“ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ, ΝΑΙ ΣΤΑ ΣΚΥΛΑΔΙΚΑ” (ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ)
για το σημερινό άρθρο, φίλοι αναγνώστες, είναι η διαφαινόμενη πρόθεση της
τυχάρπαστης παρέας του ΣΥΡΙΖΑ να περιορίσει ακόμη περισσότερο τη διδασκαλία της
αρχαίας Ελληνικής γλώσσας στο Γυμνάσιο, Λύκειο και ότι άλλο προδοτικά
επινοήσουν.
από είκοσι περίπου χρόνια, αν θυμάμαι καλά, δυο βουλευτές της Κάτω Βουλής στη
Γαλλία τόλμησαν να προτείνουν αλλαγές στο τονικό σύστημα της Γλώσσας τους ( κάτι
σαν την οξεία, βαρεία και περισπωμένη για τα δικά μας). Σύσσωμη ή συμπολίτευση
και η αντιπολίτευση αντιπρότειναν την έκπτωση των δυο από το αξίωμά τους
και στέρηση εφ΄ όρου ζωής του δικαιώματος του επανεκλέγεσθαι.
γλώσσα και η ιστορική παράδοση της συναίσθησης τού ανήκειν στην ίδια εθνότητα
είναι τα δυο βασικά στοιχεία που κρατούν ένα έθνος δεμένο στον ιστορικό
του χρόνο και στο μέλλον του. Ήμουν μαθητής λυκείου όταν καταργήθηκε η
καθαρεύουσα και καθιερώθηκε η δημοτική επί υπουργίας Γ. Ράλλη, νομίζω. Ένα
μπάχαλο! Δεν ξέραμε τι να γράψουμε πως. Το κοριτσάκι , του κοριτσακιού, το
σκυλάκι , του σκυλακιού. Δεν γινόταν, δεν έβγαινε, μόνο γέλια προκαλούσε. Εν
πάση περιπτώσει πέρασε. Τα φασκελοκουκουλώσαμε και συνεχίσαμε. Αργότερα επί
ΠΑΣΟΚ, στη δεκαετία του 80 (και πάλι δεν θυμάμαι καλά) πέρασαν την καθιέρωση του
μονοτονικού. Ήταν ένα θερινό τμήμα της βουλής – καμιά τριανταριά όλοι κι όλοι κι
αυτοί μισοκοιμισμένοι λόγω της ώρας.
το πετσόκομμα της γλώσσας ήταν πάντα, φίλοι αναγνώστες, το όνειρο της
Αριστεράς και η εκπλήρωση προδοτικών υποσχέσεων από την άλλη (δεξιά)
πλευρά. Η καλή, προσεγμένη και γραμματικά δομημένη γλώσσα ήταν πάντα
συνδεδεμένη, για την Αριστερά, με την άρχουσα, αστική τάξη των προνομίων και
κάτι άλλες ανοησίες. Και ότι έκαναν το έκαναν περισσότερο λόγω βλακείας και
άγνοιας. Όσο για τους άλλους τα κίνητρα ήταν πολύ χειρότερα. Είναι πολύ μεγάλο
το θέμα για να αναλυθεί εδώ.
λοιπόν τώρα η ώρα να προωθήσουν με χαρά αυτό που πάντα ονειρεύονταν. Το όνειρο
του Στάλιν που έβλεπε τους ανθρώπους σαν στατιστική και όχι σαν άτομα με
προσωπικότητα. Ήθελαν μια παγκόσμια, αταξική κοινωνία χωρίς ταυτότητα. Ένα
παγκόσμιο κοπάδι πρόβατα. Και το κόμμα σαν ένας απρόσωπος κοινωνικός και
πολιτικός μηχανισμός πάνω από ανθρώπους, όνειρα και φιλοδοξίες πού ήταν κόκκινο
πανί για τους ρομποτικούς γραφειοκράτες.
καλά ότι τη στήλη την διαβάζουν πολιτικοί και βουλευτές του νομού. Προκαλώ
κάποιον να βγει επώνυμα και να εξηγήσει γιατί θέλουν να καταργήσουν, να
περιορίσουν ή ότι διάβολο άλλο θέλουν να κάνουν με τη διδασκαλία των Αρχαίων
Ελληνικών. Περιμένω.
μπορούσαν να κάνουν πολλές άλλες προτάσεις, φίλοι αναγνώστες. Θα μπορούσαν να
ξεκινήσουν στην πρώτη γυμνασίου με την διδασκαλεία της γλώσσας του Παπαδιαμάντη
, του Ροϊδη, του Ραγκαβή, του Κοραή. Καταντήσαμε να διαβάζουμε τον Παπαδιαμάντη
από μετάφραση…! Αυτό θα ήταν μια αρχή για την είσοδο σε πιο δύσκολα γλωσσικά
μονοπάτια. Στη συνέχεια να μάθουν τα παιδιά τη βυζαντινή γλώσσα. “Τη υπερμάχω
στρατηγώ τα νικητήρια, Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια…” Δεν είναι δα
και τόσο δύσκολο.
θα έφταναν στην Αλεξανδρινή γλώσσα του Ευαγγελίου (μετάφραση των 70). “ Μακάριοι
οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνη ότι αυτοί χορτασθήσονται”. Ούτε κι αυτό
είναι δύσκολο. Από την “επί του όρους ομιλία είναι”. Και σταδιακά θα έφταναν
μέχρι τους μεγάλους κλασσικούς και τον Όμηρο καλύπτοντας ένα σημαντικό κομμάτι
της Ελληνικής Γραμματολογίας.
Λέει η χωματερή της πλατείας Συντάγματος! Να μη διδαχθεί τίποτα.
αυτό το σκεπτικό ακόμα και η γλώσσα του Παλαμά, του Καζαντζάκη και της Δημουλά
θα μας φαίνεται σε λίγο καιρό σαν ένα άγνωστο Κινέζικο κείμενο. Μόνο τη
γλώσσα του Φλωρινιώτη θα καταλαβαίνουμε: “ Ωπα, έλα, άιντε παιδί μου ,
τελείωνε”, και την ανατριχιαστικά εθνική στιχουργική του Πανταζή:” Μ’ αγαπάς; Σ’
αγαπώ πολύ. Τι ζητάς; Ένα σου φιλί”. Ας μην αναφέρω το κελί 33 του
Κορυδαλλού με το οποίο διασκεδάζει και ψυχαγωγείται ο μισός ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το
τελευταίο καλά θα κάνουν να το μάθουν. Ίσως να τους χρειαστεί.
προσπαθούν να κάνουν, φίλοι αναγνώστες. Ένα γλωσσικό ισοπέδωμα προς την πλήρη
πνευματική αποτελμάτωση.
Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον” έλεγε ο Θεμιστοκλής πριν τη
ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ξέρετε τι αντίστοιχο θα έλεγαν οι γλωσσοπροδότες
πριν τις βρωμοεκλογές σήμερα; “Οχι ρε φιλάρα! ο Μίλτος έγινε φίρμα κι εγώ δεν
την παλεύω κάστανο.” Διαλέξτε και πάρτε…