“Η ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΤΗΛΑ” (ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ)
φταίει η μαθήτρια από το Αφγανιστάν, φίλοι αναγνώστες, που βγήκε πρώτη.
Όλη η Ελλάδα το συζητά, το αναλύει και το σχολιάζει. Πρέπει να κρατήσει
τη σημαία ή δεν πρέπει; Ασφαλώς και θα προτιμούσαμε όλοι να την κρατάει
ένα Ελληνόπουλο αλλά οι περισσότεροι σχολιαστές- ως συνήθως- εστιάζουν
σε λάθος σημείο. Γιατί δεν μπορούμε να εστιάσουμε στο κέντρο του
προβλήματος; Γιατί τα βλέπουμε όλα τόσο ρηχά και απερίσκεπτα; Όχι μόνο
στο προκείμενο θέμα αλλά σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής,
επαγγελματικής, πολιτικής και προσωπικής μας ζωής; Η ρηχότητα και
ευκολία στην άποψη είναι πια χαρακτηριστικό επικίνδυνο σε μια κοινωνία
που άγεται και φέρεται οπισθοδρομώντας τόσο στη στάση όσο και στην
αντι-στάση, την αντι-θέση, χαμένη μέσα σε μια δίνη που όλο και
βαθαίνει, όλο και μας καταπίνει. Χωρίς, δυστυχώς, ορίζοντα, χωρίς
προοπτική και, το κυριότερο, χωρίς επίγνωση.
αντιλαμβάνεστε γιατί η εν λόγω μαθήτρια βγήκε πρώτη; Όχι επειδή έβγαλε
τη μεγαλύτερη βαθμολογία- αυτό είναι το τυπικό μέρος. Βγήκε πρώτη γιατί
προφανώς μιλάει καλύτερα Ελληνικά από τους συμμαθητές της, γράφει
καλύτερες εκθέσεις, ξέρει καλύτερα την Ελληνική ιστορία, μαθηματικά,
φυσική κλπ. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός αλλά στην ουσία δεν είναι το
ίδιο πράγμα. Εξηγούμαι: Η μαθήτρια δεν βγήκε πρώτη επειδή η μητέρα της
«έγλειφε» κάθε μέρα την καθηγήτρια. Δεν βγήκε πρώτη επειδή ο καθηγητής
λυκείου της κάνει ιδιαίτερα με ανταλλαγή ένα κάλπικο εικοσάρι. Δεν βγήκε
πρώτη επειδή ο πατέρας της πηγαινοέρχεται με γεμάτα τα χέρια στα
σπίτια καθηγητών. ΒΓΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΞΙΖΕ! Δεν βγήκε πρώτη για να
σκάσουν οι συνάδελφοι των γονιών στη δουλειά, ούτε για να λυσσάξουν οι
συγγενείς και να ζηλέψουν οι γείτονες. ΒΓΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ΕΠΕΙΔΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ!
Χωρίς τις ανέσεις και τα «μέσα» τα δικά μας. Χωρίς δημόσιες
σχέσεις-δηλαδή αισχρές και ψεύτικες συναλλαγές. ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ
ΤΗΣ. Αυτό είναι που μας ενοχλεί και μας σκοτώνει, φίλοι αναγνώστες.
Γιατί είμαστε σε λάθος δρόμο και κινούμαστε όπως μας έδειξαν οι
διδάξαντες από “ ψηλά”. Γιατί έχουμε διδάξει στα παιδιά μας ότι για να
πετύχουν πρέπει να ακολουθήσουν τη μεθοδολογία της σύγχρονης, σαθρής
Ελληνικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που καταδικάζει την αξιοκρατία και
κάνει τη λαμογιά σημαία και λάβαρο της καταξίωσης.
αυτά, φίλοι αναγνώστες, έχουν περάσει και στα νέα παιδιά. Έχουν μάθει
κι αυτά να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο : « Κυρία, τι όμορφη που είστε
σήμερα!», «Κυρία, πως σας πάει αυτό το χρώμα!» , «Κυρία, πως με
βρίσκετε; Είμαι καλή; Προσπαθώ;» Και στο καπάκι τρέχει και η μάνα της
μπασκλασαρίας να ζητήσει το λόγο γιατί η καθηγήτρια έβαλε 19 και όχι 20
στη γεωγραφία στο παιδί. Δεν αντιλαμβάνεται η ηλίθια ότι το πλασματικό
19 και 14/15 της τελικής βαθμολογίας θα καταλήξει σε ένα άχρηστο ΤΕΙ της
Ελληνικής επαρχίας. Δεν αντιλαμβάνεται ότι τώρα πια αν θέλεις να έχεις
απαιτήσεις για μια καριέρα της προκοπής θα πρέπει να αποδείξεις ότι
έχεις πραγματικές και βαθιές γνώσεις που δεν αποκτούνται λαδώνοντας και
γλείφοντας δεξιά και αριστερά. Δεν αντιλαμβάνεται ο βλάκας πατέρας ότι ο
φοιτητής γιός του, ακολουθώντας τις ίδιες οικογενειακές «αρχές» θα
γραφτεί στη πιο ισχυρή φοιτητική παράταξη με την ελπίδα να του δώσουν τα
θέματα των εξετάσεων. Και στο τέλος του λέει και μπράβο γιατί
κινήθηκε «έξυπνα». Και να μην ισχυριστεί κάποιος ότι δεν γίνονται αυτά
γιατί τα ακούω καθημερινά από πρώτο χέρι. Και το χειρότερο είναι ότι τα
παιδιά είναι ήδη- ασυναίσθητα- μυημένα σ΄αυτή την συμπεριφορά θεωρώντας
την-αλίμονο- δεδομένη. Μυημένα σε μια κοινωνική ανηθικότητα που οδήγησε
ένα ολόκληρο κράτος στο γκρεμό και την καταστροφή. Και δεν διαφαίνεται
πουθενά έστω και μια υποψία αλλαγής της θλιβερής αυτής πορείας. Δεν
μπορώ να ξεχάσω ένα βράδυ που μου τηλεφώνησαν κάποιοι φοιτητές για ένα
πρόβλημα ηλεκτρικό σε ένα διαμέρισμα. Ήθελαν να κάνουν πάρτυ και
έστειλα τη σύζυγο να δει τι γίνεται. Τους έφτιαξε όπως – όπως μια πρίζα
ενώ τέσσερα παλικάρια – δυο μέτρα ο καθένας- κάθονταν και κοίταγαν
αποβλακωμένα. Φοιτητές της ηλεκτρολογίας, της μηχανολογίας και του
αυτοματισμού !!! Εκεί καταντήσαμε…
φταίει η μαθήτρια από το Αφγανιστάν, φίλοι αναγνώστες, που κράτησε την
Ελληνική σημαία . Φταίμε εμείς οι ίδιοι που δεν είμαστε άξιοι να την
κρατήσουμε. Φταίμε εμείς που προάγουμε την ψεύτικη αριστεία της
παπαγαλίας. Φταίμε εμείς γιατί είμαστε υποκριτές και λέμε ότι για τη
σημαία έχει χυθεί αίμα και πρέπει να την κρατάει Έλληνας ενώ, από την
άλλη πλευρά, κινούμαστε σαν τους Συριζαίους. Φταίμε εμείς γιατί τη
σημαία την θυμόμαστε μόνο στην παρέλαση και στα πανηγύρια. Φταίμε εμείς
γιατί στην πατρίδα της σκέψης και της αρετής τώρα διδάσκουμε δολοπλοκία
και τυχοδιωκτισμό. Φταίμε εμείς γιατί αντί να «μετέχουμε της Ελληνικής
παιδείας» μετέχουμε της παιδείας του Κωστόπουλου σε αντίθεση με την
μαθήτρια από το Αφγανιστάν. Φταίμε εμείς γιατί αυτή τη σημαία που
τίμησαν οι πρόγονοι θυσιάζοντας τη ζωή τους την καταντήσαμε ένα κουρέλι
χωρίς αξία και το πουλήσαμε φτηνά, όσο – όσο.
περίπτωση της μαθήτριας πρέπει να μας προβληματίσει και να μας
ταρακουνήσει. Όχι να μας εξαγριώσει εναντίον της. Κάποιος σχολιαστής
έγραψε ότι η παρέλαση είναι εθνική γιορτή και όχι σχολική. Ναι, αλλά
αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ένα απλό κορίτσι από την Ασία αγάπησε
την Ελληνική παιδεία περισσότερο από τα δικά μας παιδιά. Αν έκανε πίσω η
ίδια και έλεγε: «Παραιτούμαι, ας πάρει τη σημαία ένα Ελληνόπουλο» τότε
η προσβολή θα ήταν μεγαλύτερη.
δίνω συγχαρητήρια στη μαθήτρια. Φοβάμαι, όμως. Φοβάμαι για εμάς τους
ίδιους, για το χάλι μας. Φοβάμαι ότι στο τέλος δεν θα μας πάρουν μόνο
τη σημαία…