«Ζωοφιλία και εγκληματική άγνοια»
“Μίσησα τα σκυλιά εξ αιτίας των ανθρώπων”, λέει ο φίλος και συνεργάτης Γ. Β.
Οι εικόνες ενός ζώου με το μωρό στα δόντια θα ακολουθούν για πάντα τους ακατάλληλους γονείς. Αυτή θα είναι μια ποινή εφ΄όρου ζωής για την εγκληματική τους αμέλεια.
Σκληρά λόγια, φίλες και φίλοι, αλλά αυτές είναι οι σκέψεις όλων των γονιών που έχουν σώας τας φρένας μετά το τελευταίο περιστατικό όπου ένα αγγελουδάκι τριών μηνών κατακρεουργήθηκε στο στόμα ενός δολοφονικού ζώου. Δεν χρειάζεται ούτε εισαγγελέας ούτε δικαστής τώρα πια. Το μεγάλο κακό έγινε. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά και πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι η τελευταία. Βασικοί πρωταγωνιστές παρόμοιων περιπτώσεων είναι με διαφορά δυο ράτσες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: πίτμπουλ και ρότβάιλερ. Ας μη βιαστεί κάποιος ανόητος να πει ότι είναι τυχαίο γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Οι στατιστικές είναι αμείλικτες. 245 θανατηφόρα περιστατικά με πίτμπουλ και 45 με ρότβάιλερ. Τά άλλα νούμερα είναι ελάχιστα. Αρκετά σοβαρά κράτη έχουν απαγορεύσει την είσοδο ή έχουν θέσει αυστηρότατους περιορισμούς για τις δυο ράτσες στην επικράτειά τους. Δανία κλπ .
Φίλοι των ζώων, το κακό έχει παραγίνει και η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ο γράφων είναι ζωόφιλος και ιδιοκτήτης σκύλου. Τον έφεραν τα παιδιά πριν δυο χρόνια νομίζοντας ότι είναι ένα παιχνίδι. Τους τόνισα ότι δεν είναι παιχνίδι αλλά σοβαρή ευθύνη τόσο προς τους συνανθρώπους όσο και προς την ίδια τη φύση του ζώου. Αν κάτι πάει στραβά δεν θα φταίει το ζώο αλλά ο ιδιοκτήτης.
Η παράνοια των ανθρώπων έχει φτάσει σε ανεξήγητα επίπεδα. Η θέση ενός ζώου δεν είναι μέσα σε ένα διαμέρισμα 60 τμ, ούτε σε ένα μπαλκόνι 2 Χ 1μ. Το ζώο δεν χρειάζεται ούτε πλύσιμο με σαμπουάν, ούτε γυαλιά ηλίου , ούτε μασάζ στα πόδια, ούτε καπελάκι, ούτε μανικιούρ, ούτε ντύσιμο για να μην κρυώνει. Η φύση έχει φροντίσει γι αυτό. Το ζώο θέλει το φυσικό του χώρο και το φυσικό τρόπο ζωής. Κάθε βλακώδης ανθρώπινη παρέμβαση βγάζει το ζώο από την ίδια του τη φύση, του κάνει κακό. Το αποσυντονίζει, το αποπροσανατολίζει, το αγχώνει, το αρρωσταίνει, το τρελαίνει. Το ζώο έχει τα ένστικτα της φύσης του. Έχει τη δική του νόηση, τους δικούς του μηχανισμούς, την δική του αντίληψη. Πράγματα που οι “ζωόφιλοι” αδυνατούν να κατανοήσουν. Το να επιβάλεις λόγω ανοησίας πρακτικές των ανθρώπων πάνω στα ζώα είναι παράβαση των νόμων της φύσης. Κάποια στιγμή το ζώο θα αντιδράσει ανεξέλεγκτα. Κανένας δε μπορεί να προβλέψει πότε και πως. Φυσικά δεν μπορείς να καταλογίσεις δόλο σε ένα ζώο.
Το θέμα δεν είναι φιλολογία ούτε ανταλλαγή ανοησιών και θεωριών. Επαναλαμβάνω: η κατάσταση έχει ξεφύγει. Πριν λίγες μέρες φίλος που πουλάει ζωοτροφές μου διηγήθηκε περιστατικό όπου “μητέρα” αγόρασε πανάκριβη τροφή για το σκύλο την ίδια στιγμή που το παιδάκι δίπλα της έκλεγε γιατί δεν του αγόρασε παγωτό ή πατατάκια ή κάτι τέτοιο.
Τι σημαίνει τελικά ζωοφιλία; Ζωόφιλος ήταν κι ο Χίτλερ. Διεστραμμένος, ανίκανος σωματικά και σεξουαλικά, παρανοϊκός και σαδιστής είχε πέντε- έξι ντόπερμαν μέσα στο σπίτι του να τον φυλάνε. Ηδονιζόταν να βλέπει όσους τον επισκέπτονταν να τρέμουν από το φόβο μπροστά στα σκυλιά. Ζωόφιλος λέει ότι είναι κι αυτός που έχει ένα παπαγαλάκι φυλακισμένο σε ένα κλουβί 20 επί 30 εκατοστά. Ζωόφιλος λέει ότι είναι κι αυτός που εκπαιδεύει το σκύλο για να επιτεθεί σε άνθρωπο όταν πάρει διαταγή νομίζοντας ότι έτσι θα είναι ασφαλής. Δεν αντιλαμβάνεται ο ανεγκέφαλος ότι έναν αποφασισμένο εγκληματία δεν τον σταματάει το μέγεθος του σκύλου. Με ένα απλό σπραίυ τον εξουδετερώσει πολύ εύκολα, να μην πω τίποτα χειρότερο. Όσο φοβάται ένα κανίς, φοβάται και έναν μολοσσό. Ένα οποιοδήποτε γαύγισμα μπορεί, ίσως, να τον αποτρέψει για να μη γίνει αντιληπτός. Όχι ο όγκος και η ράτσα του σκύλου.
Οι γάτες και τα σκυλιά, φίλοι αναγνώστες, έχουν μάθει να ζουν κοντά στους ανθρώπους. Δεν είναι όμως μέλη της οικογένειας, ούτε του ανθρώπινου είδους. Καλά και άγια είναι τα σκυλιά για να φυλάνε τα πρόβατα από τους λύκους, να ειδοποιούν το βοσκό,να τρέχουν ελεύθερα σε ένα αγρόκτημα και να προστατεύουν ένα απομακρυσμένο σπίτι, να οδηγούν τυφλούς στο δρόμο κλπ. Δεν είναι όμως παιχνίδια για να καλύπτουν τις ιδιοτροπίες, τις ανασφάλειες, τα κενά και την απερισκεψία μας. Δεν είναι για να φυλάνε μωρά ! Αν τα χρησιμοποιήσουμε έτσι υπάρχει κίνδυνος εκτροπής με τα γνωστά αποτελέσματα. Άλλωστε τα περισσότερα θύματα δεν είναι κλέφτες και διαρρήκτες αλλά μικρά παιδιά της ίδιας της οικογένειας και ανυποψίαστοι περαστικοί. Όσοι έχουν αντιρρήσεις ας φέρουν στο μυαλό τους τις εικόνες του μωρού και ας αναλογιστούν πως θα ένιωθαν αν αυτό γινόταν μέσα στο δικό τους σπίτι.
Τέλος θα ήθελα να υπενθυμίσω στις τοπικές αρχές ότι η στείρωση των αδέσποτων δεν φτάνει για να λύσει το τοπικό πρόβλημα. Όταν τα σκυλιά συγκεντρώνονται, είτε είναι στειρωμένα είτε όχι, δημιουργούν αγέλη και τότε ενεργοποιούνται άλλοι μηχανισμοί – ακατανόητοι στους ανθρώπους – σε σημείο που ακόμα και ένα φιλήσυχο ζώο, διαισθανόμενο την δύναμη της ομάδας, μπορεί να κάνει επίθεση σε οποιονδήποτε. Η καλύτερη λύση είναι η άμεση περισυλλογή τους σε ειδικούς χώρους περίθαλψης.
Λυπάμαι αν στενοχώρησα κάποιους ζωόφιλους αλλά να θυμούνται: το θέμα δεν είναι τι κάνεις μετά από ένα κακό. Το θέμα είναι τι κάνεις πριν το κακό. Κατόπιν είναι ήδη αργά και το μόνο που γίνεται είναι ανταλλαγές απόψεων περί του τι, πως και αν έπρεπε να γίνει κλπ, κλπ. Καλά θα κάνουν να μην αφήνουν ρότβάιλερ και πίτμπουλ να φυλάνε τα βρέφη.
Η ζωοφιλία πρέπει να κινείται μέσα στα όρια της κοινής, απλής λογικής αλλιώς γίνεται εγκληματικά επικίνδυνη.
Θα παρακαλούσα επίσης για πολλοστή φορά τους σχολιαστές να διαβάζουν ένα κείμενο πριν σχολιάσουν.
Β. Παπαμιχαήλ