“ΣΤΟ CAMBRIDGE ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ… ΕΛΛΗΝΙΚΑ” (ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ)
Το Cambridge προσκυνάει την Ελληνική Γλώσσα, φίλοι αναγνώστες. Όποιος έχει πάει
σ΄αυτούς τους Άγιους Τόπους της γνώσης, της έρευνας και της επιστήμης θα σταθεί
άφωνος μπροστά στην πύλη του Selwyn College όπου δεσπόζει η επιγραφή-μότο του
πανεπιστημιακού αυτού χώρου: ΣΤΗΚΕΤΕ ΕΝ ΤΗ ΠΙΣΤΕΙ, ΑΝΔΡΊΖΕΣΘΕ.
Η επιγραφή είναι από τον Απόστολο Παύλο : Α΄ προς Κορινθίους 16,13 : Γρηγορείτε,
στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε.
Αν κάποτε θελήσετε να πάτε καλά είναι να μην πάρετε το τραίνο. Ταξιδεύει πολύ γρήγορα
και σχεδόν δεν προλαβαίνεις να δεις έξω. Καλύτερα να πάρετε το λεωφορείο από το
σταθμό κοντά στη Βικτώρια στο Λονδίνο. Περνάς από τα βόρειο-ανατολικά προάστια και
σε μερικά σημεία ο δρόμος θυμίζει τα σαμαράκια στη Λιανή Άμμο. Μετά μπαίνεις σε μια
από τις μεγάλες εξόδους του Λονδίνου και σε λίγο βρίσκεσαι μέσα στο τοπίο της Αγγλικής
υπαίθρου. Βλέπεις τα μεγάλα αγροτεμάχια με τις ογκώδεις κυλινδρικές μπάλες από άχυρο
και κάποια κοπάδια πρόβατα με πυκνό μαλλί. Στον ορίζοντα βλέπεις τα σύννεφα και
μπορείς να μαντέψεις πoιό θα σε καταβρέξει. Πράγματι σε πέντε λεπτά περνάει από πάνω
ρίχνει κάπου –κάπου και καμιά μικροαστραπή σε καταβρέχει και φεύγει. Σε λίγο λες : Να ,
τώρα θα έρθει εκείνο από αριστερά και δεν πέφτεις έξω.
Το Cambridge είναι από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου. Παντού νιώθεις μια
κατανυκτικά υποβλητική ατμόσφαιρα, κάτι που σε κάνει να μιλάς λιγότερο. Η πόλη είναι
πολύ απλωμένη με παλιά – εκατοντάδων ετών-κτίρια και κολλέγια με τις γκριζοκόκκινες
αποχρώσεις. Ανάμεσα στα κολλέγια ρέει ο ποταμός Cam . Aν ανοίξεις ένα παράθυρο
κολλεγίου θα δεις κάποια κωπηλατική ομάδα να προπονείται ή καμιά αγελάδα να βόσκει
και να σε κοιτάει ήρεμα.
Όλα είναι ήρεμα στο Cambridge . Μια ηρεμία που δεν παραβιάζεται. Περνάς μπροστά από
τα κολλέγια. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι της επιστήμης έχουν αφήσει τη σκέψη τους μέσα
σ΄αυτούς τους χώρους. Από τον Χώκιν , τον Ράσσελ και τον Βίντγκενστάιν μέχρι τον
Δαρβίνο. Και πολύ πιο πριν στον 13 ο αιώνα. Ακουμπάς τους ίδιους τοίχους, τις ίδιες πόρτες,
τα ίδια έδρανα που άγγιξαν κι αυτοί. Τις ίδιες πύλες που τις συντηρούν σαν εικονίσματα…
Το νιώθεις ότι η ατμόσφαιρα βαραίνει. Σου φεύγουν τα αστεία και τα χωρατά. Προσκυνάς
και δεν μιλάς.
Ένα από τα πιο γνωστά κολλέγια στον κόσμο – όχι στη σύγχρονη Ελλάδα- είναι το Selwyn.
Παίρνει καμιά διακοσαριά φοιτητές το χρόνο σε περίπου 20 ειδικότητες, αν δεν κάνω
λάθος. Δεν χρειάζεται να πούμε με τι κριτήρια, τόσο για να μπεις όσο και για να βγεις. Στην
κεντρική πύλη τα λόγια του Απόστολου Παύλου: Να είστε σταθεροί στην πίστη σας. Να
γίνετε άντρες.
Τη γλώσσα που εμείς ποδοπατήσαμε και ξευτιλίσαμε, εκεί την έχουν σύνθημα ιερό.
Ντροπιαστικά ασελγήσαμε πάνω στην πνευματική κληρονομιά μας. Ευτυχώς που υπάρχουν
μέρη όπως το Καίμπριτζ και η Οξφόρδη που από το 1200 εφαρμόζουν αυτές τις
παραινέσεις. Όλα στη Ελληνική Γλώσσα ανάγονται. Λόγια από γρανίτη που θα θυμίζουν
όσο υπάρχει ανθρώπινο γένος – πού γεννήθηκε το φως της νόησης και της αρετής.
Ο γράφων πέρασε οχτώ φοιτητικά χρόνια τελειώνοντας δυο πανεπιστημιακές σχολές στη
Νομική της Αθήνας. Εκείνη την εποχή η Νομική ήταν μακράν το πιο βρώμικο κτίριο στην
Αθήνα. Όσοι πέρασαν από εκεί θα το θυμούνται. Λίγο πριν την Ολυμπιάδα το
σουλούπωσαν λίγο και τώρα το ξαναβρώμισαν τα πρεζόνια που συγκεντρώνονται γύρω
από το Πνευματικό Κέντρο. Εκεί, όταν περνούσες τη κεντρική είσοδο από τη Σόλωνος πάνω
από τις θυρίδες διάβαζες : «Οι αριστούχοι θα γίνουν τα νέα αφεντικά». Με μεγάλα
γράμματα από κάποιους ευκαιριακούς ψευτοαναρχικούς που όταν έπιασαν λίγα φράγκα
έγιναν πιο συντηρητικοί κι από τους συντηρητικούς που αντιμάχονταν. Η αριστεία
καταδικαστέα και η λαμογιά καμάρι. Οι τοίχοι γεμάτοι γκράφιτι και τα σκουπίδια με τον
τόνο. Φρίκη. Κι ενώ μέσα διδάσκονταν θεωρητικά η χρηστή διοίκηση του κράτους και η
δικαιοσύνη όλοι ξέραμε ότι λίγα μέτρα πιο έξω αυτά μετατρέπονταν σε κατάχρηση και
αδικία. Δύσκολες ισορροπίες σε δύσκολους χώρους…
Πώς να μην πάει κατά διαόλου αυτή η χώρα;
Πώς να μην κρατήσει το Καίμπριτζ τη σημαία της επιστήμης για χίλια ακόμη χρόνια;
Είμαστε πολύ μακριά, φίλοι αναγνώστες, από την πύλη του Selwyn. Όχι επειδή δεν έχουμε
ευφυία αλλά επειδή δεν έχουμε παιδεία. Και ο κατήφορος συνεχίζεται…
Πρέπει να αλλάξουμε προσανατολισμούς , αξίες και συμπεριφορές διαφορετικά θα
αφανιστούμε μέσα στην απαξίωση και την ανυποληψία.
Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε.
Να είστε έτοιμοι, σταθεροί στην πίστη σας, να γίνετε άντρες, γενναίοι.
Β. Παπαμιχαήλ