«Η υβριστική οχλαγωγία και το παράδειγμα του Προέδρου της Καστέλλας» (του Βαγγέλη Παπαμιχαήλ)

Στις 3 Ιουνίου 2017 αναρτήθηκε στο  psaxna.gr   ένα άρθρο με μια περιγραφή δημοτικής συνεδρίασης  πριν από αρκετά  χρόνια.  Ανάμεσα στα άλλα γράφαμε:

“Ο καθρέπτης μιας  κοινωνίας, φίλοι αναγνώστες, είναι αυτοί που την  εκπροσωπούν. Είτε καλοί είτε κακοί, αυτοί είναι. Μια και μοναδική φορά είχε τύχει  και σε εμένα να παρευρεθώ σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Πάνε πολλά χρόνια και επειδή ήμουνα νέος γλύτωσα το εγκεφαλικό. Όχι όμως και την αηδία. Το θέμα ήταν οικονομικής φύσεως και πήραν τον λόγο αρκετοί. Άκουσα ανθρώπους που έβγαζαν  άναρθρες κραυγές. Άκουσα ανθρώπους που για να καταλάβεις τι προσπαθούσαν να πουν ήθελες διερμηνέα. Άκουσα ανθρώπους αμόρφωτους να εκφέρουν άποψη σε θέματα που δεν είχαν ιδέα. Άκουσα ανθρώπους να εκφράζονται όπως στο γήπεδο. Άκουσα άξεστους επαρχιώτες που νόμιζαν ότι ήταν υπουργοί. Άκουσα Ελληνικά που θα έκαναν ένα σοβαρό άνθρωπο να κάνει εμετό από απελπισία.”

Τώρα,  χρόνια μετά από αυτή την οδυνηρή  εμπειρία , δείτε όσοι θέλετε ξανά το βίντεο της ντροπής  όπως αναρτήθηκε πριν από λίγες μέρες και κρίνετε μόνοι σας.  Το συναπάντημα διαιωνίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο  και οι συμμετέχοντες  αλληλοχαρακτηρίζονται  με τις χειρότερες εκφράσεις.

Φίλοι αναγνώστες, έχουμε δηλώσει πολλές φορές πως  όποιος νομίζει ότι θίγεται ή αδικείται μπορεί άφοβα να τοποθετηθεί δημόσια και επώνυμα όπως κάνουμε κι εμείς.  Ο γράφων θα είναι ο πρώτος που θα ζητήσει συγγνώμη αν αποδειχτεί ότι  έχει κάνει λάθος.

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί γίνεται τόσο σκληρή κριτική. Πού αποσκοπεί ο γράφων;  Απάντηση: ΠΟΥΘΕΝΑ.  Εκτός από δυο τρείς συμβούλους και το δήμαρχο, τους υπόλοιπους δεν τους γνωρίζω και δεν έχω ποτέ μιλήσει μαζί τους.  Το τι αποφασίζουν και πως, με αφήνει οικονομικά και πολιτικά εντελώς  αδιάφορο, όχι όμως και κοινωνικά.  Επειδή  ζω εδώ και  έχω στα χέρια μου νεαρούς μαθητές  είμαι υποχρεωμένος ανάμεσα στα άλλα να τους δείχνω πώς να βγάζουν τα συμπεράσματά τους, πώς να διαμορφώνουν τη γνώμη τους , πώς να εκφράζουν την άποψή τους χωρίς κανένα φόβο και πώς να αντιμετωπίζουν  αυτούς που  κοροϊδεύουν.   Σαν γονιός είχα την υποχρέωση να δώσω στα παιδιά μου την ευκαιρία να δουν πως λειτουργεί το κράτος και η δημοκρατία σε άλλες χώρες που είναι πολλές δεκαετίες μπροστά. Αν νομίζουν ότι στον  άμοιρο τόπο μας και στη διεφθαρμένη χώρα μας μπορούν να εμπιστευθούν την τύχη τους  και το μέλλον τους σε τέτοια χέρια και αν νομίζουν  ότι  στην εδώ επαρχιώτικη  κατάντια θα έ χουν καλύτερες προοπτικές  τότε μπορούν  ελεύθερα να γυρίσουν πίσω .

Επειδή δεν επιθυμώ να είμαι  άδικος  και ισοπεδωτικός  πρέπει να επισημάνω ότι μέσα σ΄αυτό το απερίγραπτο χάλι  της υβριστικής οχλαγωγίας  υπάρχουν και εξαιρέσεις.  Σαν ένα από τα ελάχιστα παραδείγματα θα αναφέρω τον πρόεδρο της Καστέλλας .  Το ήθος του και η ακαδημαϊκή του κατάρτιση δεν χρειάζονται συστάσεις.  Κάθε μέρα όσο γίνονταν τα τραγικά έργα του υποτιθέμενου αποχετευτικού  ο  Νίκος  Ματράκας ήταν εκεί από το πρωί μέχρι το βράδυ. Βοηθούσε , επέβλεπε, έδινε συμβουλές, έκανε υποδείξεις, έκανε ότι μπορούσε.  Και συνεχίζει με τον ίδιο τρόπο. Σεμνά, αθόρυβα, φιλότιμα. Είναι θέμα παιδείας, βλέπετε. Σαν απλός πολίτης οφείλω  ένα  ευχαριστώ  στο Νίκο και το δηλώνω  δημόσια.  Ξέρω καλά ότι ο ίδιος δεν θα το ήθελε αλλά σαν πολίτης έχω την υποχρέωση να το προβάλλω  για να ακολουθήσουν κι άλλοι το παράδειγμά του.

Επαναλαμβάνω την παράκληση σε όποιον έχει αντιρρήσεις να τοποθετηθεί δημόσια,  επώνυμα, άφοβα και δημοκρατικά . Όπως πάντα θα περιμένω.

ΥΓ  1.Την επόμενη εβδομάδα θα στεναχωρηθούν αρκετοί μ΄αυτό που θα αναρτήσω για να δουν οι δημότες  το φυσικό επακόλουθο αυτής της  οχλαγωγίας.

2.Η φωτογραφία είναι από την Τουρκική Βουλή.