Μία από τις πιο μακιαβελικές και ευτελείς μεθόδους να περάσεις μια είδηση είναι πρώτα να την διαψεύσεις. Ανακοινώνεις κάτι, στη συνέχεια το διαψεύδεις και το περνάς αργότερα, πιο ήπια. Οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί έχουν καταντήσει μια κερδοσκοπική κάστα κοινής επαγγελματικής διαστροφής. Μέσα σε δυο μέρες έδειξαν και τις δυο πλευρές τους : την πρόστυχη και την ψεύτικη.
Το είχαμε προβλέψει και το περιμέναμε. Έσκασε πιο γρήγορα απ΄ότι φανταζόμασταν. Αν το περάσουν θα είναι η ταφόπλακα πάνω από ένα διαμελισμένο πτώμα. Προς το παρόν το μισο-αναιρούν εμπαίζοντας ακόμα μια φορά, απάνθρωπα και ξεδιάντροπα, τον απλό πολίτη.
Μόλις στο περασμένο άρθρο με τίτλο “Μια Κυριακή του Νοεμβρίου στα Ψαχνά” μιλήσαμε για την απουσία προοπτικών στον τόπο μας. Πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας είναι αυτή τη φορά να καθιερώσει τη βάση εισαγωγής των 10 000 μονάδων και να ακυρώσει την δημιουργία αρκετών πανεπιστημιακών τμημάτων σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Φυσικά, τα Ψαχνά έχουν τον πρώτο λόγο. Σε άλλες πόλεις ( Γιάννενα , Καβάλα, Αγρίνιο κλπ) σκοπεύουν να ακυρώσουν από μια σχολή. Στα Ψαχνά δυο. Λογικό είναι. 100 000 ψήφοι στην Καβάλα, 4 000 στα Ψαχνά. Μην ψάχνετε να βρείτε επιστημονικές αιτιολογίες και άλλα κουραφέξαλα στην απόφαση. Ένας είναι ο απώτερος σκοπός : κατάργηση σε βάθος χρόνου της δωρεάν ανώτατης παιδείας. Κι επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει μονομιάς, θα γίνει σταδιακά. Και φυσικά θα ξεκινήσουν από εκεί που πολιτικά θα έχουν τη μικρότερη ζημιά.
Είμαστε συνηθισμένοι στο φτύσιμο εδώ στα Ψαχνά. Το δεχόμαστε. Το αντιλαμβάνονται εκεί στα εργαστήρια της ξεφτίλας στα υπουργεία. ΜΑΣ ΞΕΡΟΥΝ! Και μας φτύνουν και μας ξαναφτύνουν. Εδώ, στο δήμο της καρπαζιάς και της αναξιοπρέπειας τους στρώνουμε και κόκκινο χαλί.
Πέντε φορές αυτό το χρόνο επισημάναμε τους κινδύνους κουράζοντας, ίσως, τους αναγνώστες.
Στις 6-2-19 αναρτήσαμε ένα άρθρο με τίτλο: “ΝΔ εναντίον ΖΥΡΙΖΑ”. Εκεί αναφέραμε ότι στόχος της ΝΔ ήταν να προωθήσει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εις βάρος των δημοσίων (συμπεριλαμβανομένου του πανεπιστημίου στα Ψαχνά), σαμποτάροντας και απαξιώνοντάς τα, για να απαλλαγεί από το κόστος δημιουργίας και λειτουργίας τους.
Στις 13 – 7 – 19 μετά τις εκλογές, αναρτήσαμε ένα άρθρο με τίτλο: “Περάστε τώρα από το ταμείο”. Εκεί είχαμε επιστήσει την προσοχή και την επαγρύπνηση των τοπικών αρχών γιατί είχε ήδη αρχίσει το ξήλωμα πανεπιστημιακών σχολών στην Πάτρα.
Στις 9 – 9 – 19 αναρτήσαμε ένα άρθρο με τίτλο: “Ανθρακες ο θησαυρός”. Εκεί αναφέραμε τον εμπαιγμό του δήμου μας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Οι μεν έταξαν λαγούς με πετραχήλια και οι δε έκοψαν τους μισούς φοιτητές.
Στις 16-10-19 αναρτήσαμε ένα άρθρο-επιστολή προς τον πρύτανη του πανεπιστημίου με την ελπίδα κάποιας απάντησης. Μηδέν από μηδέν.
Στις 4-11- 19, την περασμένη εβδομάδα, αναφέραμε ότι οι προοπτικές για τον τόπο όσον αφορά το πανεπιστήμιο είναι ψίχουλα. Τώρα μάλλον χάνονται κι αυτά.
Επιβεβαιωθήκαμε σε όλα.
Και το θέμα δεν σταματάει εδώ. Πολύ φοβάμαι ότι έπεται συνέχεια. Από εδώ δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει η παραμικρή αντίδραση. Ακούσατε τίποτα; Εγώ, όχι. Κανονικά θα έπρεπε οι τοπικές αρχές, βουλευτές, περιφέρεια κλπ να είναι κάθε μέρα στην πόρτα του Υπουργείου Παιδείας. Η παράδοση όμως καθώς και η πρακτική είναι ντροπιαστική για τον τόπο. Ένα τόπο όπου η φυγή νέων ανθρώπων με όρεξη και ταλέντο έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικής και οικονομικής αιμορραγίας. Δεν έχουν καμιά προοπτική, κανένα λόγο και καμιά διάθεση επιστροφής. Σιγά – σιγά αλλά σταθερά πέφτουν και τα τελευταία προπύργια της τοπικής οικονομίας. Καλλιέργειες, δουλειές, μαγαζιά και επιχειρήσεις περνούν σε χέρια αλλοδαπών. Και καλά κάνουν οι αλλοδαποί αφού εμείς έχουμε “άποψη” για όλα φλυαρώντας ξαπλωμένοι σε τρεις πολυθρόνες ο καθένας. Αυτή η πορεία πολύ δύσκολα θα αναστραφεί. Η αυτοκαταστροφική και συμπλεγματική μας νοοτροπία μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα φέρει.
Φυσικά δεν περιμένουμε καμιά απάντηση από κανένα. Έχουμε τονίσει κατ΄ επανάληψη ότι τις συνέπειες της βλακείας, των επιλογών και των αποφάσεών μας θα τις υποστούμε, αργά ή γρήγορα. Είναι νόμος της ίδιας της ζωής κι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Τι άλλο να περιμένουμε; ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ. Ίσως και χειρότερα.
Όσον αφορά το υπουργείο, τα κόμματα και την προσφορά τους στον τόπο μας, την απάντηση – με όλη την πικρή της ειρωνεία – τη δίνει ο Παναγιώτης Δεμερτζής μονολεκτικά: “…Ανάπτυξη!..”.
Β. Παπαμιχαήλ
ΥΓ. Όποιος πολιτικός θίγεται παρακαλείται να απαντήσει επώνυμα όσο ψηλά κι αν βρίσκεται. Όπως πάντα, προκαλώ και περιμένω.
Trending Now
