Προσγείωση στην πραγματικότητα:Φτωχότεροι και από τους Σκοπιανούς
Ναι, φίλες και φίλοι του psaxna.gr, είναι όπως ακριβώς το διαβάσατε. Η Ελλάδα του 2021-22 κατάντησε να είναι φτωχότερη από το κράτος- μαϊμού των βορείων συνόρων μας.
Μπαίνω στα νούμερα.
Το 2021 ο βασικός καθαρός μισθός στα Σκόπια είναι 460 Ευρώ. Υπολογίστε για το 2022 ένα 10% παραπάνω. Δηλαδή περίπου στα 500 Ευρώ.
Το 2022 ο βασικός καθαρός μισθός στην Ελλάδα θα είναι 570 – 600 Ευρώ.
Λαμβάνοντας υπ΄ όψη το κόστος ζωής στα Σκόπια και θέτοντάς το πιο κατανοητά, ο Σκοπιανός έχει διπλάσια αγοραστική δύναμη από τον Έλληνα. Με αυτά τα χρήματα ο Σκοπιανός αγοράζει διπλάσια καύσιμα, τετραπλάσιο ρεύμα, τριπλάσια τηλεφωνία, διπλάσια τρόφιμα κλπ.
Κάνοντας την ίδια ακριβώς ζωή ένας Σκοπιανός θα έχει βάλει στην άκρη 2000 ευρώ σε ένα χρόνο και ο Έλληνας είτε θα έχει δανειστεί 2-3 χιλιάρικα από τους γονείς ή θα έχει αφήσει απλήρωτη τη ΔΕΗ και δεν ξέρω πόσους άλλους ιδιώτες με τους οποίους συναλλάσσεται.
Δεν αντιλαμβάνομαι επίσης πως νοείται τώρα πια η περίφημη ευφυΐα του Έλληνα αλλά νομίζω οτι δεν έχουμε επίγνωση της πραγματικότητας και κυρίως των προοπτικών μας για το μέλλον.
13,7 % αύξηση του ΑΕΠ (!!!) ανακοίνωσε με καμάρι το Υπουργείο Οικονομικών στο τρίτο τετράμηνο του 2021 κυρίως, λέει, λόγω του τουρισμού. Δηλαδή ο μέσος Έλληνας ήταν, για το ίδιο διάστημα 13,7% πιο πλούσιος από πέρυσι! Δεν ανακοίνωσαν όμως ότι σε σύγκριση με πρόπερσι ήμασταν 80% πιο κάτω. Κι αυτό για τη Μύκονο όχι για τα Ψαχνά ή τα Γρεβενά.
Κι αυτός που το ανακοίνωσε κυκλοφορεί ελεύθερος. Και καλά κάνει αφού ο Έλληνας δεν σηκώνει κεφάλι από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα πρωινάδικα και τα στημένα – εν γνώσει του – ποδοσφαιρικά θεάματα. Συν κάποια άλλα σάιτς που καλά είναι να μην τα αναφέρουμε.
Φίλες και φίλοι, η Ελλάδα είχε όλες τις προϋποθέσεις να γίνει η Φλόριντα της Ευρώπης. Είχαμε την τύχη να ζούμε στη χώρα με το καλύτερο κλίμα, τις καλύτερες θάλασσες, την πιο όμορφη γεωμορφολογία. Εδώ και εβδομήντα χρόνια έχουμε πάρει πακτωλούς χρημάτων σε βοήθεια. Αρχικά με το σχέδιο Μάρσαλ από τους Αμερικανούς και στη συνέχεια με τα αλλεπάλληλα πακέτα της Ευρώπης με τα ασύλληπτα ποσά που υποτίθεται θα γίνονταν έργα υποδομής για να πραγματωθεί σε βάθος χρόνου η σύγκλιση των οικονομιών.
Πού πήγαν όλα αυτά τα ποσά; Τι έγινε τελικά; Φταίνε μόνο οι άθλιες ηγεσίες που τα χειρίστηκαν;
Ή μήπως ισχύει αυτό που είχε πει ο Πάγκαλος: ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ.
Τα φάγαμε, φίλες και φίλοι, τα λεφτά. Ο καθένας με τον τρόπο του. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα δίνοντας συγχωροχάρτι και στηρίζοντας τις εγκληματικές κυβερνήσεις με την ψήφο μας. Τα φάγαμε γράφοντας ανύπαρκτες υπερωρίες, απουσιάζοντας από αδρανείς επιτροπές, κόβοντας και ζητώντας εικονικά τιμολόγια, τοποθετώντας ένα δικό μας παιδί εντελώς αναξιοκρατικά στη θέση που δικαιούταν ένα άλλο παιδί με πραγματικά προσόντα. Γιατί; γιατί έτσι είμαστε κι εμείς. Μάθαμε, υιοθετήσαμε και εφαρμόσαμε πρακτικές κατά το πρότυπο των ηγεσιών μας. Εικόνα μας είναι και καθρέφτης μας. Τώρα κλαίμε για το χάλι μας. Πολύ αργά.
Από το 1985 φώναζε ο Στέφανος Μάνος ότι το χρέος εκτοξευόταν σε δυσθεώρητα ύψη. Όλοι τον κορόιδευαν και πιο πολύ ο διεφθαρμένος τύπος για να παίρνει δανεικά κι αγύριστα από την εκάστοτε κυβέρνηση και να την στηρίζει. Κανένας δεν άκουγε το Μάνο. Ήταν πολύ δυνατός ο θόρυβος στα σκυλάδικα και δεν ακουγόταν η φωνή του. Δεν ενδιέφερε. Το μόνο που ενδιέφερε ήταν τα μηχανολογικά πλεονεκτήματα του ενός SUV από το άλλο. Από το γαϊδούρι στο SUV.
Από εκεί που τα ξέραμε όλα τώρα δεν έχουμε να πληρώσουμε ούτε τα τέλη κυκλοφορίας.
Ήδη οι κάτοικοι της Μακεδονίας και της Θράκης ταξιδεύουν μια δυο φορές το μήνα στις γειτονικές χώρες και γεμίζουν τα ρεζερβουάρ, αγοράζουν ρούχα, τρόφιμα και επιστρέφουν.
Όπως κάνουν και οι κάτοικοι των ακριτικών νησιών, εξ άλλου.
Δεν θα αργήσει η ώρα που θα στέλνουν τα παιδιά τους να εργάζονται και να μένουν στα Σκόπια και στη Σόφια.
Εκεί θα καταντήσουμε. Σε ένα κατήφορο δίχως τέλος. Από τα δανεικά πλούτη στη ζητιανιά σε μια αδιανόητη αντίθεση με τους γείτονες που από την απόλυτη φτώχεια πριν κάνα δυο δεκαετίες βαδίζουν αργά-αργά, βήμα-βήμα την οδό της οικονομικής ανάπτυξης με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο όσο κι αν εμείς – οι “έξυπνοι” – τους σνομπάρουμε και τους ειρωνευόμαστε.
Β. Παπαμιχαήλ.