Άλλο ένα καλοκαίρι στα Ψαχνά (2021)
Την εικόνα του σημερινού άρθρου δεν θα τη δείτε στα γεωγραφικά όρια του δήμου μας. Αυτή η μικρή γωνίτσα του Αιγαίου είναι τόσο αταίριαστη στα μέρη μας, Κάτι σαν εξωτική εικόνα ενός διαφορετικού πολιτισμού.
Υπολογίστε πόσο κοστίζει το σκηνικό της φωτογραφίας. Δυο – τρία κιλά ασβέστη, δυο καρέκλες, ένα τραπέζι και κάνα δυο βάζα με λουλούδια. Σύνολο 30-40 ευρώ για να φτιάξεις την πιο καλοκαιρινή μικρο-παράσταση του κόσμου.
Κι όμως απέχουμε τόσο πολύ. Τόσο που μάλλον δεν θα φτάσουμε ποτέ να δημιουργήσουμε και να νιώσουμε το μήνυμα αυτής της αισθητικής αντίληψης.
Φίλες και φίλοι, ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου και σίγουρα στο ομορφότερο νησί της χώρας. Και ο δήμος μας είναι ακριβώς στο κέντρο του νησιού. Η φύση μας χάρισε με απλοχεριά ότι πιο ωραίο διέθετε. Και τι κάναμε εμείς ; Όχι μόνο δεν πήραμε χαμπάρι αλλά ασελγήσαμε πάνω σε όλα. Θέλετε από άγνοια, από βλακεία, από επαρχιωτίλα, από βαρβαρότητα; Θέλετε από οτιδήποτε άλλο; Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Ξεκινάτε από τον Κωλοβρέχτη και πηγαίνετε παραλιακά μέχρι τη Δάφνη. Μαζέψτε καμιά διακοσαριά φωτογραφίες. Θα δείτε άθλιους χωματόδρομους, αποκρουστικές τσίγκινες υπερκατασκευές, κόκκινα σκουριασμένα εργοτάξια της φρίκης, παρατημένες ακτές γεμάτες μπάζα και σκουπίδια και νερά που τρομάζεις να ακουμπήσεις.
Δεν ξέρω από πιο νησί του Αιγαίου είναι η φωτογραφία αλλά το δίδαγμα είναι ολοφάνερο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτα σ΄αυτά τα ξερονήσια. Μόνο καμιά βαρκούλα για το μεροκάματο της πείνας και λίγα κατσίκια που έβοσκαν στην ξερολιθιά. Εμείς εδώ είχαμε όλα τα προνόμια. Αυτοί αξιοποίησαν παγκόσμια αυτά τα ελάχιστα που διέθεταν: ήλιο και θάλασσα. Εμείς εδώ είχαμε τα πάντα: ήλιο , θάλασσα, δάση, παραγωγές, κτηνοτροφίες, βιομηχανίες, μεταλλεύματα, πανεπιστήμια. Κι όλα αυτά σε απόσταση αναπνοής από την πρωτεύουσα των 4 000 000. Καταστρέψαμε τα πάντα σαν τους Βάνδαλους σε ένα πέρασμα που άφησε πίσω του ερείπια και αποστροφή. Και αυτό το πέρασμα των σύγχρονων Βανδάλων δεν έχει σταματημό.
Και το χειρότερο:
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΉΣΕΙ ΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΜΕ.
Γιατί άραγε;
Φίλες και φίλοι, όλες οι παραλίες της Μυκόνου και της Σαντορίνης μαζί δεν κάνουν την παραλία των Πολιτικών και της Δάφνης. Και δεν συζητώ για την παραλία της Χιλιαδούς ή του Λιμνιώνα. Κάνετε κάποιες συγκρίσεις και αντιπαραθέσεις και θα πέσετε σε βαθειά κατάθλιψη.
Δεν νομίζω ο Διρφυομεσσαπιώτης να θεωρεί τον εαυτό του πιο προοδευτικό και έξυπνο από τον κάτοικο της Μήλου ή της Αμοργού. Αν είναι έτσι, τότε κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Έχει μείνει πολλές δεκαετίες πίσω.
– “Αυτοί είμαστε και σ΄ όποιον αρέσουμε”, θα πουν μερικοί.
Τα ίδια όμως λένε και οι Ρομά.
Κι εδώ διαλέγεις σε ποια κατεύθυνση θα πας, σε ποιόν κόσμο ανήκεις.
Σκληρά λόγια αλλά ρεαλιστικά. Έτσι είναι. Τα πάντα είναι επιλογές μας και παρεμβάσεις μας.
Τα πάντα είναι ο καθρέφτης της σκέψης μας και της κουλτούρας μας. Την διαμόρφωση του τοπίου, είτε πολιτικού, είτε πολιτιστικού, είτε φυσικού, είτε αστικού την καθορίζουμε εμείς οι ίδιοι.
Και απ΄ότι φαίνεται δεν τα πάμε καθόλου καλά.
Όταν σε έναν τόπο ή μισαλλοδοξία και η μετριότητα έχουν γίνει βασικοί άξονες ζωής και ψυχής, τότε το μέλλον προδιαγράφεται χειρότερο από το παρόν.
Χώρος και χρόνος για αυταπάτες δεν υπάρχει πια.
Μπορεί να αλλάξει κάτι; Δύσκολα, πολύ δύσκολα. Η οπισθοδρόμηση έχει γερά προπύργια στα μέρη μας.
Εύχομαι αυτό το καλοκαίρι να μην είναι σαν τα προηγούμενα. Με τις ευχές όμως δεν γίνεται τίποτα.
” ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, γράφει ο Ανδρέας Κάλβος.
Αν μου επιτρέπουν οι φίλοι του ιστότοπου, θα πρόσθετα σ΄ αυτά τα λόγια και ένα δυνατό ηλεκτροσόκ μπας και συνέλθουμε.
Κι εδώ μάλλον απορριφτήκαμε. Φοβάμαι ότι εικόνες σαν αυτή του Αιγαίου δεν θα δούμε ποτέ.
Β. Παπαμιχαήλ
ΥΓ. Όσοι έχουν χρόνο στις διακοπές και θέλουν, μπορούν να διαβάσουν το βιβλίο ” To Ελληνικό Καλοκαίρι” του Γάλλου Ελληνολάτρη Jacques Lacarriere. Aξίζει τον κόπο. Θα δουν κάτι πιο πολιτισμένο από την αποχαύνωση, την αγραμματοσύνη, τη σκυλολογία και τη χυδαιότητα των ΜΜΕ.