«Αποφάσισα να συνταξιοδοτηθώ».Αποχαιρετάει την εκπαίδευση 33 χρόνια μετά ..
Την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό του δράση στην εκπαίδευση και να “ρίξει αυλαία” όπως ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά,
ανακοίνωσε μέσω του προσωπικού του προφίλ στο Facebook ένας από τους πιο αγαπημένους εκπαιδευτικούς και συγγραφείς θεατρικών έργων και παραμυθιών όλης της περιοχής o Σταύρος Παπασηφάκης
(H ανάρτηση του Σταύρου Παπασηφάκη στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook)
“Αποφάσισα να συνταξιοδοτηθώ. Αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθώ ύστερα από 33 χρόνια στην εκπαίδευση και 43 χρόνια συνολικά στην εργασία. Έλαβα τα μικρά μηνύματα που μου έρχονταν το τελευταίο διάστημα κι έλεγαν ότι αν συνέχιζα, ίσως και να μην ήμουν πια αυτός που ήμουνα.
Όπως στο θέατρο, έτσι και στη ζωή πρέπει να ξέρεις ακριβώς πότε πρέπει να ρίξεις την αυλαία. Η μεγαλύτερη ηλιθιότητα είναι να θέλεις να προσθέσεις μία πέμπτη πράξη σ’ ένα έργο των τεσσάρων.
………………………………………………………………………………………… Δευτερολογούν λέγοντας ότι δεν τους φτάνουν τα χρήματα. Τους απαντώ ότι για να φας τα καρύδια πρέπει τα δόντια να βρίσκονται στη θέση τους και ότι υπάρχουν εκατοντάδες άνεργοι δάσκαλοι, νέοι στην ηλικία, που περιμένουν να μπουν κι αυτοί στην αγορά εργασίας και που έχουν στο στόμα τριάντα στερεούς οδόντας και στομάχι στρουθοκαμήλου όπως θα έλεγε και ο Ροΐδης…”
Τι να πρωτοπεί κανείς πραγματικά για τον άνθρωπο αυτόν…
Το Psaxna.gr παρουσιάζει ένα μικρό αφιέρωμα στον Στάυρο Παπασηφάκη ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής στο τεράστιο έργο του και σε αυτά που μας προσέφερε αλλά και μας έμαθε όλα αυτά τα χρόνια..
Λίγα λόγια για τον εξαίρετο αυτόν άνθρωπο με τις δεκάδες ιδιότητες και τα πάρα πολλά ταλέντα.
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,αφηγητής παραμυθιών,επιμορφωτής Θεατρικής παιδείας,παρουσιαστής θεατρικών έργων,ομιλητής,σχολικός σύμβουλος,Αντιπρόεδρος στην σχολική επιτροπή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και μέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι λίγα από τα στοιχεία της ζωής και του βίου του δασκάλου από την Κρήτη Στάυρου Παπασηφάκη τον οποίο είχαμε την τύχη να έχουμε κοντά μας τα τελευταία 40 χρόνια…
Δάσκαλε σε ευχαριστούμε για όλα…