«Tα Ψαχνά για δεύτερη φορά στο…Βρεττανικό κοινοβούλιο» ! (του Βαγγέλη Παπαμιχαήλ)
Έχουμε πολλές φορές τονίσει ότι κάθε τι καλό και θετικό για τον τόπο και από τον τόπο θα προβάλλεται όπως ακριβώς και τα αρνητικά του.
Στις εκλογές της 8-6-17 στο Ηνωμένο Βασίλειο ο Αλμπέρτο – ο δικός μας Αλμπέρτο- τα κατάφερε να κρατήσει για δεύτερη συνεχή φορά τη βουλευτική του έδρα στο Νότιο Λέστερσάιρ. Και όχι μόνο την κράτησε. Σάρωσε! Πήρε σχεδόν όσους ψήφους πήραν όλοι μαζί οι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων! Αυτό σημαίνει πάρα πολλά για τη συνέχεια…
Για τον Αλμπέρτο Κόστα τα έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν. Γόνος οικογένειας μεταναστών από τη Νότια Ιταλία, ανέβηκε στηριζόμενος αποκλειστικά και μόνο στις δικές του δυνάμεις τα σκαλοπάτια της Νομικής Επιστήμης και στη συνέχεια της πολιτικής καριέρας. Σεμνός , γελαστός, φιλικός, προσιτός, ανθρώπινος. Δηλαδή επιτυχημένος. Την πρώτη φορά του είχα πει ότι στην Ελλάδα όταν κάποιος βγαίνει βουλευτής του ευχόμαστε να γίνει και πρωθυπουργός. Με το αφοπλιστικό του χαμόγελο ο Αλμπέρτο απάντησε : «Όχι μόνο πρωθυπουργός αλλά και αυτοκράτορας, στη συνέχεια ημίθεος και μετά ποιος ξέρει… ίσως…»
Στον αγώνα αυτό ο Αλμπέρτο δεν είναι μόνος του. Βράχος, σύζυγος και συνοδοιπόρος δίπλα του είναι η Μαρία – η δική μας Μαρία Ψαθά. Η κόρη του Γιάννη και της Αλέκας. Η αδερφή της Φανής, του Δήμου και του Κωστή. Το παιδί της διπλανής πόρτας που αποφάσισε μια μέρα να φτιάξει τις βαλίτσες του και να φύγει γιατί εδώ ο χώρος είναι μικρός, πολύ μικρός, πολύ μικροπρεπής. Δεν χωράει άξιους επιστήμονες. Δεν χωράει ανθρώπους με βάθος και ποιότητα. Και πήγε εκεί που δικαιούταν να πάει κι εκεί που η μοίρα την είχε ορίσει.
Δεν θέλω να σας κουράσω περισσότερο, φίλοι αναγνώστες. Δεν θα το ήθελε ούτε ο Αλμπέρτο, ούτε η Μαρία. Χαιρόμαστε – όσοι έχουμε αυτή τη δύναμη – με τις χαρές τους και τις επιτυχίες τους και τους ευχόμαστε μόνο χαρές και επιτυχίες να έχουν στη ζωή.
ΥΓ. Αλμπέρτο, σου υπόσχομαι αυτό το καλοκαίρι τα τυροπιτάρια να είναι πιο τραγανά και ξεροψημένα, όχι όπως πέρυσι.