“ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ” (ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗ)
Οι ηλικιωμένοι, και ιδιαίτερα οι άνω των 75 ετών, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για εμφάνιση λοιμώξεων. Με την πάροδο της ηλικίας παρατηρούνται κάποιες φυσιολογικές μεταβολές στον οργανισμό που θέτουν τους ηλικιωμένους σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης λοιμώξεων.
Αυτές οι μεταβολές αφορούν το καδιαγγειακό σύστημα, αφού παρατηρείται ελάττωση της καρδιακής παροχής όπως και της αιμάτωσης των ιστών και το γεγονός αυτό καθυστερεί την φλεγμονώδη αντίδραση και την επούλωση. Μεταβολές συμβαίνουν και στο αναπνευστικό σύστημα, όπου μειώνεται η ελαστικότητα των πνευμόνων και το αντανακλαστικό του βήχα κι έτσι οι εκκρίσεις δεν αποβάλλονται αποτελεσματικά. Στο ουροποιητικό σύστημα τώρα, μειώνεται ο μυικός τόνος και η
συσπαστικότητα της ουροδόχου κύστης. Στους άντρες συχνά παρατηρείται υπερτροφία του προστάτη. Όλα αυτά οδηγούν στο να μην «αδειάζει» αποτελεσματικά η κύστη κι έτσι να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ουρολοιμώξεων.
Τέλος, παρατηρούνται αλλαγές και στο δέρμα των ηλικιωμένων, το οποίο γίνεται πιο λεπτό κι έτσι αυξάνεται η πιθανότητα βλαβών και ελκών.
Η πιο σημαντική όμως μεταβολή είναι η μειωμένη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος. Η ικανότητα του οργανισμού ενός ηλικιωμένου ατόμου για φλεγμονώδη αντίδραση και επούλωση είναι περιορισμένη.
Άλλες αιτίες της ευαισθησίας των ηλικιωμένων στις λοιμώξεις είναι: το μειωμένο επίπεδο δραστηριότητας λόγω των δυσκολιών στην κίνηση, η πτωχή θρέψη και ενυδάτωση, τα χρόνια νοσήματα που πιθανόν υπάρχουν, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η καρδιοπάθεια ή η νεφροπάθεια, η χρόνια χρήση φαρμάκων, η απουσία πρόσφατων εμβολιασμών, η έκπτωση της νοητικής λειτουργίας και η άνοια, η παραμονή στο νοσοκομείο για μεγάλα χρονικά διαστήματα και η ύπαρξη ουροκαθετήρα ή γαστρικού σωλήνα που αποτελούν «πύλες» μικροβίων στον οργανισμό.
Οι ηλικιωμένοι, λόγω της διαταραχής του ανοσοποιητικού που ήδη αναφέραμε,μπορεί να μην εμφανίζουν τις κλασικές εκδηλώσεις της φλεγμονής και της λοίμωξης. Οι ηλικιωμένοι είναι πιθανό να παίρνουν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ή κορτικοστεροειδή τα οποία παρεμβαίνουν στην φλεγμονή και την επούλωση. Τα κύρια σημεία της φλεγμονής που είναι η ερυθρότητα, η θερμότητα και το οίδημα, συνήθως είναι λιγότερο έντονα ή απουσιάζουν. Τα συνήθη σημεία της λοίμωξης που είναι ο πυρετός και το ρίγος, μπορεί και αυτά να απουσιάζουν. Το ηλικιωμένο άτομο πιθανόν να εμφανίζει μόνο μη ειδικά σημεία σήψης, όπως είναι η μεταβολή της νοητικής κατάστασης, ο αποπροσανατολισμός και η ταχύπνοια.
Τα συχνότερα λοιμώδη νοσήματα που συναντάμε στους ηλικιωμένους είναι:
Ουρολοιμώξεις.
Λοιμώξεις αναπνευστικού συστήματος, όπως πνευμονία από στρεπτόκοκκο,
αιμόφιλο της γρίπης, χρυσίζον σταφυλόκοκκο και άλλους πνευμονιόκοκκους.
εμφανίζεται σχετικά συχνά φυματίωση.
Λοιμώξεις σκωλικοειδούς απόφυσης και χοληδόχου κύστης.
Λοιμώξεις μετά από μια χειρουργική επέμβαση.
Έλκη από κατακλίσεις στους κλινήρεις ηλικιωμένους.
Σε κάθε περίπτωση λοίμωξης, αφού γίνει ο απαραίτητος αιματολογικός και απεικονιστικός έλεγχος, ο γιατρός αναζητά και κατόπιν χορηγεί στο άτομο που ασθενεί το καταλληλότερο αντιβιοτικό φάρμακο ή σχήμα αντιβιοτικής αγωγής, κρίνοντας την όλη κατάσταση υγείας του.
Priscilla Lemone, Karen Burke 2006: Παθολογική – Χειρουργική νοσηλευτική, κριτική
σκέψη κατά τη φροντίδα του ασθενούς, τόμος 1.