Ο Σεπτέμβρης της σφιγμένης καρδιάς
Δεν είναι σχήμα λόγου ούτε ποιητική διάθεση , φίλες και φίλοι του psaxna.gr. Δεν είναι εποχές για αστεία ούτε για λογοπαίγνια.
Στο ξεκίνημα αυτής της σχολικής χρονιάς οι πρώτες επαφές με γονείς και παιδιά αποδεικνύουν το αυτονόητο. Όλες οι οικογένειες πορεύονται με ένα διάχυτο φόβο στην καρδιά. Οι κάποτε περήφανοι και αισιόδοξοι Έλληνες είναι πια ελάχιστοι. Η αβεβαιότητα στα άκρα. Η ακρίβεια στα ύψη. Όλα ρευστά και επίφοβα. Έχουμε μπλέξει άσχημα.
Ζούμε σε μια περιοχή της χώρας που κάποτε ήταν προνομιούχος, φίλες και φίλοι. Τώρα πια δεν είναι. Θέλετε εθνικές συγκυρίες, θέλετε έλλειψη διορατικότητας των τοπικών αρχών, θέλετε ανικανότητα διαχείρισης των θεμάτων του τόπου και του νομού, πείτε το όπως θέλετε. Το αποτέλεσμα είναι μια τραγική κατάληξη που μπορεί να αλλάξει προς το ακόμα χειρότερο.
Συζητώ με γονείς αυτές τις μέρες, γίνομαι κοινωνός των προβλημάτων και των ανησυχιών τους. Όλοι στην ίδια μοίρα.
Είναι μικρός ο κοινωνικός χώρος μας εδώ στην περιοχή. Λίγο πολύ γνωριζόμαστε σχεδόν όλοι.
Πολλά αναπάντητα γιατί.
“Πες μου, Βαγγέλη, που έκανα λάθος; Γιατί βασανίζομαι; Ποιανού αμαρτίες πληρώνω; κλπ, κλπ.
Δεν έχω απαντήσεις, αγαπητοί γονείς. Αλλά και να είχα δεν αλλάζει κάτι. Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα.
Ο χειμώνας που θα έρθει, αγαπητοί φίλοι, θα είναι δύσκολος από πολλές απόψεις. Όχι μόνο οικονομικά. Στο διάστημα αυτό θα δοκιμαστεί η συνοχή του κοινωνικού συνόλου. Θα δοκιμαστούν οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια, στο σχολείο, στον επαγγελματικό χώρο, στα αντρόγυνα, στα ζευγάρια, παντού.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Δεν πρέπει να αφήσουμε τις οικονομικές δυσκολίες να παρασύρουν και όλα τα υπόλοιπα που μας αφορούν άμεσα. Χειμώνας είναι θα περάσει.
Όλες οι σκέψεις και οι προσπάθειες πρέπει να έχουν μια κοινή συνισταμένη, ένα κοινό όραμα. Να φροντίσουμε , με όσες θυσίες κι αν χρειαστεί, να μην ζήσει η επόμενη γενιά τέτοιες καταστάσεις. Οι οικογένειες πρέπει να μείνουν ενωμένες σαν μια γροθιά. Από τον παππού μέχρι τον εγγονό. Και πέρα από τον οικογενειακό κύκλο. Στους συγγενείς, στους γείτονες, στους φίλους. Όλοι έχουμε ανάγκη όλους. Και αν μας περισσεύει κάτι ας δώσουμε. Κι αν μπορούμε να βοηθήσουμε ας το κάνουμε. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον συνάνθρωπο. Μένει να το αποδείξουμε. Αλλιώς χάσαμε σ΄ αυτό το άγριο παιχνίδι που παίζεται εις βάρος μας. Ας μην τους κάνουμε το χατίρι.
Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο σήμερα.
Εύχομαι και στον εαυτό μου και σε όλους καλό κουράγιο και αντοχή. Πολλή αντοχή.
Μπόρα είναι θα περάσει.
Β.Παπαμιχαήλ.