μέσω επιδότησης. Και η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή έτσι ώστε να πείσει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, σε άψογη συνεργασία πάντα με τις μεγάλες εταιρίες μας που μπορούν να καταθέτουν καλά τεκμηριωμένα σχέδια, ώστε να μπορούν να δικαιούνται μιας τέτοιας σημαντικής χρηματοδότησης.

Αλλά βέβαια, θα έλεγα ότι η πιο σημαντική διάσταση είναι αυτή η οποία έχει να κάνει με τη δημιουργία καλοπληρωμένων δουλειών: παραπάνω από 1.000 νέες θέσεις εργασίας κατά τη φάση της κατασκευής μόνο και 100 επιπλέον θέσεις εργασίας στην περίοδο της λειτουργίας. Θα έλεγα ότι αυτό είναι το κοινωνικό αποτύπωμα το οποίο αφήνει πίσω της η πρόοδος της βιομηχανίας στη χώρα μας.

Και πολύ περισσότερο, καθώς αυτή η νέα τεχνολογία της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα γίνεται πλέον ένας όρος επιβίωσης για να μπορέσει η τσιμεντοβιομηχανία, τόσο σημαντική και για τη χώρα μας, να μπορέσει να βαδίσει στην εποχή των νέων μεγάλων προκλήσεων.

Η αύξηση της ζήτησης για τσιμέντο, για σκυρόδεμα, για αδρανή θα βαίνει διαρκώς αυξανόμενη. Όμως, στην Ευρώπη και στον δυτικό κόσμο οι προδιαγραφές θα πρέπει να προσαρμόζονται στην κλιματική κρίση. Αλλά το ίδιο θα ισχύει και στην Ασία και στην Αφρική. Θα χτίζονται διαρκώς ολοένα και περισσότερες πόλεις.

Οι ορίζοντες, λοιπόν, προδιαγράφονται εξαιρετικά ευνοϊκοί για ελληνικές εταιρείες. Μία τέτοια εταιρεία είναι και ο Ηρακλής. Ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα πρωταγωνιστεί στην εξαγωγή τσιμέντου, όχι μόνο χάρη στον ασβεστόλιθο που αποτελεί βασική πρώτη ύλη -βρίσκεται, εξάλλου, άφθονος στον τόπο μας- αλλά και στα ηφαιστειακά πετρώματα τα οποία διαθέτουμε, τα οποία μπορούν ενδεχομένως στο μέλλον να υποκαταστήσουν πιο ενεργοβόρα συστατικά του τσιμέντου.

Αυτό το έργο, λοιπόν, έχει έναν ιδιαίτερα καινοτόμο χαρακτήρα. Και θέλω να κλείσω τονίζοντας και πάλι ότι η κυβέρνησή μας θα εξακολουθεί να στηρίζει την καινοτομία η οποία δημιουργεί θέσεις εργασίας προστατεύοντας ταυτόχρονα το περιβάλλον.

Και είμαι σίγουρος ότι η μητρική εταιρεία, η Holcim, δεν θα έπαιρνε τη σημαντική απόφαση να επενδύσει ένα τόσο μεγάλο ποσό στη χώρα μας αν δεν αισθανόταν ασφαλής ότι η πορεία της χώρας μας βαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση, ότι υπάρχει μία κυβέρνηση η οποία στηρίζει την επιχειρηματικότητα, ότι υπάρχει μία κυβέρνηση η οποία είναι αρωγός των επιχειρήσεων που στρέφονται στην καινοτομία και δημιουργούν νέες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας.

Νομίζω ότι αυτή είναι και η καλύτερη απόδειξη της εμπιστοσύνης που χαίρει η ελληνική οικονομία, αλλά νομίζω και η έμπρακτη αναγνώριση της προόδου που έχει κάνει η χώρα μας την τελευταία εξαετία.

Επιτρέψτε μου να κλείσω, Σεβασμιώτατε, με μία πιο προσωπική αναφορά. Σαν σήμερα, 29 Μαΐου 2017, έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και σκεφτόμουν, συζητώντας με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας, ότι και αυτός με τον τρόπο του έβαλε το δικό του λιθαράκι για να μπορούμε να βλέπουμε σήμερα χαμογελαστά πρόσωπα εργαζόμενων να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.

Διότι σε μία πολύ δύσκολη εποχή, σε μία εποχή όπου τότε ο λαϊκισμός των κρατικοποιήσεων είχε ουσιαστικά αφανίσει την ελληνική βιομηχανική παραγωγή, πήρε τότε μία τολμηρή απόφαση και έκανε το πρώτο βήμα ιδιωτικοποίησης του τότε κρατικοποιημένου Ηρακλή.

Εάν αυτό το βήμα δεν είχε γίνει τότε -και οι παλαιότεροι από εμάς θυμούνται τι τράβηξε και τι πέρασε ο ίδιος από αυτή του την επιλογή-, σήμερα δεν θα βρισκόμασταν εδώ, να γιορτάζουμε αυτή τη μεγάλη πρόοδο της εταιρείας και να μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία.

Και το λέω αυτό διότι μερικές φορές οι δύσκολες αποφάσεις οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται, δεν συντονίζονται πάντα με τις επιταγές της κοινής γνώμης. Ο λαϊκισμός στη χώρα μας, δυστυχώς, έχει βαθιές ρίζες και βαθιά ιστορία, αλλά χρέος μας, τελικά, κυρίες και κύριοι, είναι να κάνουμε το σωστό. Και αν το σωστό τελικά αποδώσει σε βάθος χρόνου, γιατί συνήθως, ξέρετε, οι μεγάλες αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις μπορεί να έχουν βραχυπρόθεσμο κόστος, αλλά τελικά δικαιώνονται από τις εξελίξεις, τότε και εμείς έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας ότι έχουμε τιμήσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, ο οποίος μας έταξε σε αυτή τη θέση και δικαιολογημένα έχει από εμάς υψηλές απαιτήσεις.