“ΕΝΦΙΑ: Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ” (ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ)
Η στιγμή που κανένας δεν θέλει να σκέφτεται φτάνει, φίλοι αναγνώστες. Σ΄ αυτό το άρθρο θα κάνω χρήση της παλιάς, αποκηρυγμένης μου ιδιότητας για να θέσω υπ΄όψη σας μερικούς προβληματισμούς ως προς τη συνταγματική νομιμότητα του ΕΝΦΙΑ.
Το θέμα έχει δυο όψεις.
Η πρώτη είναι η πραγματιστική. Ολοι το ξέρουμε και όλοι το έχουμε υποστεί. Ο ΕΝΦΙΑ υπολογίζεται με βάση αγοραστικές και εμπορικές αξίες που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Ενα διαμέρισμα στα Πετράλωνα φορολογείται για παράδειγμα με βάση μια υπολογιζόμενη αξία 100 000 Ευρώ. Στην πράξη αυτή η αξία δεν υπάρχει. Όσο κι αν διατείνονται κάποιοι στις οικονομικές εφημερίδες ότι η αξία δεν ξεπερνάει στην αγορά τις 40 000, δεν ισχύει ούτε καν αυτό. Ο λόγος είναι απλός. Δεν γίνονται αγοραπωλησίες. Με την αναξιοπιστία και την παράνομη λειτουργία του κράτους δεν υπάρχει κανείς αυτή τη στιγμή που θα δώσει 40 000 για να αγοράσει ένα ακίνητο αξίας διπλάσιας η τριπλάσιας γιατί δεν ξέρει τι τον περιμένει την επόμενη μέρα: Αναδρομικό πόθεν έσχες; Μείωση του αφορολόγητου ορίου; Γεωμετρική αύξηση του συντελεστή φορολόγησης; Η αγορά είναι νεκρή. Και πάνω σε μια νεκρή αγορά το παράνομο κράτος επιμένει και συνεχίζει να ασελγεί.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα κράτος λωποδύτη που προσπαθεί να αρπάξει οτιδήποτε από οποιονδήποτε.Επιμένω στην λέξη παρανομία, φίλοι αναγνώστες γιατί εδώ υπάρχει και μια σοβαρότατη νομική παράμετρος . Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο σαφής παρουσιάζοντας δυο νομικά παραδείγματα.
1)Αρθρο 7 παράγραφος 1 του συντάγματος: Εγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.
Από αυτή τη διάταξη νομικά συμπεραίνεται ότι το πνεύμα και η βούληση του συνταγματικού νομοθέτη είναι ότι πρέπει να υπάρχει στη χώρα ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥ από πριν. Οτιδήποτε χαρακτηρισθεί διαφορετικά ή τιμωρηθεί διαφορετικά μετά τη τέλεση της πράξης είναι αντισυνταγματικό και παράνομο εκτός κι αν είναι ευνοϊκότερο. Αυτή είναι μια βασική, παγκόσμια αρχή κατοχυρωμένη σε όλα τα συντάγματα των δημοκρατικών χωρών του κόσμου. Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι ο πολίτης πρέπει να ξέρει από πριν τι συνέπειες θα έχει ένα νομικό αδίκημα ή,
ασφαλώς, και μια δικαιοπραξία.
Πάνω σ΄αυτό δεν υπάρχει καμιά αμφισβήτηση. Προσέξτε τώρα κάτι άλλο.
2)Αρθρο 78 παράγραφος 2: Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέραν του οικονομικού έτους εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε.Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιβληθεί το 2016 φόρος για οτιδήποτε πριν το2015. Ολα καλά μέχρι εδώ. Μπορεί να υπάρχει εγκληματική υπερφορολόγηση,αυθαίρετη εκτίμηση και καθορισμός αξιών, απάνθρωποι και αντιαναπτυξιακοί συντελεστές, ακόμη και ληστρική επιδρομή σε νόμιμα εισοδήματα. Ολα αυτά μπορεί να επενδυθούν με μια επίφαση νομιμότητας για έκτακτες περιπτώσεις κλπ και ο φορολογούμενος πολίτης να τα δεχτεί θέλοντας και μη – φταίει δεν φταίει.
Εδώ έχουμε όμως μια μεγάλη αντινομία στην εφαρμογή του δικαίου. Στο άρθρο 7 ο συνταγματικός νομοθέτης φωνάζει για ασφάλεια δικαίου. Στο άρθρο 78 την επαναλαμβάνει. Αυτό όμως ισχύει μόνο για τα εισοδήματα. Οταν ένας πολίτης προβαίνει σε μια δικαιοπραξία ( αγοραπωλησία, κληροδότηση κλπ) ή ανοικοδόμηση πρέπει επίσης να έχει ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥ. Στη συνέχεια προβαίνει σε όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες – νομικές και φορολογικές- και είναι εξασφαλισμένος από το σύνταγμα. Στην πράξη ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας νόμος πού οι διατάξεις του έχουν επιβαρυντική και αναδρομική φορολογική ισχύ. Μην μένετε στο γεγονός ότι επιβάλλεται φέτος για φέτος γιατί το αντικείμενο που φορολογείται αγοράστηκε ή κατασκευάστηκε πριν έως πολύ πιο πριν (ακόμη και 100 χρόνια πιο πριν) τηρώντας όλες τις τότε νόμιμες διαδικασίες.
Το σημερινό κράτος είναι ο απόστολος της ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΥ.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα τέλη κυκλοφορίας. Πολλοί αγόρασαν αυτοκίνητο (όχι ο γράφων) με μηδενικά τέλη κυκλοφορίας. Οποιαδήποτε άλλη φορολόγηση εκ των υστέρων είναι αντισυνταγματική γιατί αναιρεί την ασφάλεια δικαίου. Κάτι παρόμοιο έγινε με όσους επένδυσαν (όχι ο γράφων) στα φωτοβολταϊκά. Και η παρανομία του κράτους συνεχίζεται εις βάρος των νομοταγών πολιτών επειδή είναι ανίκανο να εντοπίσει την παρανομία ή ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να την εντοπίσει. Θα μπορούσε το κράτος-απατεώνας να φορολογήσει ίσως ακόμη πιο ληστρικά τα καύσιμα ή τα εισοδήματα από τα ακίνητα. Αυτό θα είχε μια επίφαση –έστω—δικαίου αλλά ο ΕΝΦΙΑ σαν φορολογικός νόμος είναι αντισυνταγματικός εκατό τις εκατό. Είναι άνευ νομικής σημασίας αν το ακίνητο είναι στο Ψυχικό ή στα Ψαχνά. Αν οι πολίτες ήξεραν τι τους περιμένει η χώρα θα είχε μείνει όπως ήταν μετά τον πόλεμο. Η μεγάλη πλειοψηφία λειτούργησε και επένδυσε νόμιμα και τώρα τιμωρείται από ένα παράνομο και αισχρά αυθαίρετο κράτος. Το σύνταγμα, φίλοι αναγνώστες, είναι το εικόνισμα και η ασφάλεια του πολίτη και για να κατοχυρωθεί έχουν χυθεί χιλιάδες τόνοι αίμα σ΄ολόκληρο τον κόσμο. Το σημερινό κράτος παραβιάζει τον θεμελιώδη νόμο της δημοκρατίας. Τι κάνουν οι δικαστές των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας; Ρωτήστε τους…
ΥΓ. Επειδή το θέμα είναι καθαρά νομικό θα παρακαλούσα το Σταμάτη να μην αναρτήσει ανώνυμα και άσχετα σχόλια.
Β.Παπαμιχαήλ