Εθελοντές για να σώσουμε το σπίτι μας
Η Εύβοια είναι το νησί με τις τρεις διαφορετικές όψεις. Η Νότια Εύβοια με τα φαλακρά βουνά και τα σιδερένια δάση, η Βόρεια με τα μαύρα και καμμένα δάση και στη μέση εμείς που έχουμε μείνει με τα μισά.
Είναι πέμπτη φορά, φίλες και φίλοι του psaxna.gr, που θα κάνουμε αναφορά στο ίδιο θέμα τα τελευταία χρόνια με σκοπό να περισώσουμε ότι μπορεί να περισωθεί από τα πανέμορφα δάση που απλόχερα μας χάρισε η φύση σε όλο τον ευρύτερο Δήμο.
Έχουμε μιλήσει πέντε φορές για δημιουργία εθελοντικών ομάδων περιφρούρησης των δασών από κάθε επίδοξο ερασιτέχνη ή επαγγελματία εμπρηστή.
Στη φωτογραφία βλέπετε την ομάδα κυνηγών που εθελοντικά προστατεύουν το δάσος στη Θεσσαλονίκη.
Τώρα που είναι ακόμα νωρίς, στην αρχή της καλοκαιρινής περιόδου και πριν αρχίσουν το καταστροφικό τους έργο οι γνωστοί άγνωστοι, μπορούμε να κάνουμε κάτι ανάλογο.
Επαναφέρω την πρόταση:
Κάθε χωριό του Δήμου έχει μια- δυο εισόδους. Δεν είναι δύσκολο να στέκονται δυο άτομα σε κάθε είσοδο από την ώρα που νυχτώνει μέχρι να ξημερώσει. Με ένα τοστ και ένα καφέ αργότερα, με το κινητό και λίγη μουσική δεν είναι δύσκολο να περάσει μια καλοκαιρινή νύχτα και να έχει κάποιος την ηθική ικανοποίηση ότι προσφέρει ένα υψίστης σημασίας έργο προστατεύοντας τον ίδιο μας τον κήπο. Το οξυγόνο μας και την υγεία μας. Το ίδιο μας το σπίτι.
Δίνω ένα παράδειγμα με τη Μακρυμάλλη.
Η φύλαξη της εξόδου από το χωριό προς Ψαχνά δεν χρειάζεται να φυλαχτεί. Η άλλη έξοδος όμως και μάλιστα στο σημείο που ο δρόμος χωρίζεται προς Πλατάνα και προς Κοντοδεσπότι πρέπει να επιτηρείται. Το ίδιο και από Λιμνιώνα προς Ψαχνά ή από Κατούνια προς Πήλι κλπ, κλπ. Να βλέπουν όλοι – γνωστοί και άγνωστοι – ότι ο τόπος παρακολουθείται. Όπως κάνουν στον Όλυμπο που είναι προστατευόμενη περιοχή και σε πολλά άλλα μέρη. Όποιος θέλει να την επισκεφτεί, περνάει από το σημείο ελέγχου όπου και καταγράφεται.
Κι εδώ θέλω την προσοχή σας. Δεν μιλάμε για διαρκή παρακολούθηση όπου εκτός των πρακτικών προβλημάτων μπορεί να προσκρούσουμε και σε νομικά ζητήματα προστασίας προσωπικών δεδομένων κλπ.
Οι εμπρηστές, είτε μιλάμε για κάποιον ψυχοπαθή πυρομανή, είτε για κάποιον αγανακτισμένο ιδιοκτήτη, είτε για αυτούς που όλοι υποψιάζονται, ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Οι φωτιές θα μπουν τις επικίνδυνες μέρες όταν ο άνεμος είναι ευνοϊκός, κυρίως την εποχή των μελτεμιών κλπ. Στον εφιαλτικό εμπρησμό της Πελοποννήσου το 2007 η φωτιές ξεκίνησαν νύχτα σε 200 εστίες ταυτόχρονα. Τα ζήσαμε κι εμείς από κοντά. Σ΄ αυτές τις επικίνδυνες μέρες μπορεί να γίνει επιτήρηση. Μπορεί ο Δήμος σε συνεργασία με την Πολιτική Προστασία, την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, τους Εθελοντές Δασοπυροσβέστες και τους γειτονικούς Δήμους να ορίσει ποιες είναι οι επίφοβες μέρες και τα επίφοβα σημεία και στη συνέχεια να προβεί μέσω εθελοντικών ομάδων στη σχετική επιτήρηση. Μπορεί εύκολα να φτιαχτεί μια λίστα με εθελοντές συνδημότες που να είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να αναλάβουν υπηρεσία. Δεν χρειάζεται ούτε εκπαίδευση ούτε τίποτα. Απλά να καταγράφουν ποιος περνά και να φαίνεται ότι το δάσος φυλάσσεται.
Αυτό που προτείνεται από αυτήν εδώ τη στήλη δεν είναι ούτε εξωπραγματικό, ούτε ακατόρθωτο. Λίγη καλή θέληση να υπάρχει από τους επίσημους φορείς και όλα είναι δυνατά.
Όσο πιο σύντομα, τόσο το καλύτερο.
Τόσο το psaxna.gr, όσο και ο γράφων προσωπικά, γινόμαστε δέκτες παραπόνων, υποδείξεων, προτάσεων κλπ. Από τις αντιδράσεις του κόσμου κρίνουμε ότι θα υπάρξουν εκατοντάδες εθελοντές και εθελόντριες από όλα τα χωριά του δήμου που θα προθυμοποιηθούν να βοηθήσουν γι αυτό το σκοπό. Πρώτος ο γράφων και μάλιστα στο πιο δύσκολο “γερμανικό” νούμερο.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι αυτή η πρόταση θα λύσει το πρόβλημα. Είναι όμως μια κίνηση αποτρεπτική. Κάτι μπορούμε να προλάβουμε.
Φίλες και φίλοι, αυτό που έχει απομείνει στα βουνά της Κεντρικής Εύβοιας ανήκει σε όλους τους κατοίκους της και στις επόμενες γενιές. Έχουμε όλοι καθήκον να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά
αυτό που βρήκαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας.
Η στήλη είναι στη διάθεση όλων για οποιαδήποτε βοήθεια.
Ευχόμαστε σε όλους ένα ήσυχο καλοκαίρι.
Β. Παπαμιχαήλ