Φασόλια Ψαχνών, μπάμιες Ψαχνών, Καστρί Ψαχνών κλπ…

ΠΟΠ,  φίλες και φίλοι του psaxna,gr, σημαίνει Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. Σύμφωνα με τον κανονισμό 2081/ 92 της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  ως ΠΟΠ νοείται το όνομα συγκεκριμένου αγροτικού προϊόντος που παράγεται σε συγκεκριμένη περιοχή με  συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Είναι κατά κάποιον τρόπο  ένα είδος αποκλειστικού δικαιώματος  σ΄ αυτό το προϊόν για να μην το καπηλεύονται διάφοροι τρίτοι κλπ.

Ζητάμε για παράδειγμα τυρί ροκφόρ στα σουπερμάρκετ και συνήθως βλέπουμε ότι υπάρχουν κάτι παρόμοια , blue cheese κλπ, σε πολύ χαμηλότερη τιμή. Το γνήσιο ροκφόρ έχει τετραπλάσια ή και πενταπλάσια τιμή.

Φυσικά υπάρχουν χιλιάδες άλλα παραδείγματα.

Αυτό που έχει σημασία, φίλες και φίλοι, είναι ότι ένα γνήσιο προϊόν  ΠΟΠ πουλάει όσο ακριβό κι αν είναι. Έχει  ποιότητα και ταυτότητα και δεν  υφίσταται τον σκληρό ανταγωνισμό άλλων παρόμοιων προϊόντων. Τον ξεπερνά και έχει το δικό του φανατικό καταναλωτικό κοινό.

Στα δικά μας, τώρα.

Είναι σε όλους γνωστό ότι τα φασόλια και οι μπάμιες στην περιοχή των Ψαχνών είναι εξαιρετικής ποιότητας. Όπως είναι τα καρπούζια Αμαλιάδας, αχλάδια ή τσίπουρο Τυρνάβου κλπ.

Μιλάμε για προϊόντα χρυσάφι που μας χάρισε η φύση και η γη σ΄ αυτή την περιοχή.

Αυτό που παρατηρώ  είναι για ακόμα μια φορά  η έλλειψη πνεύματος συνεργασίας ανάμεσα στου παραγωγούς και η  πλήρης αδυναμία των εκάστοτε αρχών να αντιληφθούν το ζήτημα και να κάνουν απλά ότι κάνουν σε άλλους δήμους και κατοχυρώνουν νομικά τα ιδιαίτερα προϊόντα τους εξασφαλίζοντας πολύ καλύτερες τιμές και προοπτικές.

Όλα αφημένα στην τύχη τους.

Καμιά πρωτοβουλία από κανένα. Οι δημοτικές αρχές εδώ και χρόνια στο λήθαργό τους και οι αγρότες να προσπαθούν να προωθήσουν ένα εξαιρετικό προϊόν από σπίτι σε σπίτι, από στόμα σε στόμα. Όπως γινόταν εδώ και δεκαετίες.

Συστήματα  απαρχαιωμένα και αβέβαια.

Είχαμε αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα τα παραδείγματα του Πλατύκαμπου Λάρισας με τα σκόρδα και της Αίγινας με τα φιστίκια, δυο προϊόντα που παράγονται και στον τόπο μας. Και είδαμε ότι έχουμε μείνει έτη φωτός πίσω.

Ειλικρινά θλίβομαι όταν παρουσιάζεται σαν έργο μια στάση λεωφορείου και η συμμετοχή σε κάποια  συνάντηση της πλάκας με άκαιρες φωτογραφίες και ψεύτικα χαμόγελα.

Αυτά προβάλλονται τώρα πια μόνο  σε χώρες του τρίτου κόσμου.

Υπάρχουν εκατοντάδες προβλήματα πίσω . ΑΥΤΆ ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ;

Δεν βλέπουν ότι οι  περισσότεροι αγρότες  είναι χρεοκοπημένοι;

Δεν βλέπουν ότι τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο;

Δεν βλέπουν ότι νέοι  άνθρωποι βασανίζονται στο κολαστήριο του Σχηματαρίου για 650 ευρώ;

Δεν βλέπουν ότι νέοι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα χωριά  τους λόγω έλλειψης προοπτικών;

Δεν βλέπουν ότι ο τόπος  και η οικονομία του ερημώνουν;

Δεν βλέπουν ότι κάθε μέρα που περνάει χάνει ο τόπος και ένα κομμάτι της ζωντάνιας του;

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ;

Δυστυχώς, έτσι πορευόμαστε.

Με τα ψέμματα στο πουθενά.

Οι άλλοι δήμοι θα δημιουργούν και θα μας προσπερνούν και εμείς θα χτυπάμε παλαμάκια στον εαυτό μας κοροϊδεύοντας την κοινωνία, όπως έλεγαν παλιά.

Θα θυμίσω εδώ στους επισκέπτες της  στήλης για ακόμα μια φορά ότι ο γράφων κάνει σκληρή κριτική αλλά όχι κακοπροαίρετα. Η κριτική περιέχει ταυτόχρονα και πρόταση: Κάνετε ότι κάνουν και άλλοι δήμοι. Ενωθείτε, οργανωθείτε, συντονιστείτε και αποφασίστε.

Αφήστε τα χαμόγελα και τις  επαρχιώτικες πόζες και στρωθείτε στη δουλειά.

Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με το Καστρί; Καμιά.

Απλά έμαθα – και δεν ξέρω αν ισχύει  – ότι προσκλήθηκαν κάποιοι Ολλανδοί για να μελετήσουν, λέει, το μέρος και να μας κάνουν προτάσεις κλπ, κλπ. Δεν γνωρίζω ακριβώς αλλά τέλος πάντων.

Αν κάνω λάθος διορθώστε με για να ζητήσω συγγνώμη.

Θα πρέπει να αντιληφθούν στο δημαρχείο ότι δεν ζούμε στην εποχή του Έβανς και του Σλήμαν τον προ-προηγούμενο αιώνα. Υπάρχουν εδώ στον τόπο μας  εξαιρετικοί νέοι επιστήμονες της αρχαιολογίας. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα. Νέοι άνθρωποι που έχουν περάσει από τα χέρια μου και είχα την ευτυχία να συνεργαστώ μαζί τους γνωρίζοντας  τις ικανότητές τους. Άξιοι επιστήμονες που ξέρουν πολύ περισσότερα για τον τόπο από κάποιους ξένους που θα στηριχθούν στα  ιστορικά στοιχεία που θα τους δώσουμε εμείς οι ίδιοι.

Μήπως χρειάζονται ταρακούνημα εκεί στο δημαρχείο;

Γιατί δεν καλούν αυτά τα παιδιά να φτιάξουν μια ομάδα  να βγάλει ένα πόρισμα και  να προτείνει  λύσεις. Υπάρχουν χρηματοδοτούμενα προγράμματα τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν χωρίς την βοήθεια κανενός ξένου και θα δοθεί η ευκαιρία σε δικούς μας ανθρώπους να αναδείξουν τις γνώσεις και την επιστήμη τους.

Τι να πούμε τι,  φίλες και φίλοι;

Από που να πιάσουμε και πού να τελειώσουμε;

Από όπου κι αν το κοιτάξεις σε πιάνει απελπισία.

Απλά συνεχίζουμε…

Β. Παπαμιχαήλ