Η οικονομία των Ψαχνών μπροστά στην κρίση

“Ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε κι ο γάιδαρος” έλεγαν οι πιο παλιοί.

Σαν να μην έφτανε η κρίση του 2009 που βύθισε τη χώρα στο χρέος για πολλές δεκαετίες, ήρθε και το ατέλειωτο άγος του κορωνοϊού και καπάκι από πάνω τα καινούρια δεδομένα του πολέμου στη γειτονιά μας.

Από το 2009,  φίλες και φίλοι του psaxna.gr, ο δήμος Διρφύων -Μεσσαπίων δέχτηκε τα πιο σκληρά χτυπήματα  από το παρακράτος της Πλατείας Συντάγματος σε όλη τη χώρα. Τα έχουμε ξαναπεί αρκετές φορές και όλοι πια έχουν επίγνωση των πραγμάτων. Τα Ψαχνά είναι το κεφαλοχώρι και η βάση της οικονομίας σχεδόν όλου του Δήμου. Όταν  φτερνίζονται τα Ψαχνά κρυολογεί όλος ο Δήμος. Η οικονομία της περιοχής είναι εσωστρεφής και  αλληλοεξαρτώμενη. Ότι συμβαίνει στο ένα χωριό επηρεάζει και τα υπόλοιπα.

Μέσα σ΄ αυτές τις συγκυρίες, φίλες και φίλοι, καλούμαστε τώρα όλοι να αντιμετωπίσουμε μια σκληρότερη πραγματικότητα. Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος.

Η οικονομία της περιοχής ήταν στηριγμένη σε τρεις πυλώνες. Στο τότε ΤΕΙ, στη βιομηχανία της περιοχής και στις αγροτικές καλλιέργειες.

Ο πρώτος  και μεγαλύτερος πυλώνας  του ΤΕΙ αφέθηκε στις διαθέσεις και στις ορέξεις της τότε εγκληματικής κυβέρνησης ενός ανύπαρκτου Σαμαρά και στην ανικανότητα της τότε  δημοτικής αρχής του 2010. Αυτό οδήγησε στη χρεοκοπία εκατοντάδων νοικοκυριών και ελεύθερων επαγγελματιών  που είχαν επενδύσει ψυχή και χρήμα πάνω στο ίδρυμα. Από τότε η κατάσταση είναι τελματωμένη σε πολλά και αξεπέραστα αδιέξοδα. Προοπτικές ανάπτυξης τώρα πια, μηδέν.

Μόνο εκατομμύρια χρέη σε όλο  Δήμο.

Ο δεύτερος  πυλώνας ήταν της βιομηχανίας. Δεν υπήρχε οικογένεια στην περιοχή που να μην είχε ένα και δυο εργαζόμενους με καλά εισοδήματα. Αν σ΄ αυτά προσθέταμε και κάποια επιπλέον εισοδήματα από  παράλληλες, δευτερεύουσες πηγές, που έτσι κι αλλιώς είχαμε όλοι, μπορούμε να πούμε ότι τα πράγματα πήγαιναν καλά και δεν είχαμε τίποτα να ζηλέψουμε από καμιά περιοχή της Ελλάδας.  Και πάλι  με τις προμελετημένες ενέργειες, ανοχές και παραλήψεις των κομματικών συμμοριών, απαξιώθηκε η μεγαλύτερη βιομηχανία της περιοχής, η ΛΑΡΚΟ.  Παρά τις τιμές του τελικού προϊόντος που έχουν διεθνώς εκτιναχτεί στα ύψη, η κρατική μαφία καραδοκεί  να παραδώσει την εταιρεία στην χαμηλότερη δυνατή τιμή, ίσως και δωρεάν, πετάγοντας τους εργαζόμενους στο δρόμο και προκαλώντας δικαιολογημένες υποψίες για ανταλλάγματα σε όσους βάλλουν την τελική υπογραφή.

Όσο για τους άτυχους  συνδημότες που συνεχίζουν να δίνουν το αίμα τους στο βιομηχανικό κολαστήριο του Σχηματαρίου,  οι προοπτικές είναι πλέον τραγικές αφού από το μεσαιωνικό, ντροπιαστικό χαρτζιλίκι των 600 – 700 ευρώ  τώρα θα διαθέτουν τα μισά για καύσιμα στο πήγαινε – έλα.

Και φτάνουμε στο τρίτο πυλώνα, της γεωργίας. Στα γνωστά εδώ και 20 χρόνια δομικά προβλήματα, κυρίως λόγω του σκληρού και πανάκριβου Ευρώ και της  φιλελεύθερης εμπορικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήρθαν να προστεθούν και τα τωρινά  με τις  παράνομες και εκτροχιασμένες αυξήσεις στο ρεύμα, τα καύσιμα, τα ζιζανιοκτόνα και τα λιπάσματα. Αυξήσεις που φτάνουν και το 200 – 300 %! Με τρία  στρέμματα εδώ και  άλλα πέντε παρά πέρα είναι τραγελαφικό να διανοηθεί κάποιος  να καλλιεργήσει τώρα πια οτιδήποτε και να προσδοκά το παραμικρό όφελος.

Οι δυο αυτές παράμετροι του αγροτικού χώρου, ο κατατεμαχισμός της  καλλιεργήσιμης γης και οι πανάκριβες εισροές  (αγαθά και υπηρεσίες) καθιστούν κάθε σκέψη  για εκμετάλλευση της γης σχεδόν απαγορευτική. Όσο για το κτηνοτροφικό κομμάτι  τα πράγματα με τις ζωοτροφές αναμένεται να κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη.

Φίλες και φίλοι, επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά είναι γνωστά και τα βιώνουμε όλοι χωρίς εξαίρεση.

Τι μπορούμε  όμως να περιμένουμε;

Δεν θέλω να σας απογοητεύσω αλλά πολύ φοβάμαι ότι πολλά από τα προβλήματα ήρθαν για να μείνουν. Κανείς δεν γνωρίζει για πόσο χρονικό διάστημα αλλά οι  συγκυρίες δεν είναι ευνοϊκές. Άλλωστε η παρανομία με το ρεύμα είχε αρχίσει πολύ πιο νωρίς. Πολύ πριν αρχίζουν να πιπιλίζουν το άλλοθι της Ουκρανίας. Η παρανομία είχε αρχίσει ήδη από αρχές φθινοπώρου μετά τις αλλεπάλληλες αυξήσεις σε πολλά  αγαθά και υπηρεσίες  λόγω “κορωνοϊού”.  Άλλο μεγάλο ψέμα στη υπηρεσία των καιροσκόπων, μεγάλων και μικρών. Σε πολλές περιπτώσεις στον τομέα της παροχής υπηρεσιών έπρεπε να έχουν γίνει μειώσεις και όχι αυξήσεις λόγω κορωνοϊού, αν κρίνω από τις δικές μου επαγγελματικές δραστηριότητες. Τώρα με τις αυξήσεις σε ρεύμα και καύσιμα έχει δημιουργηθεί μια καινούρια πληθωριστική καταιγίδα από την οποία κανένας δεν θα βγει κερδισμένος εκτός απ΄ αυτούς που  μπαμπέσικα την προκαλούν.

Δεν ξέρουμε αν και πότε θα σταματήσει αυτή η οικονομική, σε βαθμό απόγνωσης, κατηφόρα. Μπαίνουμε σε επικίνδυνα  μονοπάτια. Η οικονομία των Ψαχνών και όλου του Δήμου είναι σε περιδίνηση. Δεν έχουμε την τύχη των τουριστικών περιοχών όπου τα πράγματα εξελίσσονται με την ταχύτητα του φωτός.  Μπορούμε όμως να πάρουμε πρωτοβουλίες  με γνώμονα  μια μακροπρόθεσμη συνεργασία  δημοτικού και  ιδιωτικού φορέα  και να στρέψουμε σιγά- σιγά τη μορφή της ντόπιας οικονομίας σε μια πιο σύγχρονη, πιο νεωτεριστική, πιο κερδοφόρα κατεύθυνση. Να εκμεταλλευτούμε ότι καλύτερο έχει ο τόπος με τον καλύτερο τρόπο.

Εφιστώ την προσοχή των συνδημοτών και της δημοτικής αρχής  να μην περιορίζονται μόνο στα διοικητικά τους καθήκοντα αλλά να εστιάσουν σε ουσιαστικά θέματα ανάπτυξης αλλιώς είμαστε χαμένοι. Υπάρχουν ιδέες και κυρίως νέα και δυνατά άτομα  που μπορούν να οραματιστούν και  να  υλοποιήσουν. Ο τόπος χρειάζεται  να προσελκύσει επενδύσεις σε όλους τους τομείς.

Από αυτή εδώ τη μικρή στήλη θα παρουσιαστούν στη συνέχεια αρκετές προτάσεις και ο γράφων , προσωπικά, χωρίς κανένα ιδιωτικό όφελος, θα θέσει εαυτόν στη διάθεση οποιουδήποτε χρειαστεί στήριξη για οτιδήποτε πρόκειται να ωφελήσει τον τόπο.

Επαναλαμβάνω: αν δεν ταρακουνηθούμε, αν δεν ξυπνήσουμε από το λήθαργο, είμαστε καταδικασμένοι σε έναν αργό,  βασανιστικό και αναπότρεπτο οικονομικό θάνατο.

Β. Παπαμιχαήλ