Τ’ Αγίου Βαλεντίνου αχ πίκρα και καημέ..
Από το σεβντά του Ρασούλη στην παρηγοριά του Νίκου Καββαδία:
“ – Πές μου, σκοτώνει ο χωρισμός;
– Ματώνει, δεν σκοτώνει…”
Κάθε 14 Φεβρουαρίου, φίλες και φίλοι του psaxna.gr, κάνουμε ένα διάλειμμα,
ξεχνιόμαστε λιγάκι και ψαχνόμαστε.
Λίγο πιο συναισθηματικά, λίγο πιο ενδόμυχα
και λίγο πιο… Πλατωνικά, τώρα πια.
Απρόβλεπτος ο φτερωτός γιος της Αφροδίτης.
Έχει δυο όψεις.
Μια καλή και μια κακή.
Μια της αγαλλίασης και μια της μαχαιριάς.
Ερώτηση αναπάντητη ή απάντηση ερωτηματική;
Ευτυχής όποιος το έζησε.
Άδειος όποιος δεν το ένιωσε.
…άγιος όποιος δεν αφέθηκε…
Όλα παίζουν. Ζωή χωρίς συναίσθημα είναι ζωή χαμένη.
Μέσα στο παιχνίδι είναι και η νίκη και η ήττα.
Ισοπαλία δεν υπάρχει.
Αξιοπρέπεια όμως υπάρχει.
Χρόνια πολλά σε όλους τους ευτυχισμένους της αγάπης.
Και ακόμα πιο πολλά σε όλους τους λαβωμένους της αγάπης.
“Μια γυναίκα φεύγει”, τραγουδάει λαϊκά ο Μπιθικώτσης ένα άτυχο ρομάντζο.
“Μια σωστή κυρία” …
Β. Παπαμιχαήλ