Σαν σήμερα πριν ακριβώς μισό αιώνα (του Χρήστου Μπούρα)

Επετειακό της πρώτης  ( ακολούθησαν της ΝΟΜΙΚΗΣ σχολής και του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ )  ΜΕΓΑΛΗΣ  ΑΠΕΡΓΙΑΣ κατά την διάρκεια της  ΧΟΥΝΤΑΣ

Σαν σήμερα πριν από  ΜΙΣΟ  ΑΙΩΝΑ : Εγώ ενώ ήδη ήμουν πτυχιούχος της,  δεν έζησα και δεν θυμάμαι τίποτε από αυτά γιατί εξ αναβολής στρατευμένος ( 1 –  3 – 72 ) στο κέντρο εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων της Αεροπορίας στον Άραξο , το μόνο που θυμάμαι είναι η πρώτη μου σκοπιά ( γερμανικό νούμερο ) και το ομαδικό καψόνι ‘’ Λαγουδάκια ‘’

ΑΠΕΡΓΙΑ  των  ΥΠΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
Η απεργία των σπουδαστών της Ανωτέρας Σχολής Υπομηχανικών ξεκίνησε στις 3 Μαρτίου 1972 (με αφορμή την κατάργηση ορισμένων επαγγελματικών τους δικαιωμάτων που σχεδίαζε η δικτατορία) και κράτησε, με διαλείμματα, ολόκληρη εκείνη τη χρονιά. Η μαζικότητα της απεργίας τους (συμμετείχε  το σύνολο των 1.300 σπουδαστών) και οι δημόσιες εκδηλώσεις με πανώ και συνθήματα στο μέσον της πρωτεύουσας, όπου βρισκόταν τότε η σχολή (Πατησίων, γνωστή και ως «Μικρό Πολυτεχνείο»), θορύβησαν το καθεστώς που προσπάθησε να κάμψει τον αγώνα τους, άλλοτε με προσωρινές υποχωρήσεις (αναβολή της δημοσίευσης του σχετικού διατάγματος) και άλλοτε με απειλές (ενδεχόμενη κατάργηση της σχολής και αποβολή του συνόλου των σπουδαστών, αν συνεχιζόταν η απεργία), ενώ επέσπευσε τις διαδικασίες μετακόμισης της σχολής μακριά από το κέντρο της Αθήνας, στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Στην υπόθεση δεν άργησε να αναμειχθεί και η Ασφάλεια, διώκοντας όσους πρωτοστατούσαν στην απεργία. Δεδομένου ότι η δικτατορία συνήθιζε να χαρακτηρίζει συλλήβδην ως «αναρχικούς» όσους συμμετείχαν σε αντικαθεστωτικές κινητοποιήσεις, δεν ξενίζει καταρχήν η καταγγελία του Παττακού ότι η απεργία των υπομηχανικών «έχει ως κίνητρον την δημιουργίαν αναρχικών εκδηλώσεων». Ωστόσο στην περίπτωση εκείνη είχε πέσει μέσα κυριολεκτικά, καθώς μεταξύ των πρωταγωνιστών συγκαταλέγονταν πράγματι δύο αναρχικοί, ο Στέλιος Βασιλειάδης και η Αγγέλα Φωτεινού, οι οποίοι συνελήφθησαν από την Ασφάλεια  στις αρχές Μαίου του 1972.

Η είδηση της βάναυσης κακοποίησης του Στέλιου Βασιλειάδη στη Μεσογείων δεν άργησε να διαδοθεί. Εκτός από τα συνήθη γρονθοκοπήματα, που προκάλεσαν το σπάσιμο της σιαγόνας του, τα βασανιστήρια που υπέστη περιλάμβαναν «φάλαγγα, βγάλσιμο νυχιών, σύνθλιψη γεννητικών οργάνων», με αποτέλεσμα   η  κατάσταση  της  υγείας  του  να  καταστεί τόσο  κρίσιμη, ώστε ακόμη και οι «ιατροί» του καθεστώτος να αρνηθούν να αναλάβουν  την  ευθύνη, φοβούμενοι  μήπως  πεθάνει στα  χέρια τους  και τελικώς τον άφησαν. Η Αγγέλα Φωτεινού, αφού  κρατήθηκε  στην  Ασφάλεια  επί  ένα μήνα, οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό, απ’ όπου αποφυλακίστηκε προσωρινά στις 3 Ιουλίου 1972
Πηγή :  Την έχω χάσει , όποιον/α τον/ην ενδιαφέρει μπορεί να την αναζητήσει