«O Eλύτης και τα…Ψαχνά» (απάντηση στον Σταμάτη)

Οδυσσέας Ελύτης: « Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».

Τα λόγια αυτά του Ελύτη τα αφιερώνω στο Σταμάτη με αφορμή προηγούμενο άρθρο διαμαρτυρίας του (σσσ, μη μιλάς, θα μπλέξεις κλπ). Τα αφιερώνω στα παιδιά της αρθρογραφίας και σε κάποιους σεμνούς αγωνιστές από την Καστέλλα, τον Πισσώνα και τη Λούτσα. Τα αφιερώνω σε όλους τους αγανακτισμένους και αηδιασμένους από το θέαμα των μόνιμα παρατρεχάμενων που σέρνονται γλύφοντας όπου φυσάει ευνοϊκά ο αέρας. Εύχομαι να είναι πάντα λεβέντες και να κάνουν ό,τι περνάει απ΄το χέρι τους για να ξεκολλήσει ο τόπος από τη στασιμότητα της βλακείας, της μετριότητας και της μικροπρέπειας. Μόνο τότε έχει αξία η ζωή και η προσφορά στο συνάνθρωπο. Μόνο τότε μπορεί ο τόπος να ελπίζει σε κάτι καλύτερο.
Είναι αυτονόητο ότι στο psaxna.gr δεν δίνουμε και πολλή σημασία σε χαζοδηλώσεις κάποιων ασήμαντων χάρτινων μαριονεττών και ότι στραβό βλέπουμε θα το προβάλουμε. Όποιος έχει το θάρρος της γνώμης ας βγει επώνυμα, συγκεκριμένα και ας φέρει τις αντιρρήσεις του. Σ΄αυτό τον ιστότοπο δεν δαγκώνουμε ούτε κρυβόμαστε. Κρατάμε κόντρα σε οτιδήποτε έχει να κάνει με φτηνούς συμβιβασμούς και μικροπολιτικούς τυχοδιωκτισμούς. Όσες προτάσεις έχουν γίνει είναι για το καλό του τόπου. Πολλοί δεν το αντιλαμβάνονται όπως δεν αντιλαμβάνονται ότι στην αληθινή δημοκρατία όλα τα δημόσια πρόσωπα ελέγχονται. Αλίμονο σε όποιον νοιάζεται μόνο για το προσωπικό του όφελος και δεν είναι υπηρέτης του λαού που τον όρισε. Έρχεται η ώρα που το μετανιώνει πικρά.
Δε χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο στα λόγια του Ελύτη.
Συνεχίζουμε. Έχουμε πολλά να πούμε ακόμη.

Β. Παπαμιχαήλ.