Ζεμπίλης στη Βουλή: Με 459 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας η Εύβοια κατέχει τα μισά συμβάντα της Στερεάς Ελλάδας. Αύξηση 67% το 2024 σε σχέση με το 2023 (video)

Στην Ολομέλεια της Βουλής για το Σ/Ν του Υπουργείου Δικαιοσύνης “Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών και άλλες διατάξεις”, που υπερψηφίστηκε σήμερα, μίλησε ο Βουλευτής Εύβοιας Θανάσης Ζεμπίλης.

Μεταξύ άλλων ο Θανάσης Ζεμπίλης ανέφερε:
“…..Το τελευταίο διάστημα παρά την αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου έχουμε σοκαριστική αύξηση αυτού του αντικοινωνικού φαινομένου και στη χώρα μας, αφού το 2024 έκλεισε με σχεδόν διπλάσια περιστατικά αυτής της μορφής βίας σε σχέση με το 2023. Στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΑΣ, το 2023 είχαμε 487 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και το 2024 φτάσαμε στα 945 περιστατικά, παρουσιάζοντας αύξηση 90%. Η Εύβοια που έχει περίπου τα μισά περιστατικά της περιφέρειας από τα 264 περιστατικά το 2023 έφτασε τα 459 περιστατικά το 2024, παρουσιάζοντας αύξηση 67%. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Βοιωτία από τα 59 περιστατικά έφτασε στα 169 περιστατικά παρουσιάζοντας αύξηση 200%. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αύξηση σε μεγάλο αριθμό οφείλεται και στο γεγονός ότι πλέον τα θύματα μιλάνε. Όμως, επειδή εκπροσωπούμε μικρές κοινωνίες και γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις, σίγουρα έχουμε και πραγματική αύξηση των περιστατικών. Άραγε, υπό τις κρατούσες συνθήκες θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο το σύστημα απονομής δικαιοσύνης; Να κλείνουμε τα μάτια σε τέτοια νοσηρά και διαρκώς πολλαπλασιαζόμενα περιστατικά κακοποίησης; Να αφήνουμε, δηλαδή, ανυπεράσπιστες σε τέτοιες επιθέσεις γυναίκες, αλλά και παιδιά, που ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια; Οφείλουμε συνεπώς να αφουγκραστούμε το κοινωνικό σώμα που με υπευθυνότητα και ωριμότητα ορίζει το μέγεθος της απαξίας των πράξεων και θέτει το ανώτατο όριο στο κατώφλι ανοχής της πολιτείας. Διότι, μία σύγχρονη ποινική νομοθεσία δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από την κοινωνία, αλλά θα πρέπει να ανταποκρίνεται στην εποχή της, να δίνει λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα και να απαντά στις νέες εκφάνσεις της εγκληματικότητας με τρόπο αναλογικό και δίκαιο. Και επειδή ειπώθηκε, δεν θα διαφωνήσει κανείς, ότι η ποινική καταστολή δεν είναι πανάκεια, ιδιαίτερα σε αδικήματα που εκδηλώνουν με ακραίο τρόπο την έμφυλη βία, την βία κατά των γυναικών και των ανηλίκων, την παραβατικότητα των ανηλίκων. Εάν ίσχυε η ανθρωπότητα θα είχε λύσει προ καιρού το πρόβλημα της εγκληματικότητας και θα ζούσαμε όλοι σε κόσμους ασφαλείς και ειρηνικούς. Ωστόσο, αποτελεί έναν σημαντικό κρίκο σε μια μεγάλη αλυσίδα παρεμβάσεων, για να σπάσει επιτέλους ο φαύλος κύκλος της βίας. Είναι σίγουρο ότι απαιτούνται και δράσεις ,εκτός των στενών ορίων της ποινικής νομοθεσίας, οι οποίες εκτείνονται από τους τομείς της απασχόλησης και της εκπαίδευσης έως τις νέες τεχνολογίες, και περιλαμβάνουν στοχευμένες πρωτοβουλίες πρόληψης, ευαισθητοποίησης ενημέρωσης και προστασίας των θυμάτων βίας. Μόνο τότε αντιμετωπίζουμε με συντονισμένο και ολιστικό τρόπο τα περιστατικά της έμφυλης βίας. Και εδώ έρχονται οι ευθύνες της πολιτείας, της κοινωνίας, της οικογένειας, του σχολείου, της αυτοδιοίκησης, προκειμένου να εξαλειφθούν τα στερεότυπα, που τυφλώνουν και κάποιες φορές σκοτώνουν. Οφείλουμε να στελεχώσουμε τις κοινωνικές και προνοιακές υπηρεσίες. Να δημιουργήσουμε δημόσιες δομές και εξειδικευμένα κέντρα για τις γυναίκες θύματα βίας, που θα παρέχουν άμεσες και δωρεάν υπηρεσίες. Δημόσιες δομές συμβουλευτικής για παροχή της αναγκαίας επιστημονικής και κοινωνικής υποστήριξης στα θύματα”…….”Πολλές και σύνθετες είναι οι αιτίες, που προκαλούν διεθνώς αύξηση της βίας και της εγκληματικότητας. Παράλληλα, και νέες μορφές εγκλήματος προστίθενται· Ενώ οι σύγχρονες κοινωνίες κρύβουν -ολοένα και περισσότερους- καινούργιους κινδύνους. Στις μέρες μας μία από τις συνηθέστερες και συστηματικότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως είναι η βία κατά των γυναικών. Και βέβαια οι χώρες της ΕΕ δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Έτσι, κατά την τελευταία διετία παρατηρείται στην Ευρώπη αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας κατά 60%, με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά. Αυτό δείχνει ότι η βία κατά των γυναικών δεν γνωρίζει σύνορα, δεν γνωρίζει θρησκείες, δεν γνωρίζει πολιτισμούς, δεν γνωρίζει κοινωνικές τάξεις. Στο πλαίσιο αυτό η ΕΕ πρότεινε μία νέα οδηγία, την 2024/1385 για την καταπολέμηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας. Με τον τρόπο αυτό η ΕΕ και τα κράτη μέλη εκδηλώνουν την βούλησή τους να εργαστούν σε διάφορα μέτωπα για τον τερματισμό της έμφυλης βίας, την προστασία των θυμάτων αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος και την τιμωρία των δραστών. Και είναι πολύ σημαντικό ότι η χώρα μας, που συνήθως καθυστερεί την προσαρμογή της στους ενωσιακούς κανόνες, είναι η πρώτη που ενσωματώνει την συγκεκριμένη οδηγία στο εθνικό της δίκαιο, προκειμένου να επιτύχουμε πληρέστερη προστασία των θυμάτων. Το γεγονός αυτό -από μόνο του- καταδεικνύει ότι η χώρα μας είναι αποφασισμένη να διαχειριστεί με μηδενική ανοχή τα φαινόμενα της βίας κατά των γυναικών. Άλλωστε, ο αντίκτυπος της βίας κατά των γυναικών δεν αφορά μόνο τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα, αφού επηρεάζει τις οικογένειες, τους φίλους, αλλά και την κοινωνία στο σύνολο της. Είναι ενδεικτικό, ότι ένας μεγάλος αριθμός βίαιων περιστατικών περίπου το 73% γίνεται αντιληπτό από τα παιδιά που ζούσαν μαζί του”……”Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι σήμερα με το παρόν Σ/Ν ακούμε τις φωνές των ανυπεράσπιστων θυμάτων της βίας. Ακούμε όλες αυτές τις φωνές, που φοβισμένα αλλά ευδιάκριτα, μας λένε: “Μην προσπερνάτε την Έμφυλη βία! ”