Το άρθρο που ακολουθεί είχε δημοσιευτεί το Νοέμβρη του 2018 στο psaxna,gr.
Γράφαμε ανάμεσα σε άλλα:
“Είναι αρκετά μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για τη Σέττα. Φτάνεις στη Βάθεια, στρίβεις αριστερά, περνάς το Γυμνό και μετά από πολλές στροφές φτάνεις στο όμορφο χωριό. Πάνω από μιάμιση ώρα.
Ήταν το 1988, αν θυμάμαι καλά, που ο σεμνός ηθοποιός, συγγραφέας και δάσκαλος του λόγου Νίκος Παπακωνσταντίνου αποφάσισε να κατασκευάσει μόνος του, με τα ίδια του τα χέρια, ένα μικρό θέατρο ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς το χώρο που είχε βοηθήσει να ξεπεραστούν κάποια προβλήματα υγείας στην οικογένειά του. Σε μια επίσκεψη ο ηθοποιός ήταν πρόθυμος να μας ξεναγήσει στο χώρο εργασίας ξεκόβοντας λίγο χρόνο από τη δουλειά του. Όσο χρειάζεται για να καπνίσει ένα τσιγάρο. Εξήγησε γιατί τα έκανε όλα μόνος του, μας χαιρέτησε και ξαναγύρισε στο έργο του.
Από τότε και σχεδόν κάθε χρόνο τον Αύγουστο ανεβάζονται παραστάσεις του αρχαίου Ελληνικού θεάτρου και όχι μόνο. Μικροί θίασοι 10-15 ανθρώπων με επί κεφαλής το γιο του Νίκου, Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, που αγαπάνε αυτό που κάνουν. Λιτό το σκηνικό, χαμηλό το μπάτζετ αλλά άμεση η επικοινωνία. Είσοδος δωρεάν. Όποιος θέλει κι αν έχει, δίνει κάτι στο ταμείο για την συντήρηση του λιτού και απέριττου χώρου. Σε όλες τις παραστάσεις η εξέδρα είναι πάντα γεμάτη θεατές από τη Χαλκίδα, από την Αθήνα, απ΄ οπουδήποτε. Το μικρό θέατρο έχει γίνει ατραξιόν και δίνει ζωή στο χωριό τον Αύγουστο
Πέρυσι ανέβασαν στη Σέττα την Ελένη του Ευριπίδη. Φέτος την Ορέστεια. Η ανταπόκριση του κοινού άμεση. Ενός κοινού που προσέρχεται να δει μια πολιτισμική προσπάθεια σε ένα καλλιτεχνικό είδος το οποίο προσκυνά όλη η οικουμένη και για το οποίο θα έπρεπε να είμαστε υπερήφανοι. Τι παρουσιάσαμε εμείς εδώ; Τα ίδια και τα ίδια.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι κάτι που να ελκύει διαρκώς επισκέπτες από αλλού. Να μην μένουμε στα πεθαμένα της δεκαετίας του 60. Να δημιουργήσουμε ένα μικρό φεστιβάλ εκδηλώσεων με εξωστρεφή χαρακτήρα να μας μάθουν και λίγο πιο έξω από το καβούκι μας. Πάρτε το παράδειγμα της Καλαμάτας με το φεστιβάλ σύγχρονου χορού που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες και ξένους τουρίστες κάθε χρόνο. Εκεί όμως υπάρχει ένα δημοτικό συμβούλιο από ανθρώπους με οράματα.
Φίλες και φίλοι, καλώς ή κακώς, η λαϊκή διασκέδαση υπάρχει για να απαλύνει τη λαϊκή ψυχή. Αν αρέσει η Γλυκερία ή ο Μαργαρίτης ή ο Μακεδόνας είναι απόλυτα σεβαστό. Αρέσουν σε πολλούς και κανείς δεν ζητάει την άδεια κανενός τι θα ακούσει και πότε. Είναι άλλο πράγμα όμως η οπισθοδρομική επανάληψη και άλλο η πολύπλευρη ψυχαγωγία. Ο γράφων έχει πλήρη επίγνωση σε ποιους απευθύνεται και τι αντίκτυπο έχουν αυτές οι θέσεις. Στο δημοτικό συμβούλιο, ΚΑΜΙΑ. Έχουμε πει ότι οι άνθρωποι είναι αιώνες πίσω σε πολιτισμική και μορφωτική επάρκεια ανακυκλώνοντας τα ίδια και τα ίδια δεκαετίες τώρα . Δεν υπάρχει ελπίδα. Στο κοινό που μας παρακολουθεί; Ναι, αλλά σε μια μειοψηφία που προσπαθεί να αντισταθεί στην υποβάθμιση και την κατρακύλα που έχει παρασύρει την μεγάλη πλειοψηφία σε μια παθητική στάση απέναντι σε όλα και – το χειρότερο – δεν επιθυμεί να αλλάξει.
Σ΄ όλα αυτά δεν αντιπροτείνουμε μόνο αρχαίο δράμα και όπερα. Υπάρχει διαφορά επιπέδου όμως ανάμεσα στον πολιτισμό και ‘το κελί 33’. Χιλιάδες παραδείγματα. Ο νοών νοείτω. Τα έχουμε ξαναπεί αρκετές φορές. Θα μπορούσαμε κι εδώ να φτιάξουμε κάτι σαν το θεατράκι της Σέττας ψηλά, αμφιθεατρικά, προς το Καστρί ή στο χώρο του Πανεπιστημίου ή κάπου αλλού. Ένα-δυο στρέμματα γης φτάνουν και περισσεύουν. Με κάποιες προσφορές από τοπικές επιχειρήσεις και εθελοντική εργασία πολλά μπορούν να γίνουν. Ας μην το φοβάται η πλειοψηφία όπως ο διάολος το λιβάνι. Κανένας δεν έπαθε τίποτα βλέποντας Αριστοφάνη ή μια χορωδία να τραγουδάει ή τη φιλαρμονική ή νέους ντόπιους και ξένους καλλιτέχνες, συγκροτήματα κάθε είδους μουσικής – από δημοτικά μέχρι το τελευταίο ροκ της Ελληνικής σκηνής – και θιάσους νέων ανθρώπων να δείχνουν το ταλέντο τους.
Η Σέττα αρχίζει να γίνεται γνωστή πολιτιστικά στο Πανελλήνιο. Το ίδιο και η Καλαμάτα.
Όχι όμως και τα Ψαχνά για τα πολιτιστικά τους δρώμενα”.
Αυτά γράφαμε το 2018, φίλες και φίλοι του psaxna.gr.
Και θα επαναλάβω για πολλοστή φορά το 2023:
Ναι μεν γίνονται και κάποιες φιλότιμες προσπάθειες από τοπικούς φορείς αλλά καλό θα ήταν να ζητήσουμε και τη συνεργασία του τμήματος Θεάτρου και Κινηματογράφου του ΕΚΠΑ Ψαχνών.
Είναι μια μεγάλη ευκαιρία που θα αναβαθμίσει, θα αναζωογονήσει τον τόπο και θα φέρει ξένους επισκέπτες που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος.
Β. Παπαμιχαήλ
Trending Now
