Ο Σόλων, ο Θαλής, και η οικογένεια…
Την ιστορία που θα διαβάσετε, φίλες και φίλοι του PSAXNA.GR, την αναφέρει ο Πλούταρχος στους Παράλληλους Βίους. Είναι ένα ιστορικό ανέκδοτο από μια συνάντηση που είχαν οι δυο μεγάλοι άντρες της ανθρωπότητας. Σας το δίνω περιληπτικά.
Ο Σόλων και ο Θαλής έζησαν την ίδια εποχή. Είχαν ακούσει ο ένας για τον άλλο και κάποια στιγμή αποφάσισαν να συναντηθούν.
Αφού κανόνισε τα πάντα στην Αθήνα, έφυγε ο Σόλων για τη Μίλητο της Ιωνίας όπου ζούσε και δίδασκε ο Θαλής.
Εκεί είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις για πολλά θέματα. Ένα από τα σοβαρά θέματα ήταν το θέμα του γάμου και της δημιουργίας οικογένειας.
Ο Σόλων είχε οικογένεια και παιδιά και ήταν ευχαριστημένος μ΄ αυτό. Ο Θαλής ήταν συνειδητά εργένης από επιλογή και δεν ήθελε να κάνει οικογένεια. Είναι γνωστή η φράση του: “Δεν θέλω να κάνω παιδιά γιατί αγαπώ πολύ τα παιδιά”. Δεν ήθελε να έχει το βάρος της οικογένειας γιατί φοβόταν περισσότερο τις στεναχώριες που αυτό θα μπορούσε να επιφέρει και δεν σκεφτόταν τις χαρές που αυτό θα είχε. Ήταν επιλογή του.
Ο Σόλων από την πλευρά του σκεφτόταν διαφορετικά. Πείραζε το Θαλή λέγοντας ότι οι χαρές είναι περισσότερες από τις πίκρες και ότι αυτός ήταν ευτυχισμένος σε αντίθεση με το Θαλή που θα περνούσε τη ζωή του μίζερα, χωρίς χαρές κλπ.
Όλα αυτά σε πολύ φιλικό κλίμα, φυσικά, με περιπαίγματα, τραπεζώματα, τραγούδια κλπ.
Μια μέρα έρχεται στην παρέα τους ένας ξένος που είχε περάσει πρόσφατα από την Αθήνα.
“Τι νέα μας φέρνεις, ξένε, από την Αθήνα;” ρώτησε ο Σόλων.
“Καλά είναι όλα. Άνθρωποι χαμογελαστοί, πλούσιοι, μορφωμένοι κλπ” είπε ο ξένος και συνέχισε:
“μόνο τις τελευταίες μέρες συνέβη κάτι πολύ κακό σε κάποια αρχοντική οικογένεια γιατί πολύς κόσμος ήταν στεναχωρημένος και έκλαιγε. Ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο νεαρής ηλικίας είχε πεθάνει”.
“Ποιος ήταν αυτός ;” ρώτησε ο Σόλων, αρκετά ανήσυχος.
“Δεν θυμάμαι το όνομά του” είπε ο ξένος.
Ο Σόλων δεν μπόρεσε να κοιμηθεί όλη τη νύχτα και την άλλη μέρα τον ξαναρώτησε.
“Δεν θυμάμαι καλά” είπε πάλι ο ξένος “αλλά ήταν 21 χρονών και ήταν γιος του άρχοντα που κυβερνούσε την Αθήνα και που τώρα έλλειπε σε ταξίδι”.
Ήταν σαν να έπεσε κεραυνός στον Σόλωνα. Έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του. Μάταια προσπαθούσαν να τον συνεφέρουν. Μέσα στη στεναχώρια του ετοίμασε τα πράγματά του για να φύγει.
Ήρθε και ο Θαλής και ρώτησε τι είχε γίνει. Ο Σόλων δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει.
“Έλα, μην κάνεις έτσι”, του λέει ο Θαλής. “Μια πλάκα σου κάναμε. Ο ξένος δεν ήρθε από την Αθήνα. Από το διπλανό χωριό είναι. Κι αυτό το κάναμε για να δεις τι μπορεί να πάθει κάποιος που έχει οικογένεια!”…
Αυτά, λοιπόν , αναφέρει ο Πλούταρχος.
Και για την ιστορία, προς το τέλος της ζωής του ακόμα και ο ορκισμένος εργένης Θαλής έκανε ένα βήμα πίσω και υιοθέτησε ένα παιδί.
Φίλες και φίλοι, εδώ και χιλιάδες χρόνια η οικογένεια είναι ο βασικός θεσμός συνύπαρξη και εξέλιξης της κοινωνίας.
Είχαν μάλιστα και την θεά Εστία για να προστατεύει το σπίτι και την οικογένεια.
Οι ίδιοι προβληματισμοί, οι ίδιες χαρές, τα ίδια βάσανα. Και τώρα και πάντα.
Στον 21ο αιώνα ο “ευφυής”, “παντογνώστης” και “προοδευτικός” άνθρωπος αποφάσισε να εξευτελίσει το θεσμό και να αυτοεξευτελιστεί ο ίδιος .
Βαγγέλης Παπαμιχαήλ