«Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους»
Αυτά είναι τα πικρά λόγια του Λάζαρου που γύρισε από τον Κάτω Κόσμο.
Τρίτη και πιο φαρμακερή . Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά γίναμε θέμα πανελλήνια αλλά όχι για καλό λόγο. Λες και κάποιος έχει καταραστεί τον τόπο. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τις σεισμικές σμηνοσειρές που κάθε τόσο μας επισκέπτονται, τότε μπορούμε να πούμε ότι τα έχουμε δει όλα.
Δεν είναι ώρα να αποδώσουμε ευθύνες. Φταίει αυτό, φταίει εκείνο κλπ. Όλα και όλοι φταίμε, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Η θεομηνία είναι θεομηνία. Δεν αντιμετωπίζεται. Θα πάρει αυτό που θέλει κι αλίμονο σ΄όποιον βρεθεί μπροστά της.
Είδαμε το μεγάλο όλεθρο. Είδαμε ζωές να χάνονται. Είδαμε να εξαφανίζονται τα πάντα κάτω από τη λάσπη. Είδαμε την απελπισιά και το άδειασμα της ψυχής μετά από έναν άνισο αγώνα κόντρα στην οργή της καταστροφής και της βρόμας.
Είναι η ώρα που σταματά το μυαλό από το πελάγωμα των σκέψεων και των ενεργειών. Κάθε μέρα που περνά συνειδητοποιούμε το μέγεθος του προβλήματος διατυπώνοντας τεράστια γιατί.
Όταν όλα αυτά θα αποτελούν έναν εφιάλτη που πέρασε τότε θα βγάλουμε και πιο στέρεα συμπεράσματα.
Φίλες και φίλοι, αυτή η εμπειρία άφησε κάτω από τις θαμμένες στη λάσπη ελπίδες και αναδύθηκαν και άλλα πράγματα, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο.
Είδαμε άγνωστους ανθρώπους να βοηθούν άγνωστους συνανθρώπους. Είδαμε φθονερούς γείτονες να θυσιάζονται για το γείτονα. Είδαμε τσακωμένους συγγενείς να μοιράζονται το ελάχιστο νερό που έβρισκαν. Είδαμε ανθρώπους περιθωριοποιημένους να βγάζουν απίστευτη κοινωνικότητα. Είδαμε να ανατρέπονται προκαταλήψεις και μισαλλοδοξίες μπροστά στη θέα του οργισμένου δαίμονα που διψάει για καταστροφή. Είδαμε εχθρούς να συμφιλιώνονται μπροστά στον κοινό κίνδυνο. Είδαμε τα συνεργεία να δουλεύουν νυχθημερόν για να εξομαλύνουν την κατάσταση. Είδαμε ανεύθυνους να γίνονται υπεύθυνοι και να πέφτουν στη δουλειά. Είδαμε συμβούλους να συνειδητοποιούν ότι πρέπει να προσφέρουν και να δουλεύουν νυχθημερόν. Είδαμε τον πρόεδρο Μιχάλη Καλαβρή (με τον οποίο έχουμε αρκετές φορές διαφωνήσει) να έχει επιστρατεύσει όλη του την οικογένεια στην υπηρεσία του δήμου παρά τα τεράστια προβλήματα που προκάλεσε η θεομηνία σ΄ αυτόν τον ίδιο.
Είδαμε κι άλλα. Πολλά άλλα , θετικά κι αρνητικά.
Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ότι αν μια κοινωνία καταφέρει να σκέφτεται και να ενεργεί ομαδικά μπορεί να προλάβει μεγάλα κακά. Η δική μας μικρή κοινωνία έδειξε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο κι αυτό φάνηκε αυτές τις μέρες.
Ο άνθρωπος είναι εξαρτημένος από τον άνθρωπο. Όταν συνέλθει και αντιληφθεί την απερισκεψία του τότε μπορεί εκτοξεύσει το καλό και να μετριάσει το κακό. Δεν μιλάω για θαύματα αλλά για πράγματα που μπορεί να γίνουν. Αυτή η δοκιμασία είναι ένα crash test.
Είναι πικρό αυτό το Δεκαπενταύγουστο. Έχουμε πολλή δουλειά ακόμα. Έχουμε υποχρέωση να βγούμε νικητές. Όλοι μαζί είμαστε πιο ισχυροί.
Ευχόμαστε σε όσους είχαν θύματα να έχουν κουράγιο και ψυχική αντοχή. Όλα τα γιατρεύει ο χρόνος και όλο το χαμένο βιός το ξαναφτιάχνει ο άνθρωπος.
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε όταν καταλαγιάσει ο πόνος και η αγανάκτηση.
Β. Π απαμιχαήλ