«Για την Στενή Ευβοίας..(και όχι μόνο)»
Ζούμε σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδας. Από τα Πολιτικά μέχρι τη Χιλιαδού και από τη Δάφνη μέχρι τις εξωτικές παραλίες της Βλαχιάς. Το πως καταφέραμε να την κακοποιήσουμε και να τη βρωμίσουμε είναι ένα ασύλληπτο γεγονός προς ψυχιατρική διερεύνηση.
Έχουμε τα γεωγραφικά και φυσικά πλεονεκτήματα να προσελκύσουμε ένα μεγάλο μέρος του τουριστικού ρεύματος της πρωτεύουσας για το μεγαλύτερο διάστημα του έτους. Μιάμιση ώρα μας χωρίζει. Το βέβαιο είναι πως δεν είναι ο θεός που μας έχει καταραστεί για να ζούμε σε μια τέτοια μιζέρια και να σκεφτόμαστε όλοι να φύγουμε ή να διώξουμε τα παιδιά μας στο εξωτερικό λόγω ανυπαρξίας προοπτικών. Τα πάντα είναι θέμα παιδείας και επιλογών των δημοτών. Η πρακτική αξιοποίηση όλων αυτών των προνομίων βρίσκεται κάπου στο μηδέν.
Στο ζητούμενο.
Κάποτε ρώτησαν τον Σαντιάγο Καλατράβα: “τι χρειάζεται η Αθήνα για να γίνει όμορφη;” Απάντηση: “Τρία πράγματα: καταργήστε τις κεραίες τηλεοράσεων, βάψτε τις πολυκατοικίες και γεμίστε τα μπαλκόνια με λουλούδια. Ή αλλιώς γκρεμίστε τη.” Τάδε έφη Καλατράβα την εποχή της ολυμπιάδας των δανεικών. Δεκαπέντε χρόνια μετά η εικόνα αντί να γίνει καλύτερη έχει γίνει πολύ χειρότερη. Στις πόλεις της Ευρώπης ντρέπεσαι να περπατάς από την περιποίηση και τη φροντίδα. Στις δικές μας ντρέπεσαι να περπατάς από την εγκατάλειψη.
Φίλοι της Στενής, των Στροπώνων, του Σταυρού και των άλλων χωριών του ευρύτερου δήμου: όπως είπαμε η φύση μας προίκισε με όλη της την ομορφιά. Δεν μπορούσε να δώσει κάτι καλύτερο. Έχουμε χωριά πραγματικά μπαλκόνια του Ευβοϊκού με θέα που φτάνει μέχρι την Πάρνηθα. Δυστυχώς όμως δεν αξιοποιήσαμε αυτό το δώρο. Θα μπορούσε όλη αυτή η περιοχή να είναι κάτι σαν τα χωριά του Πηλίου που έχουν γίνει ατραξιόν για όλη την Ελλάδα παρ΄όλη την απόστασή τους από τα μεγάλα αστικά κέντρα. ΓΙΑΤΙ; Γιατί έχουν αρχοντιά. Γιατί σεβάστηκαν το χώρο, το περιβάλλον και την παράδοση. Έφτιαξαν χωριά παραμυθένια με ταυτότητα και υποδομή. Είναι κρίμα να φεύγουμε από τα δικά μας τα χωριά για να κάνουμε εκδρομές στο Πήλιο και τα Ζαγοροχώρια στην Ήπειρο.
Φίλοι της Στενής και των υπόλοιπων χωριών, από την κεντρική τοπική αυτοδιοίκηση που ελπίζετε να σας οδηγήσει στο μέλλον μην περιμένετε τίποτα. Οι φουκαράδες δεν έχουν βγει έξω από την Εύβοια. Δεν ξέρουν τι γίνετε λίγο πιο πέρα. Φαίνεται από την πόζα και τα άνευ λόγου και αιτίας χαμόγελα. Πλήρης άγνοια. Δεν ξέρω αν με διαβάζει αυτή τη στιγμή ο τοπικός πρόεδρος της Στενής ή κάποιων άλλων χωριών. Δεν γνωρίζω τα ονόματά τους πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Από τη μικρή αυτή αρθρογραφία έχω να τους προτείνω τα εξής: Πάρτε μόνοι σας πρωτοβουλίες. Συγκεντρώστε τους κατοίκους που είναι πρόθυμοι να δουν τον τόπο τους αναβαθμισμένο. Κάνετε κάτι από αυτά που προτείνει ο Καλατράβα. Δεν στοιχίζουν πολλά χρήματα. Κρύψτε λιγάκι τα σκουριασμένα μπουριά της σόμπας. Υπάρχουν τρόποι. Αποφασίστε σιγά σιγά να βάψετε τα σπίτια με μια γκάμα χρωμάτων που να δίνει στο χώρο ταυτότητα. Τα χρώματα της ώχρας ή κάτι άλλο και βάψτε τα μόνοι σας. Όχι αύριο το πρωί. Σιγά σιγά, όσο επιτρέπουν τα οικονομικά. Όπως ασπρίζουν οι νησιώτες τα σπίτια μόνοι τους. Φτιάξτε ένα χώρο για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα των επισκεπτών κόβοντας έστω λίγα δέντρα. Δεν χάλασε ο κόσμος. Άλλωστε, πως κόβετε δέντρα για να φτιάξετε γήπεδα; Καθαρίστε τους δρόμους και τις αυλές. Καταργήστε τα κοτέτσια δίπλα στα σπίτια. Στον 21ο αιώνα δυο – τρία αυγά δε στοιχίζουν τίποτα. Το μόνο που μένει είναι η βρώμα από τις κουτσουλιές και η μυρωδιά. Απαράδεκτα πράγματα. Απομακρύνετε ό,τι αντιαισθητικό υπάρχει και γεμίστε τις αυλές με φυτά και λουλούδια να γίνει ο τόπος παράδεισος. Καθαρίστε παντού. Τους δρόμους, τα ποτάμια, τις πηγές. Κάθε σοκάκι να λάμπει. Η καθαριότητα είναι δωρεάν κουλτούρα και διαφήμιση. Μην περιμένετε, επαναλαμβάνω, τίποτα από τους μικροπολιτικούς της περιοχής. Δεν έχουν ούτε την πρόθεση, ούτε την παιδεία, ούτε τη γνώση, ούτε το όραμα, ούτε τη στοιχειώδη αισθητική και, σε τελευταία ανάλυση, τώρα πια ούτε και χρήματα από το κράτος. Αγνοήστε τους. Μπορείτε μόνοι σας να γίνετε ένα μικρό Πήλιο, μια μικρή Αράχοβα. Αρκεί να γίνει μια αρχή και να υπάρχει το όραμα.
Τοπικοί πρόεδροι, πάρτε την τύχη των μικρών χωριών στα χέρια σας. Με πρωτοβουλίες και εθελοντισμό όλα γίνονται. Πρέπει κάποια στιγμή και στο τόπο μας να δημιουργηθεί μια διαφορετική ομαδική και κοινοτική συνείδηση. Να αξιοποιηθεί αυτό που η φύση μας έδωσε με απλοχεριά. Μόνος του ο καθένας δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Όλοι μαζί κάνουν θαύματα. Δεν χρειάζονται πολλά λεφτά. Όραμα χρειαζόμαστε και κυρίως αυτή τη ριμάδα λέξη που τόσο πολύ λείπει και διώκεται από τον τόπο: παιδεία. Αν δεν τα κάνουμε όλα αυτά πως θα τραβήξουμε λίγο κόσμο για να τους δείξουμε τι πραγματικά διαθέτουμε;
Φίλες και φίλοι, έχουμε μπει ήδη στη θλιβερή προεκλογική περίοδο και τα ίδια άτομα που οδήγησαν τον τόπο στην καθίζηση και την χρεοκοπία, είτε από ανεπάρκεια, είτε από ατομικές, ελεεινές μικροσκοπιμότητες έχουν πάρει ξανά αμπάριζα τα καφενεία και τις εκδηλώσεις λέγοντας βλακείες και δίνοντας εμμετικές υποσχέσεις υποτιμώντας ξεδιάντροπα τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια των πολιτών. Οι πιο παλιοί θα έλεγαν: “κοροϊδεύουν την κοινωνία”. Θυμηθείτε πως ήταν ο τόπος πριν μια δεκαετία και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Φανταστείτε πως θα είναι ο τόπος μετά από πέντε χρόνια λαμβάνοντας υπ΄όψη την πορεία των πραγμάτων μέσα σ΄αυτή την αηδιαστικά καταστροφική δεκαετία της οπισθοδρόμησης. Και κυρίως, μην τρέφετε αυταπάτες. Τη μοίρα ενός τόπου την καθορίζουν οι ίδιοι οι πολίτες. Όταν αυτοί έχουν παθητική στάση τότε είναι άξιοι της μοίρας τους και δεν πρέπει να διαμαρτύρονται. Έχουν όμως και την επόμενη γενιά που τους ακολουθεί. Τα δικά τους παιδιά. Και σ΄αυτά οφείλουν να παραδώσουν κάτι καλύτερο, όχι κάτι πολύ χειρότερο απ΄ αυτό που παρέλαβαν αυτοί οι ίδιοι. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν και περιμένουν.
Δυστυχώς έχουμε χάσει πάρα πολύ έδαφος και δεν φαίνεται να διορθωνόμαστε…