Μόλυβος-Ψαχνά:Μάθημα καλαισθησίας

Οι φωτογραφίες που βλέπετε, φίλες και φίλοι του psaxna.gr,  δεν προέρχονται ούτε από κάποιο κοσμικό νησί , ούτε από την Αράχοβα ή το Πήλιο.  Είναι από το μικρό Μόλυβο της Μυτιλήνης… 

Ένα χωριό με 1500 κατοίκους.

Τονίζω και πάλι ότι δεν είναι σε κάποιο  τουριστικό νησί του Αιγαίου όπου το χρήμα ρέει άφθονο. Και όμως οι κάτοικοι του χωριού κατόρθωσαν  να το κρατήσουν όμορφο και γραφικό  χωρίς έξοδα, χωρίς τίποτα. Μόνο με την τοπική τους αισθητική  και την αγάπη τους στο ανθρώπινο, στο φιλόξενο, στο απλό και σεμνό. Το μικρό αυτό  χωριό έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο και έχει γίνει πόλος έλξης επισκεπτών απ΄ όλη την Ελλάδα.

Δεν έχουμε τέτοιες εικόνες στα Ψαχνά και ίσως δεν θα αποκτήσουμε ποτέ.

Παίζει να είμαστε η πιο άσχημη πανεπιστημιούπολη στην Ελλάδα. Λυπάμαι που το λέω  αλλά ας μου αποδείξει κάποιος το αντίθετο.

Άχρωμη, απρόσωπη, απεριποίητη. Ένα κεφαλοχώρι του κάμπου  χωρίς προσωπικότητα, χωρίς ταυτότητα που δεν ενδιαφέρεται κανείς να επισκεφτεί, ούτε να κάνει διακοπές. Περνάνε, πάνε στο Λιμνιώνα, στα Πολιτικά, στη Στενή αλλά εδώ δεν σταματάνε. 

Τι φταίει;

Φταίμε πρώτα απ΄ όλα εμείς οι ίδιοι. Κολλημένοι σε  συμπεριφορές της επαρχίας του 50. Κολλημένοι σε άδειες  αισθητικές  οπτικές  και απολιθωμένες τάσεις του τρίτου κόσμου.  Ορκισμένοι εχθροί  κάθε καινούριας ιδέας και πρότασης. Φανατικοί οπαδοί του στοιχειωμένου παρελθόντος. Αυτό το παρελθόν της επαρχιωτίλας, οι λάτρεις του οποίου δεν ήθελαν κάποτε ούτε το ΤΕΙ.

Μιλάμε για τόνους  ανεπίγνωστης βλακείας.

Εύχομαι κάποια μέρα η ομάδα της Δημοτικής Αρχής να βγει λιγάκι έξω από τα  όρια του Αγγελή Γοβιού για να δει ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα.

Να δουν ότι όταν οι άνθρωποι που  έχουν αρχοντιά και παιδεία μπορούν να κάνουν μικρά θαύματα όπως αυτό του Μολύβου. Χωρίς  λεφτά.  Χωρίς κρατικά κονδύλια. Μόνο με  την ψυχή τους και την αγάπη για τον τόπο τους. 

Β. Παπαμιχαήλ