«Σκολίωση: Διάγνωση και αντιμετώπιση»

Σκολίωση, σύμφωνα με τη Scoliosis Research Society (SRS), είναι το μεγαλύτερο των 11 μοιρών κύρτωμα της σπονδυλικής στήλης με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων.
Η σκολίωση συνήθως εμφανίζεται στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, στην θωρακοσφυϊκή, όπου είναι το όριο μεταξύ της θωρακικής και της οσφυϊκής μοίρας και σπανιότερα αποκλειστικά στην οσφυϊκή μοίρα.
Η συνήθης εικόνα αφορά σε ένα κύρτωμα σε σχήμα C ή δύο συνεχόμενων που μοιάζουν με σχήμα S.
Τα αίτια της σκολίωσης είναι άγνωστα.
Ανάλογα με την ηλικία εμφάνισης, η σκολίωση χαρακτηρίζεται ως :
Νηπιακή σκολίωση : από την γέννηση μέχρι 3 ετών
Παιδική σκολίωση : από την ηλικία των 3 ετών έως 9 ετών
Εφηβική σκολίωση : από την ηλικία των 9 ετών έως 18 ετών
Η εφηβική σκολίωση είναι το 80 % των περιπτώσεων της σκολίωσης καθώς στη περίοδο της εφηβείας εντοπίζεται η μέγιστη ανάπτυξη, που στα κορίτσια εμφανίζεται στην ηλικία των 11 και στα αγόρια στην ηλικία των 13 και διαρκεί και για τα δύο φύλα μέχρι τα 18.
Οι περισσότερες περιπτώσεις σκολίωσης δεν χρειάζονται θεραπεία, παρ’ όλα αυτά, τα κορίτσια χρειάζονται συχνότερα θεραπεία από τα αγόρια.
Τα συμπτώματα της σκολίωσης αφορούν στην παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και την αλλαγή του σχήματος του σώματος. Στην σκολίωση δεν υπάρχει πόνος.
Τα χαρακτηριστικά που μπορούν να οδηγήσουν στη διάγνωση της σκολίωσης είναι τα παρακάτω: ο ένας ώμος είναι υψηλότερος από τον άλλο, η μία ωμοπλάτη προέχει, από τη μία πλευρά του σώματος η θέση των πλευρών είναι υψηλότερη, ο ένας γοφός προέχει ή είναι υψηλότερα από τον άλλο, υπάρχει ασυμμετρία μέσης.
Για τη διάγνωση της σκολίωσης χρησιμοποιείται το τεστ της επίκυψης, κατά το οποίο το παιδί σκύβει με τα χέρια και τα γόνατα τεντωμένα προς τα πόδια του και ο γιατρός παρακολουθεί την πλάτη του. Στη θέση αυτή φαίνεται ξεκάθαρα η ασυμμετρία της σπονδυλικής στήλης και του κορμού. Για τη διάγνωση χρειάζεται επίσης ακτινογραφία σπονδυλικής στήλης. Τέλος, είναι απαραίτητο να γίνεται νευρολογική εκτίμηση με σκοπό να αποκλειστούν νευρολογικά αίτια.
Η αντιμετώπιση της σκολίωσης, ανάλογα με τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης, μπορεί να είναι παρακολούθηση της κατάστασης, τοποθέτηση κηδεμόνα που στηρίζει τη σπονδυλική στήλη ή και χειρουργική επέμβαση όταν αυτό κριθεί απαραίτητο.