«Καραγκιόζης στην πλατεία-Παζάρι στο γήπεδο: Ένας φρικτός απολογισμός…»
Το να μην έχεις βγει έξω από τα Ψαχνά και να μην έχεις πάρει χαμπάρι ότι ο κόσμος έχει αλλάξει εδώ και δεκαετίες δεν είναι από μόνο του κάτι κακό. Είναι όμως κακό όταν αυτό καθορίζει την πολιτιστική και όχι μόνο πορεία του τόπου.
Τρίτη χρονιά φωνάζουμε κόντρα στην ασχήμια και την τριτοκοσμική εικόνα που μόνο δυσφήμιση αποτελεί για τον τόπο. Ποιος να ακούσει και τι να πει; Εξηγούμαι αμέσως.
Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις των ημερών έχουν και θετικά σημεία όπως οι θεατρικές παραστάσεις από ντόπιες ομάδες και οι συναυλίες από ντόπια συγκροτήματα. Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη δείχνοντας το δρόμο προς την αναβάθμιση και τον πολιτισμό. Τον Καραγκιόζη, όμως, ποιος λαμπρός νους τον πρότεινε; Για τους άσχετους που αποφασίζουν θα ήθελα να τους υποδείξω ότι ο Καραγκιόζης δεν είναι ο λαϊκός ήρωας που νομίζουν. Ήρωες είναι ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παύλος Μελάς, ο Γεώργιος Παπανικολάου. Ο Καραγκιόζης είναι ο τεμπέλης Έλληνας που αφήνει τα παιδιά του ξυπόλητα και νηστικά. Ο άνθρωπος που ζει σε μια παράγκα και νομίζει ότι κοροϊδεύει τον Πασά και τρώει συνεχώς σφαλιάρες από το Βεληγκέκα. Ο άνθρωπος που έχει μια γυναίκα ντυμένη στα κουρέλια και κάθεται και φλυαρεί χωρίς να του καίγεται καρφί. Δεν είναι η «παρηγοριά» όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν. Είναι η προσωποποίηση της παρακμής. Δεν χρειαζόμαστε τέτοιους αρνητικούς και παθητικούς ήρωες. ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΜΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ. Από καραγκιοζιλίκια έχουμε χορτάσει.
Πάμε στο δεύτερο κομμάτι, το πιο σοβαρό, του συνδυασμού Καραγκιόζης – Παζάρι. Για τρίτη χρονιά προκαλούμε τους υπεύθυνους του δήμου να πάρουν θέση σ΄αυτό το χάλι που επιμένουν να διατηρούν. Παίρνει ο δήμος κάτι ψωρολεφτά αλλά η τοπική οικονομία αιμορραγεί. ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΟΥΝ; – ΟΧΙ. Κάθε ευρώ που φεύγει από τον τόπο δεν ξαναγυρίζει. Γίνεται κτίριο στην Ινδία και το Πακιστάν σε μια εποχή που τα περισσότερα σπίτια πληρώνουν την ΔΕΗ με διακανονισμό για να πάρουν κανένα κουτί γάλα. Η προηγούμενη δημοτική αρχή κοίταζε το ΤΕΙ να χάνεται και δεν έκανε τίποτα. Ένα παράξενο τίποτα. Η τωρινή καταναλώνεται σε σούρτα- φέρτα και παλαμάκια στην πλατεία. Πώς θα ορθοποδήσει κάποια στιγμή ο τόπος; Όχι φυσικά καταργώντας μόνο το βρωμοπάζαρο. Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν αλλά πρώτα απ΄όλα πρέπει να αλλάξουν τα μυαλά μας .
Η καραμέλα ότι η στήλη μόνο γκρινιάζει δεν ισχύει, φίλες και φίλοι. Ποτέ δεν έγινε κριτική χωρίς πρόταση. Και φυσικά δεν πήρε ποτέ μια επίσημη απάντηση.
Κύριοι του δημαρχείου, αν θέλετε και επιμένετε στο παζάρι ακούστε καμιά φορά τι σας λένε. Μπορεί να αναβαθμιστεί το παζάρι. Πεζοδρομήστε μετά τις 6 μμ το κέντρο της πόλης. Από του Χρυσαφόπουλου μέχρι τη μικρή γέφυρα πριν τον Καλογιάννη και από το δημαρχείο μέχρι το γυμνάσιο. Καλέστε τους ελεύθερους επαγγελματίες, εστιάτορες κλπ να μένουν ανοικτά μέχρι αργά και να κάνουν εκπτώσεις στα εμπορεύματά τους και στις υπηρεσίες τους. Να μειώσουν για λίγες μέρες τις τιμές τους, να μπορεί και ο φτωχός να ψωνίσει κάτι και να κάτσει σε ένα τραπέζι με την οικογένειά του να πιεί μια μπύρα. Καλέστε όσους ντόπιους μπορούν να εκθέσουν πράγματα που έχουν κατασκευάσει οι ίδιοι. Γνωρίζω συμπολίτες που κάνουν ζωγραφική, φτιάχνουν κοσμήματα, φτιάχνουν χειροποίητες τσάντες και άλλα γυναικεία και ανδρικά αξεσουάρ. Φτιάχνουν περίτεχνα κεντητά και άλλα χειροτεχνήματα, γράφουν βιβλία κλπ ,κλπ. Δώστε τους μια ευκαιρία να δείξουν το έργο τους και το ταλέντο τους . Να τους γνωρίσουν όλοι και να συζητήσουν μαζί τους. Να δημιουργηθεί μια μικρή , πολύ μικρή πολιτιστική και εμπορική «Εκθεση Θεσσαλονίκης» . Δεν στοιχίζει τίποτα. Μόνο χαρά και αναβάθμιση θα προσφέρει και θα είναι μια ευκαιρία να έρθει και κάποιος από άλλες πόλεις που βγάζουν σπυριά ακούγοντας το όνομα του τόπου μας. Φτάνουν πια οι θήκες για κινητά και τα πλαστικά παιχνίδια. Φτάνουν τα νάυλον παλιόρουχα της αλλεργίας και τα ψεύτικα εργαλεία μιας ή και καμιάς χρήσης. Φτάνει η τσίκνα του απαίσιου χαλβά Φαρσάλων. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να το καταλάβουμε;
ΥΣ. Το άρθρο δεν περιέχει κανένα ρατσιστικό υπαινιγμό εναντίον κανενός. Ο τόπος όμως χρειάζεται οικονομική και πολιτιστική αυτό-υπεράσπιση αλλιώς σε λίγα χρόνια θα είμαστε μια φοβισμένη και ταπεινωμένη μειοψηφία στον τόπο μας.