«Αρκετό κακό κάνατε.Φτάνει…»
Έπεσαν και οι τελευταίες μάσκες σχετικά μες το θέμα του πανεπιστημίου. Τώρα πια δεν θα χρειαστεί να επινοούν κάθε φορά και καινούρια ψέμματα.
Ήταν νομίζω γύρω στο 1980-81 όταν ο τότε δήμαρχος Κώστας Δούδαλης είχε την διορατικότητα και την ικανότητα να κάνει τα Ψαχνά μια από τις περισσότερο αναπτυσσόμενες πόλεις της Ελλάδας. Με δική του πρωτοβουλία δρομολογήθηκε η ίδρυση του ΤΕΙ Χαλκίδας με έδρα τα Ψαχνά. Σιγά- σιγά, σταδιακά, το ίδρυμα μεγάλωσε, γιγαντώθηκε, έγινε το τρίτο σε ζήτηση ΤΕΙ της Ελλάδας. Για τριάντα χρόνια ο τόπος γνώρισε μια πρωτοφανή ανάπτυξη σε όλους τους τομείς. Ελάχιστοι αντιλήφθηκαν τότε τις δυνατότητες και προοπτικές που ανοίγονταν για τον τόπο. Και μάλιστα όλο το εγχείρημα χλευαζόταν. Από ποιόν; Όχι από κάποιους οικογενειάρχες ή νοικοκυραίους ή από συνειδητοποιημένους συνδημότες αλλά από τον επάρατο σκληρό πυρήνα της Ψαχνιωτίλας που αποτελεί έναν πραγματικό κακόηθες μελάνωμα για τον τόπο. Είναι δεν είναι καμιά τρακοσαριά άτομα που ο μικρόκοσμός τους ήταν από το σπίτι μέχρι το καφενείο κι απο εκεί μέχρι το πιο κοντινό σκυλάδικο μέσα στα ασήμαντα όρια ενός ποντικώνα της κοινωνικής πανούκλας.
Αυτή η μικρή, ορκισμένα επαρχιώτικη μειοψηφία καθόρισε και την πορεία του τόπου. Αυτή η μικρή μειοψηφία ανεβάζει και προμοτάρει ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να χωρίσουν σανό για δυο γαϊδούρια όπως έλεγαν οι πιο παλιοί. Γιατί; Γιατί τους μοιάζει! Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Η μοίρα αυτού του τόπου ήταν προδιαγεγραμμένη. Ήταν θέμα χρόνου. Πείτε το ανικανότητα, πείτε το αδυναμία, προδοσία, βλακεία, αλητεία. Πείτε το όπως θέλετε. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Το χειρότερο, φίλες και φίλοι της στήλης είναι ότι τα ίδια άτομα παρέσυραν και τη μοίρα πολλών άλλων χωριών του ευρύτερου δήμου που δεν έφταιγαν σε τίποτα. Καταδίκασαν και τη μοίρα των νέων ανθρώπων της επόμενης γενιάς που δεν έχουν πια ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ να μείνουν και να σταδιοδρομήσουν εδώ. Χρυσάφι είχαμε στα χέρια μας και έναν από τους πιο προικισμένους από τη φύση δήμους μέχρι πριν δέκα χρόνια . Κοιτάξτε το χάλι μας στα τέλη αυτής της αποφράδος συγκυρίας του Γενάρη 2020.
Εδώ κι ένα χρόνο τώρα φώναζε η στήλη για τα ύπουλα παιχνίδια των πολιτικών συμμοριτών εις βάρος του τόπου χωρίς καμιά απολύτως αντίσταση από εδώ. Η επικείμενη περαιτέρω υποβάθμιση του ιδρύματος δεν έχει καμιά σχέση με όσες αηδίες λέγονται περί βιωσιμότητας, σκοπιμότητας κλπ κάποιων σχολών. Το ζήτημα είναι η κατάργηση της δωρεάν παιδείας και η αρχή θα γίνει εκεί που οι αποφασίζοντες δεν θα πονέσουν ψηφοθηρικά. Εκεί που το πούλημα είναι είδος διαπραγματεύσιμο και εμπορεύσιμο. Και ήξεραν καλά που θα χτυπούσαν πρώτα. Εδώ κι ένα χρόνο φώναζε η στήλη για επαγρύπνηση και ενέργειες που θα μπορούσαν να προλάβουν – έστω να μετριάσουν – το κακό. ΜΗΔΕΝ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝ, ΜΗΔΕΝ.
Τρεις φορές το κόμμα της ΝΔ χτύπησε αλύπητα τα Ψαχνά. Μια επί Σαμαρά και άλλες δυο με τον τωρινό “πρωθυπουργό”. Οι Συριζαίοι που ωρύονταν δήλωσαν απλά “παρών”. Κι εμείς εδώ τους προσκαλούμε και το θεωρούμε τιμή μας να τους υποδεχόμαστε. Μας φτύνουν και νομίζουμε ότι βρέχει. Αυτούς που κατέστρεψαν τον τόπο τους τιμούμε σαν ευεργέτες! Η ανωμαλία της δουλικότητας στο αποκορύφωμά της. Στη Χίο πριν λίγες μέρες τους πήραν στο κυνήγι και τους στόλισαν όπως τους αξίζει. Αλλά εκεί οι άνθρωποι έχουν αξιοπρέπεια και αγαπάνε τον τόπο τους. ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΟΥΛΑΝΕ.
Λυπάμαι ειλικρινά για όσους επένδυσαν με ψυχή και με αίμα στην προοπτική μιας μικρής πανεπιστημιούπολης. Αυτοί που τους εκπροσωπούν αποδείχτηκαν πολύ μικροί, πολύ “λίγοι”. Λυπάμαι για τους νέους που εμπιστεύτηκαν ανθρώπους της δικής μου γενιάς. Λυπάμαι για τους κατοίκους των μικρών χωριών του δήμου που επικοινωνούν και μου εκφράζουν την απογοήτευσή τους. Λυπάμαι και ντρέπομαι. Λυπάμαι για το Μιχάλη, το Βασίλη, το Νίκο, το Γιώργο, την Ιουλία και μερικούς άλλους άξιους ανθρώπους που τρέχουν ασταμάτητα για να βοηθήσουν τον τόπο αλλά βρίσκουν κόντρα σε σκουριασμένα και ανήμπορα μυαλά. Λυπάμαι για τη μοίρα αυτού του τόπου που απ΄ότι φαίνεται θα ξαναγυρίσει στη λασπουριά και την ανυποληψία περασμένων δεκαετιών.
Το να καταλογίζεις ευθύνες κατόπιν εορτής, φίλες και φίλοι, δεν έχει κανένα νόημα. Άλλωστε ένας ικανός αριθμός ανθρώπων που χειρίστηκαν υποθέσεις του δήμου εδώ και μια δεκαετία στα συμβούλια ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΑΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΟ. Τα Ψαχνά χρεοκόπησαν οικονομικά, πολιτιστικά, κοινωνικά και ΟΡΙΣΤΙΚΑ. Χρεοκόπησαν από τις ηγεσίες-κρατικές και τοπικές. Από κυβερνήσεις, υπουργεία, περιφέρεια, κόμματα, δήμο και οποιονδήποτε άλλο ευτελισμένο θεσμό. Δεν το λέει ο γράφων, το λέει το αποτέλεσμα. Επιτροπές, παραεπιτροπές, υποεπιτροπές αχρήστων -να μην πω και τίποτα άλλο – χωρίς κανένα νόημα που κοροϊδεύουν και τον εαυτό τους και τους δημότες. ΟΛΟΙ ΣΥΝΑΙΝΕΣΑΝ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. Σαν μια κοινή συνωμοσία. Και πίσω απ΄αυτούς ένα εκλογικό σώμα που συνήθισε πια να δέχεται κλωτσιές χωρίς να αντιδρά.
Σε μια χώρα δικαίου όλοι όσοι ενέχονται στην απαξίωση και στην επικείμενη διάλυση του πανεπιστημιακού ιδρύματος στα Ψαχνά θα είχαν τουλάχιστον την ευθιξία να ζητήσουν συγγνώμη και να εξαφανιστούν. Αλλιώς είναι επικίνδυνα ανεπαρκείς και επίφοβοι για χειρότερες καταστάσεις. Αν θέλουν να είναι χρήσιμοι το καλύτερο θα ήταν να επιστρέψουν στα καφενεία για καμιά πρέφα. Αρκετό κακό έκαναν. Φτάνει.
Στη διάθεσή σας
Β. Παπαμιχαήλ