“ΦΥΛΕΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ…”
προοδευτικής διανόησης, ολοκληρώνεται με την υβριστική έκφραση μίας
καθηγήτριας, σύμφωνα με την οποία «Οι σύγχρονοι Έλληνες, με τις αναφορές τους στην Αρχαία Ελλάδα, θέλουν να κρύψουν το άσχημο και γενετικά νόθο εθνικό τους πρόσωπο«.
γεγονός αυτό μας δίνει την εντύπωση ότι, οι συνεχείς εξευτελισμοί και
οι αδιανόητες προσβολές που υφιστάμεθα εκ μέρους των ξένων τα τελευταία
χρόνια, με αιτία την άσχημη οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας, ωχριούν απέναντι σε αυτές που προέρχονται από το εσωτερικό της.
η ανικανότητα και η ανεπάρκεια ορισμένων κομμάτων, σε συνδυασμό με το
πελατειακό κράτος και τα διατεταγμένα ΜΜΕ, έρχεται να προστεθεί ακόμη
ένα: οι υποτιμητικές αναφορές μία μερίδας διανοούμενων οι οποίοι, εάν δεν έχουν παρεισφρήσει λαθραία στην Ελλάδα, έχουν μάλλον αναλάβει επ’ αμοιβή να ισοπεδώσουν τους Έλληνες, βυθίζοντας τους βαθιά στο βούρκο.
βρήκαν χιλιάδες Έλληνες υποστηρικτές στο διαδίκτυο, κατανοεί πόσο πολύ
έχουν επηρεασθεί οι Πολίτες της χώρας μας, από τις πάσης φύσεως
επιθέσεις εναντίον του έθνους και της προσωπικότητας τους.
εκείνο το παιδί, ο πατέρας του οποίου του λέει από το πρωί έως το βράδυ
πως είναι ανίκανο να επιτύχει οτιδήποτε στη ζωή του – ότι είναι δηλαδή άχρηστο, ανόητο, ανεύθυνο, τεμπέλης, απατεώνας κοκ. Όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη του, αν και υπάρχουν ευτυχώς εξαιρέσεις, ελάχιστες δυστυχώς στον αριθμό.
Μπορεί ο Έλληνας Πολίτης να ανακτήσει την εθνική του ανεξαρτησία, την
υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια του, χωρίς τα οποία είναι αδύνατον ποτέ
να λειτουργήσει δημιουργικά, όταν βάλλεται με τέτοιον τρόπο από όλες τις
πλευρές;
με τα παιδιά του να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, με αρκετά ΜΜΕ
πλήρως υποταγμένα στους ξένους εισβολείς, με την απίστευτη χειραγώγηση
που βιώνει (άρθρο),
με τη συλλογικότητα στο ναδίρ, με την εγωκεντρική ιδιοτέλεια στο ζενίθ,
καθώς επίσης με ένα μεγάλο μέρος της πνευματικής του ηγεσίας εντελώς
αλλοτριωμένο, είναι ποτέ δυνατόν να αντιδράσει ορθολογικά;
απαντούσε κανείς, ενώ οι ελπίδες για να τα καταφέρουμε γίνονται όλο και
λιγότερες – αφού είναι αντιστρόφως ανάλογες των τεραστίων πιέσεων, οι
οποίες μας ασκούνται, σε καθημερινή σχεδόν βάση.