Ψαχνιώτικα παζάρια:Τελευταία παράκληση
Είναι η 8η και τελευταία χρονιά, φίλες και φίλοι του psaxna.gr, που αναφερόμαστε στο θέμα του παρακμιακού και ταυτόχρονα τριτοκοσμικού παζαριού του Ιουλίου που αποτελεί όνειδος για τον τόπο όσο και να μην μπορούν μερικοί να το αντιληφθούν.
Πριν πολλά-πολλά χρόνια το παζάρι είχε ένα λόγο ύπαρξης. Ήταν η εποχή που έμπαινε χρήμα στον τόπο από τις μπάμιες και τα πεπόνια και γινόταν ένα πραγματικό πανηγύρι, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα. Οι πιο παλιοί θα το θυμούνται.
Ήταν η ευκαιρία για τους κατοίκους του ευρύτερου χώρου να αγοράσουν πράγματα που δεν έβρισκαν στα τοπικά μαγαζιά. Κυρίως είδη προικός, οικιακής χρήσης κλπ.
Τώρα πια το πράγμα έχει αλλοιωθεί. Τώρα βρίσκεις κάτι πλαστικές σαγιονάρες , εργαλειοθήκες μισής χρήσης, νάιλον εσώρουχα, καπελάκια για πέταμα και χαλβά Φαρσάλων για το αυτόφωρο.
Είμαστε στον 21ο αιώνα! Αυτή η επαρχιώτικη παρωδία δεν έχει πια κανένα νόημα.
Τώρα υπάρχει υπεραφθονία προϊόντων και εμπορευμάτων παντού. Βρίσκεις τα πάντα στην τιμή και την ποιότητα που θέλεις. Άλλωστε εκτός από τα τοπικά μαγαζιά υπάρχει το διαδίκτυο και οι λαϊκές αγορές.
Φίλες και φίλοι, θέλω την προσοχή σας.
Είμαστε μια μικρή πανεπιστημιούπολη. Αυτό το ελεεινό, έτσι όπως έχει καταντήσει, παζάρι είναι δυσφήμιση για τον τόπο. Θυμίζει χωριό Αφρικανικής χώρας.
Μα είναι παράδοση για τον τόπο, θα πουν μερικοί.
Εντάξει, ας το δεχτούμε.
Μπαίνω , λοιπόν, στην πρόταση για 8η φορά!!!!!
Το επταήμερο παζάρι να αντικατασταθεί με κάτι πολύ καλύτερο.
ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΣΤΟΣ !!!!!!
ΜΟΝΟ ΟΡΑΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Μπορεί να γίνει μια μικρή ανοικτή έκθεση όπου θα παρουσιάζεται ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει ο τόπος σε όλους τους τομείς της παραγωγικής και πολιτιστικής ζωής.
Υπάρχουν στα μέρη μας πολλοί συντοπίτες που φτιάχνουν καταπληκτικά πράγματα και δεν τους ξέρουμε.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γράψει βιβλία.
Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με κατασκευή κοσμημάτων και άλλων ειδών χειροτεχνίας, είδη δώρων, εκπληκτικές κατασκευές με ξύλο κλπ.
Υπάρχουν άνθρωποι που παράγουν είδη τροφίμων εξαιρετικής ποιότητας, όπως κρασιά, ζυμαρικά, τυριά, τυροπιτάκια, εμφιαλωμένα νερά, μέλι, γιαούρτι κλπ.
Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με ζωγραφική , αγιογραφίες κλπ. Μερικοί σχεδιάζουν ακόμα και ρούχα.
Υπάρχουν συνάνθρωποι που φτιάχνουν προϊόντα ομορφιάς, αιθέρια έλαια κλπ.
Υπάρχουν τέσσερις πανεπιστημιακές σχολές που οι περισσότεροι κάτοικοι δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται.
Υπάρχουν συνάνθρωποι που ασχολούνται με μεγάλη επιτυχία με το χορό, με το θέατρο, με τη μουσική όπως οι Clairvoyant , τα Καντινέλια κλπ.
Υπάρχουν χίλια δυο πράγματα που έχει να παρουσιάσει ο τόπος και που μπορούν να μας κάνουν περήφανους.
Όλοι αυτοί μπορούν να παρουσιάσουν το έργο τους με διάφορους τρόπους. Όπως κάνουν στα περίπτερα στην έκθεση Θεσσαλονίκης.
Και όχι μόνο αυτοί. Μπορούν να συμμετέχουν και από γειτονικούς δήμους.
Να γίνει μια πιο διευρυμένη έκθεση αγαθών, υπηρεσιών και πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Να γίνει μια όμορφη γιορτή που θα αναβαθμίσει τον τόπο που βρίσκεται σε διαρκή στασιμότητα.
Να πεζοδρομηθούν οι κεντρικοί δρόμοι για μια εβδομάδα και να κάνουν όλα τα τοπικά μαγαζιά προσφορές. Από τα σουβλατζίδικα μέχρι τα εμπορικά.
Να γίνει μια εβδομάδα που θα την χαιρόμαστε και θα την εξάγουμε.
Έτσι και ο Δήμος θα έχει κάποια μικροέσοδα και το χρήμα μένει στον τόπο και, κυρίως, θα αναδειχτούν ταλέντα που δεν φανταζόμαστε ότι υπάρχουν.
Φίλες και φίλοι, γνωρίζω καλά ότι ο γράφων έχει πολλές αντιπάθειες. ΠΟΛΛΕΣ!
Δεν καταλαβαίνω το λόγο, αυτοί ξέρουν καλύτερα.
Ό,τι γράφεται, όμως, γράφεται για το καλό του τόπου και όχι για προσωπικό συμφέρον.
Καλά θα κάνουν να αφήσουν κατά μέρος τα συμπλέγματα και τη χυδαιότητα και να υιοθετούν αυτά που προτείνονται μέσω της στήλης.
Και για να ησυχάσουν μερικοί:
Παρά τις προτάσεις πολλών συντοπιτών να συμμετέχω στις τοπικές δημοτικές εκλογές πρέπει να τους ενημερώσω ότι λόγοι ανεξάρτητοι της θελήσεώς μου – λόγοι αυστηρά οικογενειακοί και επαγγελματικές υποχρεώσεις αρκετά έξω από τα Ψαχνά – δεν μου αφήνουν περιθώρια.
Θα συνεχίσουμε από αυτήν εδώ τη στήλη με την ιδιότητα του απλού πολίτη, με την ελπίδα να υλοποιηθούν έστω και ελάχιστα από αυτά που προτείνονται.
Και κάτι ακόμα.
Όλοι όσοι διακατέχονται από προσωπικό μένος εναντίον του γράφοντος να μένουν στο ζητούμενο θέμα και να παρουσιάζουν τις θέσεις τους. Τα υπόλοιπα δεν χρειάζονται.
Β. Παπαμιχαήλ