«Η αρχή της δεδηλωμένης: Ανοιχτή επιστολή στον Μιχάλη Καλαβρή»
Λίγο πριν τις τοπικές εκλογές ο Βασίλης Καλογιάννης (Τσιτσίνας) μας έστειλε ένα μήνυμα από τη Γερμανία. Οι φίλοι του psaxna,gr το θυμούνται: Ο τόπος χρειάζεται μάνατζερ. Κι όταν λέμε μάνατζερ δεν εννοούμε τον απόφοιτο του London School of Economics.
Εννοούμε τον Έλληνα που αγαπάει τον τόπο του, που έχει μάθει να δουλεύει από μικρό παιδί, που δεν ζήτησε ποτέ να του δώσουν μια καρέκλα σε ένα γραφείο για να βαράει άχρηστες σφραγίδες. Εννοούμε τον αυτόνομο πολίτη που για να βγάλει το ψωμί του τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ στηριζόμενος στα δικά του χέρια και μόνο. Εννοούμε τον συμπολίτη που ξεκινά μια επιχείρηση και αγωνίζεται να την τρέχει μέσα σε έναν ανταγωνισμό που κόβει κεφάλια. Εννοούμε τον άνθρωπο που βάζει το μυαλό του να δουλέψει και να γεννήσει ιδέες ανοίγοντας καινούργιους δρόμους και δεν περιμένει καμιά προαγωγή ή σπρώξιμο από κανένα κόμμα, απόκομμα, υπόκομμα κι ότι άλλο θέλετε.
Η Αρχή της Δεδηλωμένης είναι ένας συνταγματικός κανόνας που ξεκίνησε άτυπα από τον Χαρίλαο Τρικούπη για να φρενάρει τις ίντριγκες και τις υποδείξεις (παρεμβάσεις) της Βασιλικής Αυλής που μπορούσε διορίζει πρωθυπουργό δικό του “συνεργάσιμο” άτομο που δεν ανήκε στο κόμμα που κέρδισε τις εκλογές . Ο Τρικούπης ζήτησε το αυτονόητο και κάθε νέα κυβέρνηση να έχει επιπλέον και τη στήριξη της πλειοψηφίας του κοινοβουλίου με ειδική ψηφοφορία, όχι μόνο του λαού. Έκτοτε αυτό έγινε κανόνας και κάθε νέα κυβέρνηση ζητά την “δεδηλωμένη” στήριξη του κοινοβουλίου αμέσως μετά το σχηματισμό της. Κάτι ανάλογο με την ψήφο εμπιστοσύνης που λαμβάνει χώρα αργότερα αν κριθεί αναγκαίο.
Ο Μιχάλης Καλαβρής έχει μάθει να μανατζάρει και όχι να εκτελεί τυφλά εντολές και να μπερδεύεται με εγκυκλίους. Μπήκε με “τετάρτη” στα πράγματα. Δεν ζητά ανταλλάγματα. Ζητά να προσφέρει. Αυτά που ανέβασε στην ιστοσελίδα μας είχαν μεγάλη ανταπόκριση και στην ουσία έλαβε μια έμμεση ” Δεδηλωμένη”. Είμαστε απολύτως σίγουροι ότι αυτά που είπε θα τα τηρήσει έστω κι αν χρειαστεί να πάρει σκληρές αποφάσεις. Όχι για να μπει κάποιας μορφής δικτατορική τάξη αλλά για να νοιώσει και ο απλός πολίτης ότι προστατεύεται από την αυθαιρεσία του καθενός που έχει την εύνοια των “ανωτέρω” και ότι η φωνή του θα ακούγεται. Να ξέρει ότι στο τιμόνι θα καθίσουν άνθρωποι που ο λόγος τους κόβει σαν σπαθί υπέρ του αδυνάτου κι όχι υπέρ του “δικού” μας. Όχι υπέρ του δυνατού που γράφει τους πάντες στα παλιά του τα παπούτσια επειδή στηρίζεται στις πλάτες του σάπιου κατεστημένου. Να δει ότι κάτι επιτέλους θα μας βγάλει από το βάλτο της απελπιστικής μετριότητας .
Φίλε Μιχάλη, προχώρα ακόμα πιο δυνατά. Άλλαξέ τα ΟΛΑ. Όσο δύσκολο φαίνεται άλλο τόσο είναι και εύκολο. Θα στεναχωρήσεις μερικούς αλλά θα ανακουφίσεις χιλιάδες και να είσαι σίγουρος ότι θα το εκτιμήσουν. Αλλιώς ο τόπος δεν πρόκειται να ξεκολλήσει. Κάποιος πρέπει να χτυπήσει τη γροθιά στο μαχαίρι μπας και συνέλθουμε.
Μετά λόγου γνώσεως σε διαβεβαιώνουμε ότι έχεις την “δεδηλωμένη στήριξη” της κοινής γνώμης, δηλαδή της μεγάλης πλειοψηφίας των δημοτών.
Β. Παπαμιχαήλ