Δήμος Διρφύων Μεσσαπίων:Δύο περιστατικά τοπικού ενδιαφέροντος

Σύντομα στο χώρο της αυτοδιοίκησης  θα έχουμε εξελίξεις, φίλες και φίλοι του psaxna.gr. 

Προς το παρόν θα σας παραθέσω δυο περιστατικά.

Πριν λίγο καιρό ο πρόεδρος της κοινότητας Ψαχνών, Μιχάλης Καλαβρής  απέδειξε πως  με μερικές μικρές πρωτοβουλίες μπορεί  κάποιος  να  κερδίσει την εκτίμηση των συνδημοτών.

Ανάμεσα στο Σουπερμάρκετ Καλογιάννη και στο  Χρυσό Καρπό υπήρχε μια   λακκούβα στο δρόμο, αρκετή ώστε να προκαλεί κάποια Ρίχτερ στα γύρω κτίρια κάθε φορά που περνούσε ένα βαρύ όχημα. Αυτό για πολλά χρόνια. Το είπαμε στο Μιχάλη και μετά από λίγες μέρες βρήκε άσφαλτο, πίσσα και με  κάτι φτυάρια  γέμισε τη λακκούβα. Στη συνέχεια πήρε το δικό του αυτοκίνητο, το Σμαρτ,  και έκανε μπρος- πίσω  κάνα δυο-τρεις φορές και έστρωσε  την άσφαλτο. Μετά από λίγες μέρες  πάλι έφερε εθελοντές με δική του πρωτοβουλία και με χορτοκοπτικά καθάρισαν το χώρο του  ανοικτού μπάσκετ δίπλα στο ποτάμι που είχε μετατραπεί σε φιδότοπο.

Με το Μιχάλη έχουμε  διαφωνήσει αρκετές φορές για διάφορα θέματα και μάλιστα δημόσια.

Πάντα σε  πολιτισμένα πλαίσια, διακριτικά και με αμοιβαία εκτίμηση παρά τις λίγες διαφωνίες.

Κι έτσι πρέπει. Γιατί μόνο από την αντιπαράθεση θέσεων και απόψεων μπορεί να βγει ένα θετικό αποτέλεσμα. Κανείς δεν διεκδικεί το αλάνθαστο.

Το δεύτερο περιστατικό έλαβε χώρα διαδικτυακά αλλά έχει ενδιαφέρον. Αφορά μια τοποθέτηση του γράφοντος σε μια ανάρτηση του κυρίου Γιώργου Καρλή. Η τοποθέτηση αυτή αφορούσε τον τρόπο λειτουργίας των δημοτικών συμβουλίων. Όσοι έχουν ή είχαν την ατυχία να παρακολουθήσουν συνελεύσεις ξέρουν καλά γιατί μιλάμε. Οχλαγωγίες και χυδαιότητες.

Υπάρχουν και σχετικά βίντεο γι αυτό.

Όχι από όλους φυσικά. Υπάρχουν στις παρατάξεις πολύ αξιόλογα στελέχη η φωνή όμως των οποίων καταπνίγεται μέσα στην  οχλοβοή της ντροπής. 

Εν πάση περιπτώσει το ζητούμενο ήταν η γενικότερη στάση της αντιπολίτευσης στα θέματα του Δήμου. Κι εκεί ένα από τα πολύ αξιόλογα στελέχη της αντιπολίτευσης  αντέδρασε λέγοντας ότι η αντιπολίτευση κάνει καλά τη δουλειά της. Υπήρξε κάποια ανταλλαγή απόψεων με κάπως τραβηγμένους χαρακτηρισμούς. 

Εκείνο που θέλω να περάσω σαν μήνυμα και σαν υποχρέωση όλων των δημοτικών συμβούλων δεν είναι να συμφωνούν σε όλα με τη γραμμή της παράταξής τους. Υποχρέωσή τους είναι να έχουν τη δική τους φωνή και να την υψώνουν όταν χρειάζεται. Δεν είναι εκεί για να συμφωνούν συνεχώς με τον αρχηγό τους και να διαφωνούν συνεχώς με την αντίπαλη παράταξη. Δεν τους ψήφισαν γι αυτό. Τους ψήφισαν για να φροντίζουν για το καλό του Δήμου από όπου κι αν προέρχεται αυτό. Κι αν το καλό προέρχεται από την αντίπαλη παράταξη να έχουν το  σθένος να το επαινούν. Κι αν το κακό προέρχεται από την δική τους παράταξη  να έχουν το σθένος να  διαφωνούν. 

Μόνο τότε θα κερδίσουν την εκτίμηση των  συνδημοτών  και όχι όταν καλύπτουν  τα λάθη  και τις ελλείψεις της ίδιας της παράταξής τους με την μια ή την άλλη δικαιολογία.

Το να παρουσιάζεις μια απλή διαφωνία  στη συνέλευση σε σοβαρά θέματα  και μετά  να πας στο σπίτι σου με ήσυχη συνείδηση δεν σε απαλλάσσει από τις ευθύνες. Υπενθύμισα ότι μια  τέτοια  απλή, κατατεθειμένη  διαφωνία είναι η στάση του Πόντιου Πιλάτου:  “Διαφώνησα και νίπτω τας χείρας μου”. 

Το λάθος και το κακό πρέπει να καταγγέλλεται δημόσια  και ηχηρά είτε προέρχεται από την μια παράταξη ή την άλλη.  Να βγει έξω από τα συμβούλια. Να το ακούσει και να το μάθει όλος ο Δήμος. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της δημοκρατίας. Αλλιώς είναι ένα κενό γράμμα, ένα απλό, καιροσκοπικό πολιτικό παιχνίδι χωρίς κανένα όφελος για τον τόπο.

Ελπίζω να είμαι σαφής.

Β. Παπαμιχαήλ