Η πυγμή ενός υπουργού και η ΔΕΗ
Μην ψάχνετε να βρείτε μάγκες υπουργούς στις σημερινές κυβερνήσεις, φίλες και φίλοι του psaxna.gr. Κάποτε όμως υπήρχαν άντρες που τιμούσαν το λόγο τους και το αξίωμά τους.
Το ιστορικό γεγονός που θα σας διηγηθώ έχει να κάνει με την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στο διάστημα πριν και μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο στην περιοχή Αθηνών και Πειραιώς.
Την παραγωγή και διάθεση ηλεκτρικής ενέργειας εκείνη την εποχή είχε αναλάβει η Αγγλική εταιρεία Power και, φυσικά, όλα τα κέρδη πήγαιναν στις Αγγλικές τράπεζες.
Μετά τον πόλεμο άρχισε η μεγάλη αστυφιλία προς την πρωτεύουσα με συνέπεια να αυξηθούν κατά πολύ οι ανάγκες της περιοχής τόσο για οικιακό όσο και για βιομηχανικό ρεύμα. Η Αγγλική εταιρεία προφασίστηκε ότι δεν μπορούσε να καλύψει πια τις αυξανόμενες ανάγκες και ζήτησε από την Ελληνική κυβέρνηση ένα μεγάλο ποσό από την Αμερικανική βοήθεια του σχεδίου Μάρσαλ.
Ο τότε υπουργός μεταφορών και ενέργειας αντέδρασε έντονα λέγοντας ότι η εταιρεία όφειλε να προχωρήσει με δικά της κεφάλαια στις απαραίτητες επενδύσεις για να καλύψει τις ανάγκες γιατί έτσι προβλεπόταν από την αρχική σύμβαση και ότι τα χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ προορίζονταν να καλύψουν άλλες ανάγκες της χώρας.
Τότε ξεκίνησε ένας διπλωματικός πυρετός μεταξύ των κυβερνήσεων. Οι Άγγλοι ισχυρίστηκαν ότι ήταν πάντα στο πλευρό της Ελλάδας και ότι η Ελλάδα είχε ηθική υποχρέωση να βοηθήσει την εταιρεία. Ο υπουργός αντέδρασε απειλώντας με παραίτηση και δήλωσε ότι δεν μπορεί η Αγγλία να μεταχειρίζεται την Ελλάδα ως αποικία.
Στον αμέσως επόμενο ανασχηματισμό ο εν λόγω υπουργός, πιεζόμενος, δέχτηκε να αναλάβει το Υπουργείο Πρόνοιας με την προϋπόθεση ότι θα τηρούνταν όσα είχε αποφασίσει για την εταιρεία Πάουερ.
Το θέμα αδράνησε για λίγο καιρό και στο διάστημα αυτό η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος συνεχίστηκε με πολλά προβλήματα. Έπρεπε οπωσδήποτε να βρεθεί λύση.
Λίγο αργότερα ο εν λόγω υπουργός έγινε πρωθυπουργός. Το πρώτο του μέλημα ήταν να δώσει μια αποζημίωση στην Πάουερ και να την κρατικοποιήσει. Την ενέταξε στη ΔΕΗ και με τα κεφάλαια του σχεδίου Μάρσαλ προχώρησε στις απαραίτητες επενδύσεις (Πτολεμαΐδα κλπ) δίνοντας φτηνό, ελληνικό ρεύμα σχεδόν σε όλη τη χώρα δημιουργώντας εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας και εξοικονομώντας τεράστια ποσά συναλλάγματος προς όφελος της χώρας.
Φίλες και φίλοι, το μεμονωμένο, ιστορικό αυτό γεγονός δεν είναι θέμα πολιτικής, ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Μιλάμε για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον άνθρωπο που δημόσια παραδέχτηκε τα μεγάλα του πολιτικά λάθη. Μιλάμε όμως και για τον άνθρωπο που δεν έκανε πίσω σε τίποτα και σε κανένα. Είτε αυτός ήταν Αμερικανός , είτε Άγγλος, είτε οτιδήποτε.
Αρκετά αργότερα, στη δεύτερη θητεία ως πρωθυπουργός και όταν η χώρα είχε ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες για φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα δεν δίστασε να ζητήσει τη βοήθεια της τότε Σοβιετικής Ένωσης προκαλώντας εγκεφαλικά στους διάφορους “πρόθυμους” της Δύσης.
Φίλες και φίλοι, τον ίδιο ανδρισμό και τσαμπουκά επέδειξε και ο Ανδρέας Παπανδρέου σε αρκετές περιπτώσεις με την τότε ΕΟΚ, με την Τουρκία στα θέματα του Αιγαίου κλπ, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα της χώρας.
Τα έχουμε ξαναπεί από αυτήν εδώ τη μικρή στήλη.
Κοιτάξτε το σημερινό ρεζιλίκι του ξεπουλήματος. Κοιτάξτε τα φτηνά, γλιτσιάρικα ανθρωπάκια
που σέρνονται σε όλο το φάσμα της κομματικής και πολιτικής σκηνής όπου υποτίθεται ότι βρίσκονται για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας. Πόσοι από αυτούς έχουν τηρήσει
τον όρκο που έδωσαν ενώπιον θεού και πολιτείας όταν ανέλαβαν καθήκοντα;
Κοιτάξτε το χάλι, την αισχροκέρδεια και τις παλινωδίες με το ηλεκτρικό ρεύμα, το βασικό αυτό αγαθό κοινής ωφέλειας, και αναρωτηθείτε:
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο ;
Τι είναι νόμιμο και τι παράνομο ;
Που βαδίζουμε ως χώρα και ως έθνος ;
Σε ποιόν να εναποθέσουμε την εμπιστοσύνη και τις ελπίδες μας ;
Προσθέστε σε όλα αυτά την κατάσταση στο χώρο εργασίας, της υγείας, της παιδείας, της οικονομίας και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Πείτε μου κι εμένα ένα λόγο να είμαι αισιόδοξος.
Β. Παπαμιχαήλ