«Ο ρατσισμός στα ιστολόγια των Διρφύων Μεσσσαπίων» (του Βαγγέλη Παπαμιχαήλ)
Το μεγάλο παράπονο που έχουμε εδώ στο Psaxna.gr, φίλοι και φίλες, είναι ότι δεν μας απαντούν.
Σε πολλά θέματα έχουμε ζητήσει απαντήσεις από βουλευτές και δημοτικούς συμβούλους ή υπαλλήλους. Τσιμουδιά. Αυτό τι είναι; Αδιαφορία προς την κοινή γνώμη; Περιφρόνηση προς τους γράφοντες; Απαξίωση προς τα θέματα; Υπερβολικός φόρτος εργασίας (!) ;
Τίποτα απ΄όλα αυτά, φίλες και φίλοι. ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΦΟΒΙΚΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ. Τα άρθρα διαβάζονται από όλους όσους προαναφέραμε. Ακόμα και από τα πολιτικά κόμματα διαβάζονται. Φροντίζουν συμπολίτες μας πρόθυμα γι αυτό.
Μας προσάπτουν , φίλες και φίλοι, ελιτίστικες προσεγγίσεις και στάσεις. Δεν ξέρουν τι σημαίνει «ελιτίστικες» αλλά τέλος πάντων. Θέλουν να πουν ρητά «ρατσιστικές» αλλά στην προσπάθεια να το μαλακώσουν μπερδεύονται γιατί ούτε την έννοια του ρατσισμού γνωρίζουν. Τι σημαίνει λοιπόν ρατσισμός;
Θα θέσω μερικά ερωτήματα ( ρητορικά- στατιστικά ) με παράδειγμα συγκεκριμένη κοινωνική, «αδικημένη» ομάδα.
Κάνουν περισσότερο λαθρεμπόριο από τους άλλους πολίτες ή όχι;
Κάνουν περισσότερη φοροδιαφυγή ή όχι;
Κάνουν περισσότερες αιμομιξίες και εμπόριο παιδιών ή όχι;
Κάνουν περισσότερο εμπόριο ναρκωτικών ή όχι;
Κάνουν περισσότερες μικροκλοπές ή όχι; (Στις μεγαλοκλοπές έχουμε εμείς ειδικότητα)
Δείχνουν ασέβεια προς το νόμο και προς τους συμπολίτες ακόμα και σε ώρες κοινής ησυχίας ή όχι; Πετάνε πέτρες στα διερχόμενα αυτοκίνητα, ναι ή όχι; Πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας, ασφάλεια; Κλπ, κλπ, κλπ.
Παρ΄ όλα αυτά είναι επίσημα και οριστικά στο απυρόβλητο. Δεν τους ενοχλεί κανείς.
Ας τολμήσει ένας απλός Έλληνας πολίτης να κάνει κάτι απ΄όλα αυτά και θα δείτε τι θα πάθει.
Ποιός είναι ρατσιστής, υποκριτές; Αυτός που τα φωνάζει ή αυτός που τα προσπερνά με αντάλλαγμα τις ψήφους ή κάποια πελατειακά οφέλη σε επαγγελματικό, πολιτικό, κρατικό ή δημοτικό επίπεδο; Είναι ή δεν είναι αυτό έμπρακτος κρατικός ρατσισμός εις βάρος των νόμιμων και των νοικοκυραίων; Εις βάρος των Ελλήνων;
Ας πάρουμε τις μειονότητες των Ινδών και Πακιστανών. Υπάρχουν και καλοί και κακοί όπως σε όλους τους λαούς του κόσμου. Άλλο είναι το πρόβλημα που θέσαμε. Είπαμε ότι το παζάρι είναι βρώμικο και αναχρονιστικό και ότι ο τόπος χάνει χρήματα και αιμορραγεί οικονομικά σε μια ιστορική φάση που και το τελευταίο Ευρώ μας είναι απαραίτητο. Και αυτή τη στιγμή μονοπωλείται από πολίτες αυτής της καταγωγής . ΝΑΙ Η ΟΧΙ; Οφείλουμε να προστατέψουμε οικονομικά τον τόπο από μια άσκοπη φυγή χρημάτων ή όχι; Δεν ξέρουμε που καταλήγει αυτή η εκροή χρημάτων. Σε κάποιο χωριό της πατρίδας τους, στη Χαλκίδα, στην Αθήνα; Όπως και να έχει, όχι στα Ψαχνά. Πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουν;
Ας πάρουμε τη μειονότητα των πολιτών Aλβανικής, Ρώσικης καταγωγής κλπ. Υπάρχουν και καλοί και κακοί. Όπως οι Έλληνες. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι σε πολλές περιπτώσεις έχουν δείξει πολύ περισσότερη αξιοπρέπεια από μερικούς Ελληναράδες που έχουν μάθει να κάνουν το κορόιδο εντελώς ξεδιάντροπα – σαν τους πολιτικούς. Πολλοί ήταν φτωχοί άνθρωποι αλλά περήφανοι και μπεσαλήδες. Θα αναφέρω μικρά ονόματα ανθρώπων που συνεργάστηκα άψογα μαζί τους. Πέτρος, Άρης, Αντρέας, Γιώργος, Μπάμπης, Σωκράτης, Σπύρος, Μαρία, Άννα, Νικολέτα, Παναγιώτα, Χαρά, Νίκος και πολλοί άλλοι. Υπέροχοι γονείς. Εκπληκτικοί μαθητές. Φιλότιμοι επαγγελματίες και εργάτες. Φυσικά υπάρχουν και οι κακές εξαιρέσεις όπως παντού. Στους Γάλλους, στους Γερμανούς, στους Σκανδιναβούς, παντού.
Στο Psaxna.gr. δεν υπηρετούμε καμιά πολιτική παράταξη και ούτε τις έχουμε ανάγκη. Έχουμε αποφασίσει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και αυτό είναι που ίσως δεν αρέσει σε ορισμένους. Πέρα από το ρατσισμό ή μη-ρατσισμό υπάρχει η πραγματικότητα σε μια ξεπουλημένη χώρα που δεν μπορεί να θρέψει ούτε τον εαυτό της. Γι αυτό έχουμε και την μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου.
Υπάρχουν περιπτώσεις, φίλες και φίλοι, που ο γράφων μπορεί να χαρακτηριστεί ρατσιστής; ΝΑΙ.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των υποκριτών.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των δειλών.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των ανώνυμων υβριστών.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των δωσίλογων.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των φτηνών συμβιβασμένων.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των κοινωνικά χυδαίων.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των διπρόσωπων.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των κομπλεξικών.
Είμαι ρατσιστής εναντίον αυτών που πουλάνε την ψυχή τους για το μικροσυμφέρον τους.
Είμαι ρατσιστής εναντίον αυτών που κινούνται σκουληκιάρικα για να ωφελήσουν το τομάρι τους πηγαίνοντας πάντα με το μέρος του ισχυρού.
Είμαι ρατσιστής εναντίον των κλεφτών, των βιαστών, των εκβιαστών, των ψευτών, των ρουφιάνων, των αντικοινωνικών, των μισάνθρωπων, των καταχραστών, των καταπατητών, των τοκογλύφων, των τεμπέληδων, των τυχοδιωκτών, των εμπρηστών, των μνημονιακών πολιτικών και πολλών άλλων κατηγοριών μιας μακράς λίστας της Ελληνικής πραγματικότητας.
Μόνο ποιοτική είναι η διαφορά. Όλοι έχουμε κάποια μορφή ρατσισμού αλλά το βλέπουμε μόνο στους άλλους και ποτέ στον εαυτό μας.
Όλοι είμαστε ρατσιστές. Ο καθένας με το δικό του «διακριτικό» τρόπο. Το ποιος είναι πραγματικός ρατσιστής το αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών τονίζοντας ότι η ερπετοειδής, γλειψιάρικη τακτική είναι ένα από τα χαρακτηριστικά μέσα ξεφτιλισμένης επιβίωσης σε όλη τώρα πια την επικράτεια. Πολύ περισσότερο στον δικό μας μίζερο μικρόκοσμο της ατομικής ασημαντότητας.
Όσο για το Σταμάτη θα πρέπει να σας πω- κι ας μην το θέλει ο ίδιος- ότι όταν αφιέρωνε τις ελάχιστες ώρες που του επέμεναν σε εθελοντικές εργασίες μέσα στη νύχτα στα στρατόπεδα προσφύγων, έτρεχαν τα μικρά προσφυγόπουλα μόλις τον έβλεπαν και τον έπαιρναν αγκαλιά.
Αυτά.