ΕΚΠΑ Συγκρότημα Ευρίπου Ψαχνά:Εκτοξεύτηκαν οι βάσεις στο Τμήμα Λιμένων και Ναυτιλίας

Γύρω από τη βάση πάνω κάτω και να φανταστείτε ότι είμαστε προάστιο του λεκανοπεδίου , που μένει ο μισός πληθυσμός της χώρας μας και ο υπαίθριος χώρος του ιδρύματος έχει γίνει ίσως ο μεγαλύτερος σταθμός υπεραστικών ΚΤΕΛ της χώρας μας , που παίρνει τους φοιτητές και σε μια ώρα τους πάει στα σπίτια τους στο λεκανοπέδιο .
Κάτι φταίει , κάτι φταίει που λέει και ο Χατζής ,+
δύσκολο δεν είναι να το βρεις Γύφτοι θα είναι οι Εβραίοι η , ο κύριος κανείς .
Προσωπικά ξέρω ποιος φταίει , ο Γαβρόγλου του ΣΥΡΙΖΑ που κατήργησε τα ΑΤΕΙ και τα μετέτρεψε σε ΑΕΙ.

Σε συνέχεια της προηγούμενής μου καταχώρησης , που ανέσυρα από το αρχείο μου για να αναδείξω , πως η στραβός είναι ο γιαλός η στραβά αρμενίζουμε .

Ακολουθεί ο πριν δεκαετία σχετικός διάλογος :

Η ΕΠΙ ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ , ΑΠΑΞΙΩΣΗ – ΣΝΟΜΠΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ .
Κώστα κατάλαβα απόλυτα τις προθέσεις σου και δεν τις παρεξήγησα, αλλά τα έγραψα, έτσι για να αφήσω ανοιχτό το δίαυλο συνέχισης της επικοινωνίας μας. Γιατί πιστεύω πως για τις μνημονικές καταστάσεις που ζούμε και θα ζήσουμε για αρκετά χρόνια ακόμα , εκτός από τις πολλές κακοδαιμονίες – στρεβλώσεις της κοινωνίας μας , υπάρχει και μία που έζησα στην τεχνοεπαγγελματική εκπαίδευση .
Η ΕΠΙ ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΒΑΛΕ , ΑΠΑΞΙΩΣΗ – ΣΝΟΜΠΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ .
Μεταφέρω εδώ μια σχετική με το θέμα μας καταχώριση που έκανα προχθές σε επικοινωνία που είχα εδώ μέσα με έναν άλλο συμμαθητή σου .
Μπούρας Χρήστος Costas Falias Αγαπητέ Κώστα 1ο ) Αν δύο, άντε τρεις , που κρατάνε το πανό, έχουν αυτή την άποψη , εμείς δεν έχουμε δικαίωμα, να τη χρεώσουμε σε όλο τον Αλβανικό λαό.
2ο) Αν τη δεκαετία του ογδόντα που υπηρετούσα το ΣΕΠ ( Σχολικό επαγγελματικό Προσανατολισμό ) στα σχολειά μας, σε είχα μαθητή , θα με είχες ακούσει να παροτρύνω τους μαθητές σε επαγγελματικές επιλογές ,που τόσο πολύ σνομπάρονταν εκείνη την εποχή.
Οι Αλβανοί ( και άλλων εθνών ) μαθητές, που μας ήρθαν τα επόμενα χρόνια είχαν ενδιαφέροντα διαφορετικά από τα δικά σας ( των Ελλήνων μαθητών ) και έτσι έκαναν εκπαιδευτικές επαγγελματικές επιλογές ,που τους οδήγησαν σε επαγγέλματα που σήμερα ” θεραπεύουν ”.
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΑΛΑΜΕ λοιπόν σε δουλειές , μας κάνουν τις δουλειές , συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της οικονομίας μας. Εμείς – Εσείς θέλατε το πτυχίο από το ΤΕΛ, για να “ τρυπώσετε “ σε καμιά θεσούλα στο δημόσιο . Έλεγα τότε πριν τριάντα χρόνια , ότι ,αν δεν αλλάξει η ”αντίληψή μας ” σε λίγα χρόνια θα είναι εργοδότες ” οι άλλοι ” και σεις θα τους ζητάτε κανένα μεροκάματο. Αυτά για την ώρα και θα συνεχίσουμε άλλη ώρα , γιατί τώρα έχω κάνει ” ταϊμ άουτ “‘ από το………………

Είχα αρκετά χρόνια ( σχεδόν είκοσι ) να ασχοληθώ με σχετικά θέματα ‘όπως αυτό που αναδεικνύει το πιο κάτω δημοσίευμα . Αλλά επειδή στο πολιτικό σκηνικό , βλέπω πως πολύ ατάλαντη γόνοι μας ” κυβερνούν ” , διαβάζοντας το πιο κάτω δημοσίευμα , είπα πως πρέπει να το μοιρασθώ μαζί σας .

Ακολουθεί το σχετικό δημοσίευμα :

Η διεφθαρμένη διαδικασία εισαγωγής των πλούσιων γόνων σε ελίτ Πανεπιστήμια
Νίκος Μακρής Νίκος Μακρής
Facebook
Twitter
Linkedin
E-mail
Πώς η οικονομική ισχύς ανοίγει «νόμιμα» και παράνομα τις πόρτες της ακαδημαϊκής αριστοκρατίας
Τα ελίτ αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως το Harvard, το Yale, το Stanford και το MIT, αποτελούν για πολλούς τον απόλυτο προορισμό της γνώσης και της κοινωνικής ανόδου. Όμως, πίσω από την ακαδημαϊκή βιτρίνα, ένα καλά εδραιωμένο σύστημα αναπαραγωγής προνομίων και ανισοτήτων λειτουργεί σιωπηλά αλλά αποτελεσματικά. Η ελίτ αναπαράγει τον εαυτό της — και τα πανεπιστήμια συχνά μετατρέπονται σε προνομιακές λέσχες κοινωνικής διατήρησης.

Τα στατιστικά μιλούν: Οι βαθύπλουτοι στις πανεπιστημιακές αίθουσες

Σύμφωνα με την έρευνα της UBS και της Wealth-X, 16 από τα 20 κορυφαία πανεπιστήμια με τον μεγαλύτερο αριθμό βαθύπλουτων φοιτητών και αποφοίτων βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κοινός παρονομαστής; Η κυριαρχία του Ivy League, ενός άτυπου «κλαμπ» πανεπιστημιακής ελίτ που περιλαμβάνει τα Brown, Columbia, Cornell, Dartmouth, Harvard, Princeton, University of Pennsylvania και Yale.

Η Ivy League, αν και επισήμως αθλητική ένωση, έχει μετατραπεί σε σύμβολο κοινωνικής τάξης, αριστείας και εκλεκτικότητας — αλλά και, όπως αποδεικνύεται, συχνά αθέμιτης προνομιακής μεταχείρισης.

Τα σκάνδαλα που ταρακούνησαν την εκπαιδευτική κοινότητα
Το 2019, αποκαλύφθηκε από τους New York Times το σκάνδαλο «Operation Varsity Blues», όπου 33 εύποροι γονείς κατηγορήθηκαν για δωροδοκία με σκοπό την εισαγωγή των παιδιών τους σε κορυφαία πανεπιστήμια όπως το Yale, το Stanford και το USC. Η υπόθεση περιλάμβανε πληρωμένες θέσεις σε αθλητικές ομάδες, πλαστά βιογραφικά και εκατομμύρια δολάρια που άλλαζαν χέρια με αντάλλαγμα την πρόσβαση στην ακαδημαϊκή κορυφή.

Παρόμοια σκάνδαλα είχαν ξεσπάσει και παλαιότερα, με διαρροές θεμάτων των SAT εξετάσεων ή «χακαρίσματα» τραπεζών θεμάτων.

Τα «νόμιμα» προνόμια: Πώς λειτουργεί ο θεσμικός νεποτισμός
Δεν είναι πάντα η διαφθορά που ανοίγει τις πύλες των ελίτ πανεπιστημίων· συχνά είναι οι νόμιμες οδοί των πλουσίων:

Δωρεές εκατομμυρίων που αναβαθμίζουν τις πιθανότητες αποδοχής.

Πρόσβαση σε εξειδικευμένους συμβούλους, που κοστίζουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια.

Επισκέψεις στις πανεπιστημιουπόλεις που αξιολογούνται θετικά στα admissions – πρακτική ανέφικτη για πολλούς από τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.

Εκπαίδευση με ιδιωτικούς καθηγητές, προπονητές και συμμετοχή σε διεθνή camps.

Όπως σημειώνει η ερευνήτρια Σύλβια Βαρνάβα, οι πλουσιότεροι γονείς δεν χρειάζεται να δωροδοκήσουν· μπορούν απλά να δωρίσουν.

Κληρονόμοι της γνώσης: Η επιτυχία ως κοινωνική αναπαραγωγή
Δεν είναι όλοι οι γόνοι της ελίτ αδιάφοροι ή ακατάλληλοι. Πολλοί διαπρέπουν σε τομείς που οι οικογένειές τους υπηρετούν επί γενεές — ένας κόσμος γνώσης και πολιτισμικής εξοικείωσης που δεν ξεκινά από το μηδέν αλλά μεταδίδεται κληρονομικά. Οι επιτυχίες αυτές όμως δεν απορρέουν αποκλειστικά από προσωπικό μόχθο, αλλά από:

Υλικές συνθήκες ζωής που ευνοούν τη μελέτη

Γνώση των εκπαιδευτικών διεξόδων και επαγγελματικών δυνατοτήτων

Αυτόματη εσωτερίκευση υψηλών προσδοκιών

Αυτό που ο κοινωνιολόγος Πιερ Μπουρντιέ αποκαλούσε «μορφωτικό κεφάλαιο» μεταφέρεται οικογενειακά, ενσωματώνεται στη γλώσσα, στις επιλογές, στις φιλοδοξίες.

Ποιος ορίζει το “δίκαιο” στην εκπαίδευση;
Η ουσία της τραγωδίας δεν βρίσκεται μόνο στις απάτες, αλλά στην ψευδαίσθηση ισότητας. Όταν τα παιδιά των μη προνομιούχων πιστεύουν ότι δεν τα κατάφεραν γιατί δεν ήταν αρκετά έξυπνα ή ικανά, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχαν ποτέ ισότιμο σημείο εκκίνησης, τότε η κοινωνία χάνει τον δίκαιο χαρακτήρα της.

Η πραγματική meritocracy, η αξιοκρατία που βασίζεται στην αξία και όχι στο υπόβαθρο, παραμένει ένας φιλόδοξος στόχος και όχι μια παγιωμένη πραγματικότητα.

Η εκπαιδευτική ανισότητα δεν είναι ένα σύμπτωμα — είναι το σύστημα. Όσο η κοινωνία συνεχίζει να συγχέει τα προνόμια με την αξία, θα διαιωνίζει τις ταξικές διαφορές. Αν θέλουμε πραγματικά μια παιδεία για όλους, χρειαζόμαστε διαφάνεια, δίκαιη πρόσβαση και αναγνώριση ότι η εκπαίδευση δεν είναι εμπόρευμα, αλλά δημόσιο αγαθό