Ένα παλικάρι είκοσι ετών
Δεν έχουμε και πολλά διαφορετικά και ελπιδοφόρα να πούμε κλείνοντας αυτή την τριλογία του αίματος, φίλες και φίλοι του Psaxna.gr.
Χιλιάδες νεκρά παλικάρια, χιλιάδες χαροκαμένοι γονείς, χιλιάδες κατεστραμμένες εστίες και ξεριζωμένες οικογένειες.
Εκατομμύρια πρόσφυγες στους πέντε δρόμους αναζητώντας τη μοίρα τους.
Πόνος και δυστυχία παντού.
Λυσσασμένο, αιμοβόρο θηρίο ο άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα. Δεν έβαλε μυαλό και ούτε πρόκειται. Συνεχίζει και κάνει τα ίδια και θα τα ξανακάνει.
Ευτυχώς για μας, δυστυχώς για εκείνους, ο κλήρος έπεσε αυτή τη φορά στην Ουκρανία. Αύριο θα είναι κάπου αλλού. Στο Ιράν, στην Τουρκία, στην Ελλάδα.
Δεν πρόκειται ποτέ να κορεστεί το ένστικτο του κτήνους που έχει διάφορα κατά εποχές ονόματα.
Θα κλείσω αυτή τη μικρή επικήδεια παρένθεση με τα λόγια του Μακρυγιάννη:
” Ο Ναπολέων αιματοκύλησε και κατέκτησε όλη την Ευρώπη και δεν χόρτασε. Ήθελε και την Ασία. Στο τέλος δυο μέτρα του έφτασαν και περίσσεψαν γιατί ήταν και κοντούλης”.
Ακούστε το αντιπολεμικό μοιρολόι από νέα παιδιά και πείτε ένα μεγάλο ΟΧΙ σε όλους τους πολέμους. ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ.
Μόνο να χάσουμε έχουμε. Από τα ελάχιστα που μας έχουν πια απομείνει.
Β. Παπαμιχαήλ
ΥΓ. Η ζωγραφιά είναι από παιδιά προσχολικής ηλικίας