ΓΙΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ
Προχθές φιλικό προσωπο των διαχεριστών της σελίδας έχασε τσάντα με απαραίτητα προσωπικα έγγραφα στην περιοχή της Χαλκιδας.Σπέυσαμε αμέσως να ενημερώσουμε τόσο την Αστυνομια όσο και κάποιες από τις σελίδες με τους διαχειριστες των οποίων κρατούμε φιλικές σχέσεις.Αν και το αποτέλεσμα απέβη άκαρπο τόσο εμείς όσο και η κυρία που έχασε την τσάντα της (μέσω της σελίδας μας) ευχαριστήσαμε δημόσια τους διαχειριστές των σελίδων evia–halkida & eviatop.
Έχουμε όμως και ένα παράπονο από έναν ακόμη διαχειριστή σελίδας του οποιου του οποιου την επωνυμία δεν χρειάζεται φυσικά να αναφέρουμε απλά του λέμε το εξής.Σου ζητήσαμε να μας βοηθήσεις και δέχτηκες και σε ευχαριστήσαμε γιαυτό,αλλά δεν το εκανες γιατί προφανώς δεν σου έφτασε ο χώρος από τα ατυχήματα και τους θανάτους.Εμείς όμως οταν μας ζήτησες φωτογραφίες από περιστατικό στα Ψαχνά τρέξαμε να σου τις στειλουμε και χωρίς να τις σημειώσουμε με την επωνυμία μας.Θα θέλαμε να σου πούμε μόνο αυτό.Δεν πειράζει,απλά και αυτά είναι προβλήματα.Προβλήματα δεν ειναι μονο τα ατυχήματα.
Από κει και πέρα δείτε παρακάτω τι ακριβώς συνέβη την ημέρα εκείνη με την χαμένη τσάντα και θα καταλάβετε γιατί είμαστε Έλληνες,γιατί τραβάμε όσα τραβάμε και γιατί θα συνεχίσουμε να τα τραβάμε.
Η συγκεκριμένη τσάντα έπεσε από μηχανάκι στην περιοχή ανάμεσα στην παλιά γέφυρα και την διαστάυρωση της Δροσιάς.Όταν αναζητήθηκε 5 λεπτά αργότερα φυσικά είχε κάνει φτερά.
Όμως η τσάντα περιείχε εκτός των πολύ σημαντικών εγγράφων και ενα κινητό τηλέφωνο το οποίο παρέμεινε ανοικτό.
Όταν λοιπόν επικοινωνήσαμε κατ επανάληψην με το κινητό τηλέφωνο,ο “άνθρωπος” ο οποίος το είχε φυσικά δεν το σήκωνε.
Αποφασίσαμε λοιπόν με κάθε τρόπο να του δώσουμε να καταλάβει πως αυτά τα οποία βρισκοντουσαν μέσα στην τσάντα ήταν άκρως απαραίτητα,στελνοντας του μηνύματα και εξηγώντας του πως δεν χρειαζόμαστε το τηλέφωνο αλλά μόνο τα χαρτιά.Του γράψαμε επίσης σε μήνυμα ότι τον παρακαλούμε ή να πάει στην αστυνομία και να δώσει τα χαρτιά(ταυτότητες,διπλώματα κτλπ) σαν να βρήκε μόνο αυτά,η να τα πετάξει κάπου,να μας στείλει ένα μήνυμα να τα βρούμε και να κλείσει το τηλ.
Φυσικά κάτι τέτοιο ποτέ δεν έγινε,αλλά το μόνο που έγινε να κλείσει το τηλέφωνο για πάντα.
Η αλυλεγγύη και η αληλλοβοήθεια και η ανθρωπιά την χειρότερη εποχή μεταξύ μας σε όλο της το μεγαλείο.
Δεν πειράζει,απλά να ξέρει ότι καμμιά φορά η ζωή γυρνάει μπούμερανγκ….
Eλπίζουμε να μη σας κουράσαμε αλλά θέλαμε να τα γράψουμε..