Που είναι η αντιπολίτευση;
Έχουμε πολλές φορές τονίσει μέσα από το Psaxna.gr ότι έκπτωση στην αντικειμενικότητα δεν κάνουμε. Ό,τι έχουμε να πούμε το λέμε χωρίς περιστροφές και μισόλογα. Είτε καλό , είτε κακό.
Τα τελευταία χρόνια ο τόπος δοκιμάζεται από αλλεπάλληλα χτυπήματα. Από το ίδιο το κράτος, από τη φύση και – το χειρότερο – από τους ίδιους τους τους ανθρώπους που τον εκπροσωπούν.
Ναι! Ο τόπος βάλλεται και από μέσα και απ΄έξω. Το διαπιστώσαμε το 2010 στην παρασκηνιακή διάλυση του ΤΕΙ που δεν στηριζόταν σε καμιά λογική ή επιστημονική βάση. Το διαπιστώνουμε και τώρα με την κοροϊδία του Πανεπιστημίου. Κάθε χρόνο υπόσχονται περισσότερους και στέλνουν λιγότερους. Πως και γιατί; ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ, ΚΑΝΈΝΑΣ ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ.
Δεν αντιδρά η συμπολίτευση και δεν διαμαρτύρεται ούτε η αντιπολίτευση που πρόσκειται στο κόμμα που κυβερνά.
Το διαπιστώνουμε ξανά και ξανά με τις πυρκαγιές και τις θανατηφόρες πλημμύρες. Πλήρης αδυναμία χειρισμού των καταστάσεων. Σε βαθμό απελπισίας. Μόνο μέσα από τo psaxna.gr έχουν γίνει παρατηρήσεις και υποδείξεις.
Έχουμε τονίσει κατ΄επανάληψη ότι σε όλες τις παρατάξεις του δήμου υπάρχουν αξιολογότατα στελέχη που έχουν αναφερθεί και προβληθεί από αυτή εδώ τη στήλη χωρίς κανένα ίδιον όφελος. Το αντίθετο, μάλιστα. Και επειδή έχουμε κάνει αυστηρή κριτική μόνο στην συμπολίτευση που – λέμε τώρα – “κυβερνά και παίρνει αποφάσεις”, είναι η ώρα να κάνουμε μερικές ερωτήσεις και προς την πλευρά της αντιπολίτευσης.
Όλοι αναρωτιόμαστε. Που είναι άραγε όλο αυτό τον καιρό; Και η μείζων και η ελάσσων; Δεν έχω πλήρη ενημέρωση γιατί ακόμα ξελασπώνω αλλά νομίζω ότι μόνο μια ανακοίνωση του αρχηγού της ελάσσονος είδα στα τοπικά ιστολόγια. Αν κάνω λάθος διορθώστε με. Δεν είδα κάτι άλλο. Δεν είδα τους επικεφαλής να κατεβαίνουν στο δρόμο για να συμπαρασταθούν στους δοκιμαζόμενους δημότες, να τους βοηθήσουν, να τους παρηγορήσουν, εν ανάγκη να λερωθούν και λιγάκι πιάνοντας το φτυάρι και το λάστιχο στην αυλή ενός απλού πολίτη που είναι εντελώς αφημένος στην τύχη του. Να διαθέσουν εαυτόν στην υπηρεσία του Δήμου προσφέροντας πρακτική και όχι ρητορική βοήθεια. Να δώσουν το παράδειγμα ότι όταν έρθει η ώρα θα είναι εκεί, παρόντες και αγωνιζόμενοι για το σκοπό που έδωσαν όρκο. Για το καλό του τόπου.
Τι θα παρουσιάσουν ως έργο στο τέλος της τετραετίας ;
Ο τόπος δεν θέλει παθητική συμπολίτευση αλλά ούτε και διακοσμητική αντιπολίτευση.
ΘΕΛΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΛΩΝ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.
Δεν θέλει απουσία. Την ερμηνεύει αρνητικά.
Είναι σαν να κοιτάζουν από μακριά και να παρακαλούν να φθαρεί η παράταξη που κυβερνά για να έχουν κάποιο πολιτικό όφελος αργότερα. Μα εδώ ο τόπος διαλύεται, καταστρέφεται, πεθαίνει.
ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ; Από ποιόν να ζητήσει βοήθεια; ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΤΕΊ;
Στην αδυναμία της συμπολίτευσης ή στην απουσία της αντιπολίτευσης;
Τι προέχει; ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ Η ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ – ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΌΦΕΛΟΣ;
Φίλες και φίλοι, η εικόνα που έχει διαμορφωθεί για το πολιτικό σκηνικό του τόπου δεν είναι καλή.
Οι συνδημότες είναι απογοητευμένοι. Κάθε μέρα που περνά είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Βγαίνουν στην επιφάνεια καινούργια προβλήματα που επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την ήδη τραγική κατάσταση του μεγαλύτερου μέρους του Δήμου.Κοιτάζουν προς τα πίσω. Παράδοση άνευ όρων. Κοιτάζουν στο παρόν. Απελπισία. Έχουν άραγε κάποιο λόγο να ελπίζουν στο μέλλον για κάτι καλύτερο; Απαντήστε μόνοι σας.
Φίλες και φίλοι, το βάρος των αποφάσεων το φέρουν οι επικεφαλής των παρατάξεων. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους και ας κοιτάξουν τον απλό συνδημότη στα μάτια. Έχουν άραγε επίγνωση της αξιολόγησης που τους έχει γίνει; Ας κάνουν και κάποιες ενδο-παραταξιακές συσκέψεις και ας συζητήσουν τη στάση τους όλο αυτό τον τελευταίο καιρό. Και οι επικεφαλής ας ακούσουν έστω και μια φορά τις φωνές των στελεχών τους. Υπάρχουν, όπως είπα, αξιολογότατα στελέχη με μόρφωση, με θέληση, με δύναμη. Ας υψώσουν τη φωνή τους και το ανάστημά τους. Ας μην βάζουν συνέχεια τους επικεφαλής στο απυρόβλητο. Ας μη μείνουν πιστοί μόνο στην παράταξη και για χάρη της παρατάξεως γιατί μ΄αυτό τον τρόπο χάνουν τη φωνή τους και υποθηκεύουν το μέλλον τους. Ίσως ακόμα και να αδικούν τον εαυτό τους.
Ο όρκος που έδωσαν είναι για το καλό του τόπου, όχι της παράταξης
Έτσι θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται το ρόλο τους και την ιδιότητά τους. Γι αυτό τους εμπιστεύτηκαν οι συνδημότες. Όχι για να σιωπούν.
Λυπάμαι που θα το δηλώσω για ακόμα μια φορά:
Δεν βαδίζουμε καλά. Δεν είμαστε στο σωστό δρόμο. Απέχουμε έτη φωτός ακόμα και από τη στοιχειωδώς αξιοπρεπή λειτουργία ενός δήμου. Όποιος θέλει ας το καταλάβει.
Ελπίζω να μην ζήσουμε χειρότερες καταστάσεις γιατί τότε δεν θα μας φταίει ούτε η φύση , ούτε κανένας. Μόνο ο αυτοκαταστροφικός εαυτός μας. Όταν κατά βάθος αντιλαμβάνεσαι το καλό και το κακό και δεν το φωνάζεις, τότε είσαι απλά συνυπεύθυνος και άξιος της μοίρας σου.
Ξεκαθαρίζω τη θέση μου: αυτές τις δύσκολες ώρες περίμενα περισσότερα. Πολύ περισσότερα. Περίμενα μια στάση που να ξεπερνά τις μικροπολιτικές βλέψεις και να δείξει πνεύμα ενότητας και συνεργασίας. Περίμενα μια στάση – σε επίπεδο ηγεσιών – που να πείθει ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε παρόμοιες – ίσως και μεγαλύτερες – προκλήσεις και χτυπήματα στο μέλλον; Από τα μέχρι τώρα δείγματα το θεωρώ δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Μακάρι να με διαψεύσουν στην πράξη.
Οποιαδήποτε ένσταση ή διόρθωση από οποιονδήποτε είναι υπό συζήτηση.
Το βήμα του psaxna.gr είναι πάντα ελεύθερο.
Β. Παπαμιχαήλ