«Καταργήστε το γυφτοπάζαρο του Ιουλίου»
Πριν από ένα χρόνο από αυτή εδώ τη στήλη είχε γίνει πρόταση να καταργηθεί το βρωμοπάζαρο που γίνεται στα μέσα Ιουλίου στα Ψαχνά. Είχαν παρατεθεί και οι λόγοι που συνηγορούν στην κατάργησή του. Στου κουφού την πόρτα, πάρ΄ την πόρτα και φύγε….
Είχε προταθεί οι πολιτιστικές εκδηλώσεις – καλούτσικες στο σύνολό τους – να συνεχιστούν και να βελτιωθούν στο μέτρο του δυνατού. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν πάντα. Ας περιοριστούν λιγάκι οι διάφορες επιδείξεις συλλόγων που η υπερβολική τους προβλέψιμη επανάληψη δεν ενθουσιάζει πια και δεν προσφέρουν κάτι το συγκλονιστικό. Ο τόπος χρειάζεται κάτι καινούργιο, κάτι που δεν έχει ξαναδεί. Κάτι που να ανανεώνει, να μορφώνει και να ψυχαγωγεί. Κάτι σαν τις προσπάθειες που γίνονται στο σχολείο της Καστέλλας και στους Καθενούς. Απ΄ ότι μαθαίνω κάτι γίνεται και στα Ψαχνά με μια θεατρική ομάδα νέων ανθρώπων που θέλουν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στο κοινό. Υπάρχουν και μουσικές ομάδες όπως οι Clairvoyant που έχουν να δείξουν ένα καλλιτεχνικό έργο. Η γκάμα των εκδηλώσεων είναι τεράστια: από αρχαίες κωμωδίες και σάτιρες μέχρι δημοτικά και χιπ-χοπ. Για όλα υπάρχει το αντίστοιχο κοινό. Στην Καλαμάτα για παράδειγμα γίνεται εδώ και πολλά χρόνια ένα φεστιβάλ σύγχρονου χορού που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες. Είχαμε προτείνει να κληθούν περισσότεροι καλλιτέχνες και θίασοι της σκηνής της Αθήνας ώστε να προσέλθουν θεατές κι από άλλα μέρη του Δήμου, ακόμη και από γειτονικές πόλεις. Και δεν είναι ανάγκη να δαπανά ο Δήμος χρήματα που θα μπορούσαν να διατεθούν για κάποιο άλλο σκοπό. Μπορούν όλα αυτά να γίνουν με ένα χαμηλό εισιτήριο που όλοι μπορούν να διαθέσουν. Έτσι κι αλλιώς τα διαθέτουν για τα συγκρουόμενα κουρσάκια. Πολλά μπορούν να γίνουν , φίλοι αναγνώστες, αλλά οι αποφασίζοντες δείχνουν συχνά την εικόνα ανθρώπων του χωριού που δεν έχουν βγει έξω από τα όρια του Δήμου, κολλημένοι σε εκδηλώσεις της Ελληνικής επαρχίας πριν από πενήντα χρόνια.
Όσον αφορά το θλιβερό εμπορικό κομμάτι του επταημέρου, το καλύτερο θα ήταν να καταργηθεί άμεσα. Θυμίζει Ισλαμαμπάντ όπου μόνο απαρχαιωμένη σαβούρα για τριτοκοσμικές χώρες μπορείς να βρεις και θήκες για κινητά. Ένα αναχρονιστικό και ελεεινό παζάρι κάτω από λάμπες υγραερίου και μέσα στην απαίσια τσίκνα του χαλβά Φαρσάλων που αν ελεγχθεί από την Υγειονομική Υπηρεσία ένας θεός ξέρει τι πόρισμα θα βγει. Πέρα από την οικονομική αφαίμαξη του τόπου εις βάρος των τοπικών καταστημάτων δεν έχει να προσφέρει τίποτα άλλο εκτός από την επιβεβαίωση της επαρχιωτίλας που δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να αποτινάξουμε. Ποιος δημότης θα έφερνε φίλους ή συγγενείς από μια άλλη πόλη να τους δείξει αυτό το αποκρουστικό θέαμα της ντροπής; ΚΑΝΕΝΑΣ! Καλό θα ήταν επίσης να ζητήσουν κάποια στιγμή και την γνώμη των περίοικων για να αντιληφθούν τι σημαίνει ηχορύπανση καθώς και βιολογική (!) ρύπανση για επτά μέρες. Μια φορά την εβδομάδα λαϊκή φτάνει και περισσεύει, δεν χρειαζόμαστε άλλο.
Είχαμε επίσης προτείνει να καθιερωθεί σ΄αυτό το επταήμερο μια εβδομάδα εκπτώσεων από τα εμπορικά καταστήματα καθώς και τα καταστήματα εστίασης και να μένουν ανοικτά ως αργά. Αν πεζοδρομηθούν οι κεντρικοί δρόμοι μετά τις έξι ή επτά το βράδυ είναι σίγουρο ότι όλος ο κόσμος θα συγκεντρωθεί εκεί. Σε όλους θα αρέσει και όλοι το έχουν ανάγκη.
Ακριβώς τα ίδια είχαν προταθεί πριν ένα χρόνο. Και αυτές οι προτάσεις δεν περιέχουν κάτι κακό. Μια ρημάδα αναβάθμιση προτείνουν με την έσχατη ελπίδα ότι ίσως κάποτε αυτό να γίνει αντιληπτό. Αλλά όπως λέει και ο σχολιαστής STERG : Φωνή βοώντος εν τη «δημοτική» ερήμω.
Βαγγέλης Παπαμιχαήλ