Διάλεξα σε ένδειξη σεβασμού και πένθους προς το πρόσωπο ενός αγαπημένου μου ανθρώπου, να σωπάσω τις τέσσερις αυτές ημέρες και σήμερα τελευταίος να αποχαιρετίσω και εγώ με τη σειρά μου το Δήμαρχo,τον Άνθρωπο, το φίλο Γιώργο Ψαθά.
Πέμπτη 18 /12/2025
Η ημέρα που σημάδεψε το Δήμο Διρφύων Μεσσαπίων, τη γενέτειρά του, τον τόπο που έζησε και μεγάλωσε, τα Ψαχνά Ευβοίας, με τα οποία συνέδεσε για πάντα το όνομά του.
Η ημέρα που ο Γιώργος Ψαθάς, ο μοναδικός και σπουδαίος αυτός Δήμαρχος και άνθρωπος, φεύγει αναπάντεχα από τη ζωή σκορπίζοντας ανείπωτη θλίψη σε εκατοντάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών.
Δεν είναι εύκολο δυστυχώς να γράψεις για κάποιον που φεύγει όταν η παρουσία του παραμένει ακόμη ζωντανή.
Δεν είναι εύκολο δυστυχώς να γράψεις για κάποιον που φεύγει πόσο μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ένας ξένος, αλλά ένας άνθρωπος που γνώριζες πολύ καλά,ένας άνθρωπος που σε εμπιστευόταν και τον εμπιστευόσουν,ένας άνθρωπος που τον στήριξες και σε στήριξε για πολλά χρόνια,ένας άνθρωπος που για σχεδόν δώδεκα χρόνια είχες καθημερινή επικοινωνία μαζί του.
Ήταν στις 14:00 περίπου το μεσημέρι της Πέμπτης όταν άρχισαν να καταφθάνουν στο κινητό μου τα άσχημα μαντάτα.
«Ο Δήμαρχος δεν είναι καλά, δεν έχει επικοινωνία» έλεγαν τα πρώτα μηνύματα.
Δεν ήθελα να το πιστέψω, μέχρι που το κινητό μου χτύπησε λίγα λεπτά αργότερα και είδα να γράφει «Γιώργος Φώτος».
Κόπηκαν τα πόδια μου, με έλουσε κρύος ιδρώτας.
Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο αγαπημένος του ανιψιός ο Γιώργος, ο οποίος τον φρόντιζε ως Γιατρός μέχρι και την τελευταία του στιγμή.
Σήκωσα το τηλέφωνο και άκουσα τον Γιώργο να μου λέει με παγωμένη και τρεμάμενη φωνή:
«Σταμάτη ο Δήμαρχος έφυγε, δεν είναι πια κοντά μας. Ενημέρωσε τον κόσμο να το ξέρει , και θα σε ξαναπάρω σε λίγο να σου πω για τα περαιτέρω».
Πάγωσα, δεν ήξερα τι να απαντήσω. Οι λέξεις έβγαιναν με δυσκολία από τα χείλη μου.
Εάν ο Γιώργος δεν μου το ζητούσε, δεν θα είχα ποτέ το κουράγιο να γράψω αυτή την άσχημη είδηση.
Δυστυχώς όμως αυτή είναι η πικρή αλήθεια,αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και δεν αλλάζει.
Ο Γιώργος Ψαθάς δεν είναι πια κοντά μας, καθώς την Πέμπτη λίγο πριν το μεσημέρι έχασε τη μάχη με την αρρώστια από την οποία προσβλήθηκε το 2023, λίγο μετά την τρίτη του επανεκλογή.
Ήταν τόσο περήφανος όμως, ήταν τόσο λεβέντης και τόσο μάγκας, που μέχρι να τον καταβάλλει εντελώς τον τελευταίο μήνα, κανένας πέρα από τους στενούς του συγγενείς δεν γνώριζε απολύτως τίποτα,κανένας δεν κατάλαβε ποτέ το παραμικρό.
Μέχρι και τις τελευταίες του στιγμές που όλοι «ψιθύριζαν», εκείνος απαντούσε σε όλους στο τηλέφωνο «Καλά είμαι, όλα καλά», και ας πονούσε, και ας υποπτευόταν ίσως το τέλος του.
Ήταν τόσο περήφανος, που δεν ήθελε κανένας να τον λυπηθεί,δεν ήθελε κανείς να στεναχωρηθεί για εκείνον.
Ακόμη και τις τελευταίες του στιγμές, παρά τους πόνους,προσπαθούσε και κατάφερνε με μεγαλείο ψυχής να λύσει όλα τα προβλήματα από το σπίτι και από το τηλέφωνο.
Αυτός ήταν ο Γιώργος Ψαθάς.
Με το Δήμαρχο επικοινωνούσαμε σχεδόν κάθε μέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, τα τελευταία 11 ή 12 χρόνια.
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου ήταν η προτελευταία επικοινωνία του μαζί μου με αφορμή το κλείσιμο των σχολικών μονάδων λόγω κακοκαιρίας.
Τέσσερις ημέρες μετά στις 8 Δεκεμβρίου στις 9:55 το πρωί ήταν η τελευταία μας επικοινωνία για πάντα, με αφορμή μια απευθείας σύνδεση του ΣΚΑΪ με το Τμήμα Αεροδιαστημικής του ΕΚΠΑ.
Βάζω το ΣΚΑΪ να δω αυτό που μου είπε, αλλά το μυαλό μου ήταν περισσότερο σε εκείνον.
Μια χαρά λέω τον άκουσα από μέσα μου, οπότε όπου να ναι λέω θα γυρίσει στο Δημαρχείο, δεν τον φοβάμαι αυτόν.
Δεν τον ξαναπήρα, δεν ήθελα να τον ενοχλώ. Θεωρούσα πως είναι καλύτερα να μην του τηλεφωνούμε όλοι συνεχώς χωρίς λόγο,και ο ίδιος θα ήθελε να περάσει αυτές τις ημέρες ήσυχα με την οικογένειά του μέχρι να το ξεπεράσει.
Ας περιμένω λέω.Όταν είναι θα με ξαναπάρει εκείνος.
Δυστυχώς δεν με ξαναπήρε ποτέ.Δυστυχώς Δεν το ξεπέρασε. Κανένας δεν το πιστεύει.
Τον χάσαμε ξαφνικά την Πέμπτη καθώς η υγεία του επιδεινώθηκε αρκετά από τις αρχές της εβδομάδας.
Ο Γιώργος Ψαθάς δεν είναι πια κοντά μας και τίποτα πλέον δεν μπορεί να είναι το ίδιο και όπως ήταν πριν.Αυτό είναι το μόνο σίγουρο….
Ο Γιώργος Ψαθάς δεν ήταν ένας απλός Δήμαρχος, ήταν ο άνθρωπος του κάθε πολίτη, του κάθε κατοίκου σε ολόκληρο το Δήμο, του κάθε σπιτιού, του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.
Λαικός,απλός,προσιτός με όλους,φίλος με όλους,με ανοιχτή την πόρτα του Δημαρχείου σε όλους,με το τηλέφωνό του ανοιχτό πάντα σε όλους.
(Στη φωτογραφία ο Δήμαρχος παίζει δηλωτή στο μαγαζί του Προέδρου του Πούρνου Ηλία Άγγελου, με τον Διευθυντή του Δήμου Δημήτρη Βοργιά ο οποίος έφυγε και εκείνος τον Μάιο από τη ζωή)
Ο Δήμαρχος στεκόταν εκεί για όλους, για κάθε ανάγκη, για κάθε πρόβλημα, στα εύκολα και στα δύσκολα για όλους, κάθε ώρα, κάθε μέρα, κάθε στιγμή.
Δε γύρισε ποτέ και σε κανέναν την πλάτη, χωρίς να κάνει διακρίσεις ποιος τον ψήφισε και ποιος όχι, και ποιος τον κατηγορεί και ποιος όχι.
Μεγάλη του αγάπη,τα παιδιά.
θυμόμαστε όλοι με πόση χαρά ανακοίνωσε τη νέα παιδική χαρά στα Ψαχνά.Με πόση χαρά περνούσε κάθε απόγευμα από εκεί και την έβλεπε γεμάτη από παιδιά.
Δεν κράτησε ποτέ και σε κανέναν κακία, ακόμη και σε αυτούς που τον λοιδόρησαν, τον πολέμησαν, τον πετροβόλησαν, καί τον έσυραν στα δικαστήρια.
Παρών παντού και πρώτος σε όλα, στις φωτιές, στις πλημμύρες, στα ατυχήματα, σε κάθε κακό,σε κάθε πρόβλημα,σε κάθε ανάγκη,όχι για κανέναν άλλο λόγο, γιατί νοιαζόταν τόσο πολύ για τους συμπολίτες του, και για την ασφάλεια τους.
(Την φωτογραφία την έχω τραβήξει ο ίδιος στις 5 περίπου τα ξημερώματα έξω από το Bar Angel τον Νοέμβρη του 2023-Τότε με κάλεσε ο ίδιος έντρομος στις πέντε παρά τέταρτο το πρωί λέγοντάς μου “Σήκω,έλα κάτω στο Angel,έχει πάρει φωτιά και γίνονται εκρήξεις.”)
Εκεί τον έβρισκες. Όχι θεατή, αλλά παρόντα. Με βλέμμα σοβαρό, με ευθύνη βαριά, με εκείνη τη σιωπηλή αποφασιστικότητα που δεν χρειαζόταν εξηγήσεις.
Αξιοπρεπής,γενναίος, καθαρός, καλόκαρδος,έξυπνος,δίκαιος, τίμιος στις αποφάσεις του, ακόμη κι όταν του κόστιζαν πολιτικά.
Περήφανος όχι από έπαρση και ανάγκη, αλλά από βαθιά πίστη στις αξίες του και στον τόπο που υπηρετούσε.
Ο Γιώργος Ψαθάς πονούσε τον τόπο του,αγαπούσε τα Ψαχνά,ενδιαφερόταν για τους συμπολίτες του,και το αποδείκνυε καθημερινά.Ότι ώρα και να ήταν.
Δεν δίστασε να μεταφέρει παιδιά με το δικό του αυτοκίνητο στο σχολείο όταν δεν υπήρχε λεωφορείο, δεν δίστασε να κάνει το αυτοκίνητό του ασθενοφόρο όταν το ΕΚΑΒ αδυνατούσε, δεν δίστασε να περάσει με κίνδυνο μέσα από τα βουνά με τα χιόνια για να βοηθήσει τους συνανθρώπους του, δεν δίστασε ποτέ και πουθενά.
Δεν υποσχόταν εύκολα αλλά προτιμούσε να πράττει. Και αυτό ήταν που τον έκανε να ξεχωρίζει.
Περήφανος για τον τόπο του και για τους ανθρώπους του, χωρίς ποτέ να ξεχνά ότι η εξουσία είναι υπηρεσία, όχι προνόμιο.
Για όλους εμάς που τον ζήσαμε από κοντά θα παραμείνει ο άνθρωπός μας.
Η απουσία του είναι πολύ βαριά,ομως το παράδειγμά του παραμένει. Και αυτό είναι μια μορφή παρουσίας που δεν θα σβήσει ποτέ.
Η απώλειά του πονάει. Ως φίλος, αφήνει ένα κενό που δεν γεμίζει. Ως Δήμαρχος, αφήνει ένα μεγάλο αποτύπωμα, μια πολύ μεγάλη παρακαταθήκη, ένα μεγάλο παράδειγμα. Και ίσως αυτό είναι το πιο πολύτιμο που μένει πίσω: Η μνήμη ενός ανθρώπου που δεν κρύφτηκε ποτέ, που στάθηκε μπροστά όπου και όποτε χρειάστηκε.
Αυτός ήταν ο Γιώργος Ψαθάς….
Δήμαρχε προσέφερες πάρα πολλά.Αυτή ήταν η μόνη μάχη που δεν κατάφερες να κερδίσεις.Μάλλον ήρθε η ώρα να ξεκουραστείς.
Καλό ταξίδι φίλε,θα μας λείψεις.
Έτσι θα σε θυμόμαστε πάντα, μάγκα, απλό, λαϊκό, λεβέντη.
θα μείνεις για πάντα στις καρδιές μας !!!
«Ο καλός άνθρωπος δεν πεθαίνει ποτέ, ζει στις πράξεις και στη μνήμη όσων τον γνώρισαν.» (Σοφοκλής)
Trending Now
