«H θεομηνία και ο κίνδυνος του Μεσσάπιου..»
Ήταν τον Οκτώβρη του 2006, αν δεν απατώμαι, όταν τα Ψαχνά έζησαν παρόμοιες στιγμές με αυτές της Αττικής. Ευτυχώς όχι με την ίδια ένταση και χωρίς ανθρώπινες απώλειες.
Ο λόγος που δεν είχαμε μεγάλες ζημιές ήταν ότι σταμάτησε η βροχή και όχι επειδή είχαμε την υποδομή να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις. Υπάρχουν χάρτες στο διαδίκτυο με τις περιοχές που κινδυνεύουν από χείμαρρους. Τα Ψαχνά είναι μέσα σ΄αυτές αλλά τους χάρτες δεν τους χρειαζόμαστε γιατί το ζήσαμε.
Όταν ξεσπάει η οργή της φύσης, φίλες και φίλοι, δεν σε σώζει τίποτα. Καμιά υποδομή δεν είναι αρκετή να μας γλυτώσει από μια θεομηνία. Μπορούμε όμως να μετριάσουμε το κακό παίρνοντας τις κατάλληλες προφυλάξεις στο μέτρο του δυνατού.
Πρώτιστο έργο των τοπικών αρχών (δήμοι, περιφέρειες κλπ) είναι ο μακροχρόνιος σχεδιασμός πρόληψης και αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων. Τα πανηγύρια και οι φωτογραφίες έρχονται τελευταία και όχι πρώτα. Φυσικά στην Ελλάδα τα πράγματα δουλεύουν αντίστροφα.
Οι φωτογραφίες του σημερινού άρθρου είναι τραβηγμένες στο σημείο που ενώνονται τα δυο ποτάμια απέναντι από το σουπερμάρκετ ΑΒ, 150 μέτρα από το δημαρχείο. Η συμβολή δυο ποταμών (και ιδιαίτερα χειμάρρων) είναι το πιο επικίνδυνο σημείο να ξεχειλίσουν τα νερά γιατί η ποσότητα και η ορμή πολλαπλασιάζονται.
Σ΄αυτό ακριβώς το τμήμα του ποταμού και μέχρι τη γέφυρα ξεχείλισαν τα νερά το 2006 και πλημύρισαν πολλά σπίτια και περισσότερο στους πρόποδες του Σκληρού όπου δημιουργήθηκε ολόκληρη λίμνη.
Σ΄ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΦΡΌΝΤΙΣΑΝ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ!!!
Σε όλο σχεδόν το μήκος της βόρειας όχθης του ποταμού υπάρχει το τοιχίο που προστατεύει την πλευρά βόρεια του ποταμού που κινδυνεύει λιγότερο!!! Και για όσους «αρμόδιους» δεν το αντιλαμβάνονται εξηγώ ότι παντού στον πλανήτη γη τα νερά ρέουν από τα βουνά προς τη θάλασσα και όχι αντίστροφα. Αυτά τα ελάχιστα εκατοστά υψομετρικής διαφοράς είναι που προκάλεσαν πολύ περισσότερη πλημύρα στα νότια του ποταμού. Δεν νομίζω ότι είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό. Εκτός κι αν στα Ψαχνά αναιρούνται βασικοί νόμοι της φύσης.
Φαίνεται ότι αυτή τη φορά την γλυτώσαμε φτηνά και η θεομηνία χτύπησε αλλού. Κάποια στιγμή όμως νομοτελειακά θα ξαναχτυπήσει και θα έχουμε τα ίδια, ίσως και χειρότερα γιατί σύμφωνα με τους επιστήμονες τα ακραία φαινόμενα εμφανίζονται όλο και συχνότερα και με μεγαλύτερη ένταση.
Η αρθρογραφία αυτή, φίλοι αναγνώστες, δεν τρέφει αυταπάτες. Ξέρουμε καλά τι σκέφτονται οι Έλληνες «αρμόδιοι» του 21ου αιώνα. Θα το διατυπώσω όσο πιο κόσμια γίνεται. Είτε λέγεται πρόεδρος, είτε πολιτικός, είτε ανύπαρκτος αρμόδιος, είτε αργόσχολος τυχοδιώκτης μια είναι η σκέψη: «Και τι με νοιάζει εμένα; Μήπως θα είμαι εγώ σ΄αυτή τη θέση αν ξανασυμβεί κάτι;». Κάπως αλλιώς το διατυπώνουν αλλά τέλος πάντων. Κι εντελώς υποκριτικά κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί αυτούς που τους ψηφίζουν.
Έτσι υποκριτικά και ξεφτιλισμένα όπως ένας πολιτικός που πήγε σε εκπομπή του εμετικού Αυτιά απ΄ευθείας μετά από ολονύκτια διασκέδαση σε σκυλάδικο δυο μέρες μετά την τραγωδία στην Αττική και «συζητούσε» τα προβλήματα της Μάνδρας. Η αλητεία στο αποκορύφωμά της.
Έτσι ζαμανφουτίστικα οδεύει όλη η χώρα σε μια παθητική πορεία οικονομικής και ηθικής παρακμής που απ΄ότι διαφαίνεται τείνει να παγιοποιηθεί και να γίνει αποδεκτός και ξεδιάντροπος τρόπος ζωής ή παρασιτικής επιβίωσης.
Β. Παπαμιχαήλ
ΥΓ. Όποιος έχει αντιρρήσεις παρακαλείται να τις διατυπώνει γραπτά και δημόσια. Όχι τηλεφωνικά. Το βήμα είναι ελεύθερο.