«Φωτιά – και τώρα τι συμβαίνει;» (Του Μιχάλη Ψαριανού, Αρχηγού των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών του Ανόβερο)

Χθες ξέσπασε μια καταστροφική δασική πυρκαγιά στο νησί της Εύβοιας, κοντά στην Τριάδα. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο κινητοποιήθηκαν δυνάμεις της επαγγελματικής και της εθελοντικής πυροσβεστικής. Η φωτιά εξαπλώθηκε με τρομακτική ταχύτητα – πέρασε από τον Πισσώνα και έφτασε σε γειτονικές περιοχές.

Βρισκόμουν με την οικογένειά μου στην παραλία της Δροσιάς. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τους άφησα εκεί και κατευθύνθηκα προς τα Ψαχνά, στον τοπικό σταθμό της Εθελοντικής Πυροσβεστικής. Εκεί φόρεσα τον εξοπλισμό μου και παρουσιάστηκα εθελοντικά. Λίγο αργότερα μεταφέρθηκα στο σημείο της πυρκαγιάς και εντάχθηκα σε ένα υδροφόρο όχημα με 10.000 λίτρα νερό. Μέχρι περίπου τις 22:00 κατάφερα να προσφέρω μια μικρή βοήθεια και να στηρίξω τους συναδέλφους της Εθελοντικής Πυροσβεστικής Ψαχνών.

Είμαι βαθιά συγκλονισμένος. Πυροσβέστες τραυματίστηκαν. Οχήματα κάηκαν ολοσχερώς. Ζωές και περιουσίες καταστράφηκαν. Προσεύχομαι για τον τραυματισμένο συνάδελφο και ελπίζω από καρδιάς όλοι οι άλλοι να είναι καλά.

Αυτό όμως που με ανησυχεί ακόμη περισσότερο δεν είναι μόνο η αγριότητα αυτής της φωτιάς, αλλά οι τραγικές συνθήκες υπό τις οποίες καλούνται οι πυροσβέστες μας να δώσουν τη μάχη.

Δεν μιλάω ως εξωτερικός παρατηρητής. Μιλάω ως μέρος αυτής της κοινωνίας. Ως κάποιος με ανοιχτά μάτια και κάποια εμπειρία στο πυροσβεστικό έργο. Η Ελλάδα, η χώρα της δημοκρατίας, του πολιτισμού; Αρχίζω να αμφιβάλλω.

Ο εξοπλισμός λείπει παντού: οχήματα, προστατευτικός ρουχισμός, αναπνευστικές συσκευές, ασύρματη επικοινωνία – συχνά σε έλλειψη ή σε άθλια κατάσταση. Στην Εθελοντική Πυροσβεστική συναρμολογείται ένα όχημα πρόχειρα από τρία παλιά – αυτοσχεδιάζουμε για να σώσουμε. Στην επιχείρηση χθες, τα καύσιμα μεταφέρθηκαν σε δοχεία – και οι συνάδελφοι έπρεπε να ρουφήξουν με το στόμα το πετρέλαιο για να γεμίσουν τις δεξαμενές. Αναπνευστικές μάσκες; Αν υπάρχουν, είναι ιδιωτική αγορά. Στη φωτιά έγινε συζήτηση για το σε ποιον ανήκει ο σωλήνας και ο εκτοξευτήρας. Αδιανόητο – ματώνει η καρδιά μου!

Χρειαζόμαστε άμεσα μια μεταρρύθμιση. Τώρα. Η Πυροσβεστική – είτε επαγγελματική είτε εθελοντική – πρέπει να ενισχυθεί. Το κράτος πρέπει να επενδύσει. Σε οχήματα, εξοπλισμό, εκπαίδευση, υγειονομική προστασία. Και χρειαζόμαστε ένα νόμο που να διασφαλίζει οργανωτικά και δομικά την Πυροσβεστική.

Συμπέρασμα μου: Χωρίς αυτές τις σιωπηλές ηρωίδες και ήρωες της καθημερινότητας, που χθες έδωσαν τα πάντα με τα ελάχιστα – και θα συνεχίσουν να δίνουν – η Ελλάδα θα είχε ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα.

Αξίζουν περισσότερα από ένα χειροκρότημα. Αξίζουν στήριξη. Τώρα!

Αρχηγός των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών του Αννόβερο