«Καταξίωση μιας θυσίας»
Kαι όμως δεν πηγαίνουν όλες οι θυσίες χαμένες όσο κυνική και αν είναι η εποχή που ζούμε…
Το περασμένο φθινόπωρο το Δημοτικό Σχολείο Βατώντα ξεκίνησε μία προσπάθεια κόντρα στην αντιξοότητα των καιρών. Με τη σιδερένια θέληση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων αποφασίστηκε η δημιουργία σχολικής βιβλιοθήκης. Με αγγελίες που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο και γνώρισαν μεγάλη διάδοση αναζήτησαν πρόθυμους δωρητές βιβλίων κυρίως παιδικής λογοτεχνίας και εγκυκλοπαιδειών που δεν χρειάζονταν πια.
Μία από αυτές τράβηξε την προσοχή της κ. Σοφίας. Η κ. Σοφία είναι μητέρα ενός υπέροχου ανθρώπου, της Σταματίνας. Η Σταματίνα Νικολάου ήταν μια νέα κοπέλα, όμορφη, έξυπνη, μορφωμένη, με πολλά ενδιαφέροντα και καλλιτεχνικά ταλέντα. Μα πάνω από όλα έβαζε το καθήκον προς το συνάνθρωπο και την αλληλεγγύη. Τον Ιούλιο του 2016 ενώ εργαζόταν ως δημοτική αστυνομικός συνοδεύοντας παιδιά, τα οποία υπεραγαπούσε, σε καλοκαιρινές δραστηριότητες του δήμου αντιλήφθηκε πως δύο από αυτά κινδύνευαν από οχήματα που έκανα κόντρες (!) στην περιοχή της Αργυρούπολης. Μπήκε ως ασπίδα μπροστά τους για να τα προστατεύσει και τραυματίστηκε σοβαρά. Έδωσε επί πολλές ημέρες γενναία μάχη για τη ζωή της αλλά τελικά δεν τα κατάφερε αποτελώντας ένα λαμπρό παράδειγμα για όλους μας.
Η μητέρα της δώρισε τα παιδικά της βιβλία για τη δημιουργία της σχολικής βιβλιοθήκης του Δημοτικού Σχολείου Βατώντα. Την Πέμπτη 26 Απριλίου ήταν όλοι εκεί. Η μητέρα της, οι θείοι, η πεθερά της (πριν λίγα χρόνια η κοπέλα είχε χάσει και τον σύζυγό της), η παιδική της φίλη και πολλά ακόμη μέλη της οικογένειάς της και φίλοι.
Καλεσμένη ήταν και η γνωστή, αγαπημένη συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Μίλησα με θερμά για τη αδικοχαμένη δημοτική αστυνομικό παρομοιάζοντας τη με φύλακα-άγγελο των παιδιών.
Τα εγκαίνια της βιβλιοθήκης που ονομάστηκε «Σταματίνα Νικολάου» πραγματοποιήθηκαν από τον εφημέριο της κοινότητας, πατέρα Ιερόθεο.
Άκρως συγκινητική ήταν η ομιλία της διευθύντριας του Δημοτικού Σχολείου, Ελένης Μιτζιφίρη, για τη Σταματίνα και την προσφορά της:
«Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου Τέκνον,
πού έδυ σου το κάλλος;
Δεν είναι πολύς ο καιρός που, ακούσαμε τον θρήνο της Παναγίας μας, προς τον Υιό της και Θεό μας. Και έκλαψε και θρήνησε και πόνεσε σαν μάνα. Σαν μάνα, που το παιδί της κείτονταν εκεί, νεκρό. Στην Παναγιά προστρέχουν όλες οι μάνες που χάσανε τα παιδιά τους. Για παρηγοριά. Για ανακούφιση. Για άντληση δύναμης. Αυτή η δύναμη, που ώθησε την μητέρα της Σταματίνας Νικολάου, της ηρωίδας δημοτικής Αστυνόμου που τον Ιούλιο του 2016 , άφησε την τελευταία της πνοή, προστατεύοντας τα παιδιά που ήταν υπεύθυνη να μεταφέρει στον χώρο της κολύμβησης.
Έχασε την ζωή της, κάνοντας το καθήκον της. Υπερασπίζοντας τις αρχές και τις αξίες της ζωής που οι δικοί της γονείς, της είχαν μεταλαμπαδεύσει.
Πριν μερικούς μήνες, δέχθηκα ένα τηλεφώνημα στο σχολείο, στο οποίο καταλάβαινες ότι, στην άλλη άκρη της γραμμής, υπήρχε ένα ευγενικό, ήρεμο άτομο, το οποίο μου εξιστόρησε όλο αυτό το δράμα, που βίωσε και θα εξακολουθεί να βιώνει μέχρι και τη δική της τελευταία πνοή, του χαμού του παιδιού της.
Η κα Σοφία, ήθελε να μας δωρίσει όλα τα βιβλία του παιδιού της. Σχολικά και εξωσχολικά. Αυτά που τα άγγιζε το μοναχοπαίδι της. Αυτά που φυλλομετρούσε η κόρη της, αυτά με τα οποία ξενύχτησε, ”ταξίδεψε”, έκανε όνειρα . Η πρώτη σκέψη, μετά το σοκ, ήταν το να δώσουμε, εις μνήμην της, το όνομά της στην βιβλιοθήκη του σχολείου που σήμερα εγκαινιάζουμε.
Για να βλέπουν τα μάτια κάποιων άλλων παιδιών, αυτά που είδε η Σταματίνα μας. Να αγγίξουν κάποια άλλα παιδιά , αυτά που άγγιξε η Σταματίνα μας. Τα δικά μας παιδιά, τα βιβλία της δικιάς μας Σταματίνας.
Κι έτσι, μαζευτήκαμε σήμερα εδώ, στον Βατώντα της Εύβοιας, να τιμήσουμε την μνήμη αυτής της ηρωίδας μας . Η τιμή είναι μεγάλη για εμάς. Η μνήμη της ας είναι Αιώνια.
Ευχαριστούμε για όλα ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ.
Ευχαριστούμε για όλα κα Σοφία»
Τα παιδιά με τους δασκάλους τους είχαν ετοιμάσει πολύ ενδιαφέρουσες και αξιόλογες δραστηριότητες βασισμένες σε βιβλία της Λότης Πέτροβιτς ενώ συμμετείχε και το Νηπιαγωγείο Βατώντα («Κάθε μέρα παραμύθι, κάθε βράδυ καληνύχτα», «Πασχαλιά και Πασχαλίτσα», «Ο καλοκαιρινός Αγιοβασίλης», «Καναρίνι και μέντα»). Η συγγραφέας Λότη Πέτροβιτς και η μητέρα της Σταματίνας εξέφρασαν σε μαθητές και δασκάλους τα θερμά τους συγχαρητήρια για την εκδήλωση , η οποία τελείωσε σε κλίμα συγκίνησης και ευγνωμοσύνης.
Για τη δημιουργία της σχολικής βιβλιοθήκης το σχολείο θα ήθελε να ευχαριστήσει όλους τους δωρητές και τους φορείς που βοήθησαν να πραγματοποιηθεί το όνειρο των μικρών μαθητών για το οποίο εργάστηκαν με πείσμα και αυταπάρνηση τόσο η διευθύντρια Ελένη Μιτζιφίρη όσο και η μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος του ΕΚΠΑ, Γραμμένη-Ελένη Πουρνή