Λάρκο:Η επόμενη ημέρα…
Φτάσαμε, λοιπόν, στο τέρμα μιας επιχειρηματικής διαδρομής που άφησε έντονα το στίγμα της στην περιοχή μας και στη χώρα. Σε λίγες μέρες τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.
Η διαδρομή αυτή, φίλες και φίλοι του Psaxna.gr, ήταν ακραία αμφιλεγόμενη.
Είχε και τα καλά της, βασικά στον οικονομικό τομέα αλλά και στον κοινωνικό.
Η εταιρεία ξεκίνησε σε μια εποχή μεγάλης φτώχειας όπου η μόνη λύση για κάποιον που ήθελε να ξεφύγει από τη μιζέρια και να δώσει στον εαυτό του και την οικογένειά του μια προοπτική, ήταν η μετανάστευση. Και σ΄αυτό η εταιρεία βοήθησε να μείνει ο κόσμος στις εστίες του και να μην εξαφανιστούν ολόκληρα χωριά στην περιφέρειά μας. Και όντως υπήρξαν περίοδοι οικονομικής ευημερίας όχι μόνο για τους εργαζόμενους αλλά και για τους υπόλοιπους συνανθρώπους καθώς ο κύκλος εργασιών και αναγκών ήταν πολύ μεγάλος αφήνοντας πολύ χρήμα σε πολλούς τομείς.
Είναι γνωστά όλα αυτά όπως είναι επίσης γνωστά και τα δεινά που προκάλεσε στον τόπο. Δεν έχει κανείς παρά να πάει μια βόλτα στα Βρυσάκια της εφιαλτικής σκουριάς για να το διαπιστώσει ή στα εγκαταλελειμμένα, βομβαρδισμένα νταμάρια που θυμίζουν σεληνιακό τοπίο του τρόμου, με τη μεγάλη καταστροφή σε ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της Ελλάδας μετατρέποντάς το σε κρανίου τόπο.
Βαρύ, πολύ βαρύ το αντίτιμο.
Καλά είναι τα λεφτά αλλά η αποκατάσταση της φύσης και του περιβάλλοντος αγνοήθηκε προκλητικά από τις εκάστοτε διοικήσεις και τις εγκληματικές πολιτικές παρεμβάσεις στην λειτουργία της εταιρείας. Και αυτό θα μας συνοδεύει δηλητηριασμένα για πολλές γενιές.
Έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Το να αναζητάμε ευθύνες τώρα πια είναι άνευ νοήματος. Ό,τι έγινε, έγινε.
Τι κάνουμε τώρα;
Διαβάζουμε σχόλια συνδημοτών, φίλες και φίλοι, όπου βλέπουμε ότι η κοινή γνώμη της περιοχής είναι διχασμένη. Και θετική και αρνητική. Υπήρξε φυσικά ένα ποσοστό εργαζομένων, στελεχών και συνδικαλιστών που αμαύρωσαν το πρόσωπο της εταιρείας αλλά αυτό το ποσοστό υπάρχει παντού, σε όλες τις υπηρεσίες, σε όλες τις επιχειρήσεις, σε όλους τους τομείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα χωρίς καμιά εξαίρεση. Αυτό το ποσοστό όμως δεν αναιρεί το υπόλοιπο, το πολύ μεγαλύτερο ποσοστό που κάνει σωστά τη δουλειά του. Και στη ΛΑΡΚΟ και παντού.
Στο δια ταύτα.
1) Η εταιρεία πρέπει να συνεχίσει τη λειτουργία της. Σε μια χρονική συγκυρία που η περιοχή απειλείται με οικονομικό καταποντισμό δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
2) Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να παραμείνουν στις θέσεις τους με τις ίδιες απολαβές. Οι τιμές του νικελίου και του κοβαλτίου που θα βρουν μπροστά τους οι επόμενοι ιδιοκτήτες έχουν φτάσει στα ύψη και το ξέρουν. Θα αποκομίσουν εκατοντάδες εκατομμύρια. Δεν κινδυνεύει η εταιρεία με τη σημερινή μισθοδοσία των 200 ή 300 ευρώ παραπάνω από το συνηθισμένο. Και αν είναι άντρες πραγματικοί θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο κάθε οικογενειάρχης έχει καλώς-κακώς ανειλημμένες υποχρεώσεις όπως δάνεια, παιδιά, σπουδές. Ας μη δημιουργήσουν ακόμη μια χρεοκοπημένη ομάδα της κοινωνίας μας. Άλλωστε οι περισσότεροι απ΄ αυτούς σε λίγα χρόνια αποχωρούν.
Είναι θέμα συμφωνίας κυρίων και θέμα ηθικής τάξης.
Με τους νεοπροσλαμβανόμενους ας κάνουν ό,τι θέλουν.
3) Ας έχει υπ΄ όψη του ο κάθε αχαρακτήριστος, επ΄ αμοιβή εκκαθαριστής ότι οι ρυθμίσεις περί μαζικών απολύσεων που επικαλείται δεν είναι τίποτα περισσότερο από αισχρά νομικά μορφώματα απλής τυπικής ισχύος. Δεν μπορεί ο κάθε επίορκος της δικαιοσύνης να καλύπτεται νομικά πίσω από αυτό ενώ ταυτόχρονα από την άλλη πλευρά να παραβιάζεται ακόμα και το σύνταγμα καθημερινά από το ίδιο το κράτος.
Τι ισχύει και τι δεν ισχύει τελικά στη νομολογία αυτής της δολοφονημένης χώρας ;
ΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ Ο ΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΩΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΝΤΟΛΈΑΣ ΤΟΥ ΌΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΥΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ.
Όπως ακριβώς επί Γερμανικής κατοχής όπου ακυρώθηκαν όλες οι εκβιαστικές δικαιοπραξίες.
Και αυτό θα το βρουν μπροστά τους όταν θα χρειαστούν τη συνδρομή και τις υπογραφές του Δήμου. Τότε θα σέρνονται σαν τους γυμνοσάλιαγκες και ο ψευτοτσαμπουκάς θα μετατραπεί σε γλίτσα. Τότε, ο Δήμος και το κράτος – αν υπάρχει κράτος – θα πρέπει να τους στείλουν για νικέλιο στην Ανταρκτική.
Ο δρόμος έχει πολλές στροφές ακόμα. Σε κάποια στροφή… θα συναντηθούμε ξανά.
4) Με τον ίδιο ζήλο που ο εκκαθαριστής επιδεικνύει για τις απολύσεις και τις επαναπροσλήψεις, με τον ίδιο ζήλο να δεσμευτεί ότι θα αποκαταστήσει την καταστροφή του περιβάλλοντος που έχει προκαλέσει η εταιρεία όλες αυτές τις δεκαετίες με την εγκληματική ανοχή της κάλπικης πολιτείας που την είχε στο απυρόβλητο. Και μάλιστα άμεσα. Αλλιώς να κληθεί να πληρώσει αυστηρά πρόστιμα με ποινική ρήτρα στην τελική συμφωνία. Δεν ζητάμε κάτι παράλογο.
————————————————————-
Φίλες και φίλοι του psaxna.gr, όπως ξέρετε και ο γράφων και η ιστοσελίδα δεν μασάνε τα λόγια τους κάνοντας σκληρή κριτική προς όλες τις κατευθύνσεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Στη συγκεκριμένη, κρίσιμη για τον τόπο μας, φάση, όλοι μαζί, δημοτική αρχή και συνδημότες πρέπει να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Αν διχαστούμε το παιχνίδι είναι χαμένο. Είμαι σίγουρος ότι όλοι θέλουμε το καλύτερο για τον τόπο. Ως απλός δημότης που δεν έχει απολύτως κανένα όφελος, δηλώνω απερίφραστα ότι τίθεμαι στο πλευρό του δημάρχου, των προέδρων των κοινοτήτων και των εργαζομένων με όση δύναμη μπορεί να έχει το μολύβι μου. Δεν έχω τίποτα άλλο.
Για το καλό του τόπου.
ΛΥΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΙΣΤΗ ΑΠΌ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΌΛΑ ΛΎΝΟΝΤΑΙ.
Β. Παπαμιχαήλ