Δημήτρης Ακριτίδης: «Άλλοι ζούν απο το ποδόσφαιρο,εγώ ζώ για τo ποδόσφαιρο..»
Παιδί Πόντιων που έφυγαν κυνηγημένοι από τη πατρίδα τους, ενώ στη συνέχεια «επειδή δεν είχαμε να φάμε» όπως λέει χαρακτηριστικά αναγκάστηκε και ο ίδιος να μετακομίσει στην Αθήνα Ένας αυθεντικός ποδοσφαιράνθρωπος με άπειρες παραστάσεις από τα γήπεδα μίλησε στο starsports για τη μακρόχρονη πορεία του. Άκης Ζήκος, Τάσος Πάντος, Γιάννης Ανέστης αλλά και πολλοί άλλοι άσοι που άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελούν κομμάτια του πάζλ από τη καριέρα του.
Ο «δαντελένιος εξτρέμ των μαυραετών» αγωνίσθηκε στη μεγάλη Δόξα Δράμας της Β΄ εθνικής άνοιξε το ποδοσφαιρικό του κεφάλαιο στα 19 του χρόνια. Ο ποδοσφαιρικός του «φάκελος» είναι ανεξάντλητος και εμείς είχαμε τη τύχη να μας μεταφέρει άγνωστα μέχρι σήμερα γεγονότα που βίωσε στο πέρασμα των χρόνων στη Δράμα, την Αθήνα και την Εύβοια.
Παιδί Πόντιων που έφυγαν κυνηγημένοι από τη πατρίδα τους και έστησαν μια νέα ζωή στη Μακεδονία, ο Δημήτρης Ακριτίδης γεννήθηκε πριν 65 χρόνια στην Προσοτσάνη Δράμας. «Επειδή δεν είχαμε να φάμε από τα 6 αδέλφια εγώ και ο αδελφός μου αναγκαστήκαμε να πάμε στην Αθήνα και τα υπόλοιπα στη Γερμανία». Σήμερα πλέον είναι ένας πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας και στο γραφείο της εταιρείας του έγινε η συνέντευξη που ακολουθεί:
– Η πρώτη σου επαφή με τη Εύβοια ποια ήταν ?
«Σαν ποδοσφαιριστής της Δόξας σε αγώνα Β΄εθνικής παίξαμε στη Χαλκίδα. Χαλκίδα-Δόξα Δράμας 0-1 με γκολ που πέτυχα εγώ»
– Σαν προπονητής πότε κάνεις τη πρώτα σου βήματα ?
«Σε ηλικία 29 χρονών στον ΑΠΟΨ (ομάδα του Ψυχικού) επειδή ο Εξωμανίδης (ο μοναδικός ποσφαιριστής που έπαιξε εθνική ομάδα με ένα μάτι) είχε ένα πρόβλημα, έγινα προπονητής. Παράλληλα ήμουν ποδοσφαιριστής στον Εθνικό Ελληνορώσων»
– Έχουν περάσει μεγάλοι ποδοσφαιριστές από τα χέρια σου
«Στον Παπάγου είχα ποδοσφαιριστές τον Άκη Ζήκο, τον Καβαλιέρη και τον Σεροπιάν, στον Πάλιουρα τον Γιάννη Ανέστη (το σημερινό τερματοφύλακα της ΑΕΚ), στον ΠΟΨ τον Τάσο Πάντο »
-Ποια θεωρείς τη καλύτερη στιγμή σου σαν προπονητής ?
«Στον Εθνικό Ελληνορώσων διαδέχθηκα τον Κυράστα και έκανα ανανέωση. Έφυγαν μεγάλοι παίκτες όπως ο Παθιακάκης, ο Μαυρομάτης, ο Μαγγιώρος και άλλοι πολλοί, ανέβασα βασικούς όλη την εφηβική ομάδα με 2-3 έμπειρους. Όλοι μας είχαν πρώτο φαβορί για υποβιβασμό. Η ομάδα τερμάτισε στην 6η θέση με παίκτες 16-18 χρόνων, ενώ τη προηγούμενη χρονιά με τους παικταράδες είχε τερματίσει 7η».
– Στην Εύβοια ποια είναι η πρώτη σου ομάδα ?
«Ο Παντριαδικός το 1999 πρώτο ματς εναντίον της Άτταλης. Κερδίσαμε 1-0. Στις σημειώσεις μου έγραψα ότι ήμασταν ανέτοιμοι».
-Τι θυμάσαι από εκείνη τη περίοδο ?
«Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι είναι ο Σεφερλής. Ήρθε τότε και μου πήρε συνέντευξη. Στη Τριάδα είχαμε πολύ καλή ομάδα, ανεβήκαμε στην Α΄ κατηγορία. Νικήσαμε στο τελευταίο παιχνίδι 4-3 με ανατροπή τα Λουκίσια που έπαιζαν για δυο αποτελέσματα».
Η συνέχεια ?
«Πάλιουρας. Ερέτρια, Ολυμπιακός Χαλκίδας με τον οποίο το 2005 κάναμε νταμπλ και ανεβήκαμε Δ΄ εθνική με μ.ο ηλικίας 18 χρόνια. Ακολούθησαν τα Λουκίσια επίσης στη Δ΄ εθνική, Ταμυναϊκός.
-Έχεις κρατήσει σημειώσεις για όλους τους παίκτες που συνεργάστηκες. Θα μας διαβάσεις κάποιες ?
«Νίκος Ευσταθίου τον ζήτησα από τον Ολυμπιακό και ήρθε στα Λουκίσια. Γράφω: Παικταράς με ιδιαίτερο χαρακτήρα, αλλά πολύ καλό παιδί».
-Άλλος ?
«Κώστας Καραμπάς: 1,92 ύψος, 4/8/1995. Νέος, φιλόδοξος, πολύ πειθαρχημένος, πολύ καλό κορμί του λες 10 και αυτός κάνει 11.
Δημήτρης Μπασούκος: Γιός προπονητή, Έχει όρεξη και ταλέντο να παίξει σε μεγαλύτερη κατηγορία, αλλά δεν τρελαίνεται για προπόνηση…»
Ντελέκος Βαγγέλης: Καλό αριστερό πόδι, πολύ καλός τεχνίτης, αν δουλέψει θα παίξει σε υψηλό επίπεδο».
Παπαϊωάννου Ηλίας: πολύ καλός κυνηγός αλλά … με ιδιαίτερο χαρακτήρα».
-Για τον Γιάννη Ανέστη τι είχες σημειώσει ?
«Πολύ καλό κορμί, φοβερή ηρεμία, πάρα πολύ καλός με τα πόδια.
-Για τον τάσο Πάντο ?
«Τον είχα στο Ψυχικό:1,76 ύψος, 1/5/1976, ταλέντο που θα παίξει σε μεγάλη ομάδα. Δουλευταράς, εκρηκτικός, γρήγορος, καταπληκτικός χαρακτήρας με αφοπλιστική σεμνότητα . Αν είναι λίγο τυχερός θα μεγαλουργήσει»
-Πόσο χρονών ήταν τότε ?
«17, τον είχαμε πάει σε πολλές ομάδες και δεν τους έκανε. Σε έναν αγώνα με τον Παπάγου τον είδε ο Αλέφαντος και μου είπε: Άρχοντα αυτόν στείλτον μου. Μετά από 15 ημέρες έπαιζε βασικός στην Προοδευτική, στα 28 του πήγε στον Ολυμπιακό, έμεινε στη καρδιά των φιλάθλων του και ο Βαλβέρδε όταν τον ρώτησαν ποιον ποδοσφαιριστή θα έπαιρνες μαζί σου, τον Πάντο απάντησε»
-Ο Άκης Ζήκος ?
«Ο Ζήκος στα 15 του έπαιζε πίσω από τους επιθετικούς σε όλες τις θέσεις. Όταν έπαιξε η Μονακό στο τελικό ήμουν ο ένας από τους δυο που τους έστειλε πρόσκληση».
-Τι είναι το ποδόσφαιρο για σένα ?
«Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι ένα ορμητήριο δείγματος ότι είσαι άνθρωπος που πιστεύει σε αυτό το πράγμα που λέγεται ζωή. Υλικά δεν κερδίζω από το ποδόσφαιρο, αλλά αυτά που έχω κερδίσει είναι τρομακτικός πλούτος. Έγινα πολύ πιο ώριμος σαν άνθρωπος από τον αθλητισμό. Ότι είμαι το οφείλω στους ποδοσφαιριστές μου»
-Να ανοίξουμε το κεφάλαιο Προποντίδα. Πόσα χρόνια είσαι εκεί ?
« Τρία χρόνια. Όταν πήγα οι περισσότεροι είπαν ο Ακριτίδης με τον Κουσκούτη καμιά δεκαριά μέρες το πολύ.
-Πως είναι αυτή η συνύπαρξη γιατί και ο Κουσκούτης δεν είναι ο ευκολότερος άνθρωπος?
«Είναι δύσκολος, αλλά και πολύ μεγάλος γνώστης. Όποιος δεν τον γνωρίζει έχει την ίδια άποψη με τη δική σου. Ο Κουσκούτης είναι καταπληκτικός άνθρωπος. Μερικές φορές το παρακάνει γιατί είναι ο χαρακτήρας τους εκρηκτικός, αλλά είναι έντιμος».
-Γίνεται κάτι πολύ όμορφο στη Προποντίδα
«Είναι πρωτόγνωρο αυτό που γίνεται γατί εκτός του Παππά και του Οικονόμου όλα τ’ άλλα παιδιά τα πήρα από το παιδικό, τα έβαλα στο εφηβικό και μετά στη πρώτη ομάδα. Δεν πήραμε έτοιμους παίκτες. Όλη αυτή η ομάδα είναι δημιουργημένη από τους Γεραντώνηδες και τον Ακριτίδη. Μην ξεχνάμε τους Γεραντώνηδες είναι οι πιο δουλεταράδες άνθρωποι που υπάρχουν στην Εύβοια»
-Το ποδόσφαιρο οφείλει στα αδέλφια Γεραντώνη ?
«Αν αυτά τα παιδιά είχαν πάει σε μια σχολή θα κάνανε θαύματα. Θα ήταν πρώτοι στην Ελλάδα. Αγαπάνε τα παιδιά σαν να είναι δικά τους»
-Η Προποντίδα έχει πολλά παιδιά
«Περίπου 200. Η Προποντίδα εξελίσσεται σε έναν μεγάλο πνεύμονα του Ευβοίκού ποδοσφαίρου. Δεν την στηρίζουν όμως προχθές ο Γκάτσος ο οποίος δεν είναι διαιτητής είναι δικτάτορας μας έβγαλε δυο κόκκινες. Έβρισε και ποδοσφαιριστή μου. Είναι δυνατόν να τρώνε 3-4 αγωνιστικές ποδοσφαιριστές του Ακριτίδη που όταν τιμωρείται παίκτης τον τιμωρούμε και εμείς. Έχω συγχυστεί πολύ με αυτό το παιχνίδι».
-Μήπως πέσατε και εσείς στη παγίδα ότι πρέπει να πάρετε το πρωτάθλημα και παρασυρθήκατε ?
«Όχι η Προποντίδα του Ακριτίδη δεν απαιτεί τη νίκη. Δημιουργεί τις συνθήκες για τη νίκη».
-Από τα παιδιά που έχεις τώρα στη Προποντίδα πόσα θα μας απασχολήσουν στο μέλλον ?
«Πολλά. Τσιαμπαλής, Ζουρμπουλής, Αναγνώστου, Στούπας μαθητής του 19,8, Κουταλιανός, Βελούσης καταπληκτικοί που έχουν τις προϋποθέσεις να κάνουν πολλά, αλλά χρειάζονται και καλούς προπονητές»
-Μέχρι τώρα δεν έχεις χορτάσει το ποδόσφαιρο ?
«Εγώ δεν έχω δικά μου παιδιά. Ίσως επειδή δεν βοήθησα τα παιδιά μου θέλω να βοηθήσω τα παιδιά των άλλων.
Εγώ ζω για το ποδόσφαιρο, άλλοι ζουν από το ποδόσφαιρο. Μπορώ να κλάψω όταν βλέπω τα παιδιά να προσπαθούν. Με γεμίζει αυτό που κάνω. Δεν κάνω τον προπονητή, προσπαθώ να είμαι παιδαγωγός. Το ποδόσφαιρο είναι ένα ορμητήριο για να πάνε καλά στη ζωή τους. Και εγώ στα 65 μου μαθαίνω πολλά από τα παιδιά».
Πηγη:Starsports.gr